ΟΛΙΓΑ ΠΕΡΙ »ΕΥΣΕΒΙΣΜΟΥ»

Είναι αρκετοί αυτοί που δίνουν μεγάλη σημασία στην ΗΘΙΚΗ υποβιβάζοντας την σημασία του δόγματος στην ζωή των πιστών. Λένε «τόσους νέους χάνουμε, μ΄ αυτά τώρα θα ασχολούμεθα»; Η ανωτέρω φράσις φαίνεται λογική, όμως γνωρίζετε πως καλείται στη θεολογική γλώσσα η στάσις αυτή; Ευσεβισμός. Αυτό μπορεί κανείς να το προσέξη στον άμβωνα· έχει χαθή τελείως το αντιαιρετικόν· όλοι ομιλούν περί των καλών έργων, ελεημοσύνης, πραότητος και ταπεινοφροσύνης και γενικώς μιας ασπονδύλου δογματικής ευσεβολογίας, η οποία θεωρεί την θέωση του ανθρώπου ηθικήν βελτίωσιν του χαρακτήρος του. Τα πάντα αποβλέπουν σε πρακτικές κοινωφελείς δραστηριότητες, εξ΄ου και η μεγάλη δίψα και ο συναγωνισμός των επισκόπων εις έργα κοινωνικής ωφελείας, αγνοούντες ότι ενα όχι στην αίρεση, ή ο προσωπικός των δι΄ ασκήσεως αγιασμός, έχουν πολύ μεγαλύτερη σημασία δια την Εκκλησία απ΄ όλα τα άλλα. Ενω στα ηθικά ζητήματα υπάρχει υποκριτική ευαισθησία, στα ζητήματα πίστεως επιδεικνύεται απεριόριστος ανοχή ή αδιαφορία. Τους είναι αδύνατο να συλλάβουν ότι κοινωνούντες με την αίρεσιν, σιγά σιγά θα χάσουν την ορθήν πίστιν, για να καταντήσουν εν συνεχεία και χωρίς ηθικήν, όπως συνέβη στη Δύση.