Μάθημα για τη «Συμπροσευχή μετά των ετεροδόξων» από τον Μητροπολίτη Προύσης Ελπιδοφόρο

Στο χειμερινό εξάμηνο ο Μητροπολίτης Προύσης Ελπιδοφόρος (Λαμπρυνιάδης) δίδαξε στη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης το μάθημα «ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ». Στο εαρινό εξάμηνο θα διδάξει το υποχρεωτικό μάθημα «ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ. ΔΙΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ. ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΕΩΣ» και το επιλεγόμενο μάθημα «Η ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΕΤΕΡΟΔΟΞΩΝ». Θα μπορούσαμε να θέσουμε ως τίτλο της ανάρτησης «Φαναριώτικη συμβολή στην προώθηση των οικουμενιστικών σπουδών στη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης»…

Η Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης μετατρέπεται με γοργό ρυθμό από πυλώνα ανάδειξης της πατερικής θεολογίας σε εργαστήρι οικουμενισμού.

Δείτε και Μάθημα για την οικουμενιστική δράση του Πατριαρχείου στη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης

ΣΗΜ. ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ

»ΚΑΛΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟ ΜΑΘΗΜΑ! ΔΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΣΤΡΑΒΑΔΙΑ ΜΑΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ!!!»

ΠΗΓΗ »ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ»

Ο ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΩΝ ΚΑΘΟΛΙΚΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

᾿Εν Πειραιεῖ τῇ 24ῃ Ἀπριλίου 2012

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

Ἡ δημοσιοποιηθεῖσα ἀνακοίνωσις τῆς «Ἱ. Συνόδου τῶν Καθολικῶν Ἐπισκό-πων» τῆς Ἑλλάδος ἀποτελεῖ κραυγαλέα ἀπόδειξη τῆς καταλυτικῆς δυνάμεως τῆς αἱρέσεως καί τῶν συνεπειῶν τῆς σχάσεως ἐκ τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας καί ἀποδεικνύει ἐναργέστατα διά μίαν εἰσέτι φοράν τό πατερικόν γνωμικόν: «τό πίπτειν ἀνθρώπινον, τό μετανοεῖν θεῖον, τό ἐμμένειν σατανικόν!».

Ἡ αἵρεσις ὡς ἀλλοτρίωσις τῆς θεόθεν ἀποκαλυφθείσης ἀληθείας ἐμπεριέχει τό στοιχεῖον τῆς ἐμμονῆς καί τῆς κακοτρόπου στρεβλώσεως αὐτῆς, μή ὀρρωδοῦσα πρό οὐδενός. Διά τοῦτο καί οἱ Θεοφόροι Πατέρες καί αἱ Ἅγιαι 9 Οἰκουμενικαί Σύνοδοι ἠγωνίσθησαν θεοειδῶς διά τήν κατάγνωσιν τῶν αἱρέσεων καί τήν μετάνοιαν τῶν αἱρετιζόντων.

Ἡ ἀνακοίνωσις τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν θρησκευτικῶς πρωτιστευόντων στοιχοῦσα στήν αἱρετική ψυχοσύνθεσιν τῶν συντακτῶν της, στρεβλώνει καί ἀποκρύπτει τά πράγματα μή φοβουμένη τόν παντεπόπτην καί Πανάγιον Θεόν καί μή ὑπολογίζουσα ὅτι ἐνώπιον τοῦ ἀδεκάστου Κριτοῦ θά ἀποδώσωμεν λόγον καί ὅτι οἱ πράξεις καί οἱ λόγοι μας θά εἶναι ἡ βάσις τῆς κρίσεώς μας. Ἐνώπιον Ἐκείνου δέν θά δυνάμεθα νά παραποιῶμε τήν ἀλήθεια καί νά τήν ἀποκρύπτωμε. Στήν ἀνακοίνωσι ἀποσιωπᾶται πλήρως τό γεγονός ὅτι ἀπέστειλα τρεῖς μήνας πρός τῆς ἐγκλήσεώς μου ἐνώπιον τῆς Δικαιοσύνης τήν ἐπισυναπτομένην «παρακλητικήν» ἐπιστολήν πρός τόν Ἐκλαμπρότατον Ἀρχιεπίσκοπον τῶν ἐν Ἀθήναις Ρωμαιοκαθολικῶν κ.κ. Νικόλαον Φώσκολον, εἰς τήν θρησκευτικήν δικαιοδοσίαν τοῦ ὁποίου ἀνήκουν καί οἱ Ρωμαιοκαθολικοί τοῦ Πειραιῶς καί τόν παρακαλοῦσα νά δεσμευθῆ ὅτι δέν θά ἐπαναληφθῆ εἰς τό μέλλον ἡ ἀπαράδεκτος προσηλυτιστική ἐνέργεια τοῦ Ρωμαιοκαθολικοῦ «Ἐφημερίου» Πειραιῶς καί τῆς «Ἡγουμένης τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Μοναστικῆς Κοινότητος» τοῦ Ἁγίου Ἰωσήφ τῆς Ἐμφανίσεως καί Διευθυντρίας τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Σχολῆς “Jeanned’ Arc” Πειραιῶς, διά τῆς τελέσεως «ἁγιαστικῆς πράξεως» εἰς τούς Ὀρθοδόξους μαθητάς τῆς εἰρημένης Σχολῆς, ἡ ὁποία καί ἔμεινεν εἰσέτι ἀναπάντητος. Ἑπομένως ἐξ αὐτοῦ τοῦ γεγονότος προέκυψεν ἡ ἀμεταμέλητος ἐμμονή εἰς τήν διάπραξιν τῆς ἀπαραδέκτου ἐνεργείας των, ἡ ὁποία καί ὡδήγησεν στήν ὑπό τῶν Νόμων τοῦ Κράτους καί τῆς Ἐκπαιδεύσεως προβλεπομένην διαδικασίαν.

Αὐτό λοιπόν τό καθοριστικόν γεγονός τῆς ἐνεργείας μου ἀπεσιωπήθη καί ἀπεκρύβη καί ἐπιχειρεῖται νά ἐμφανισθῶ ὡς δῆθεν κακότροπος, φανατικός, μισαλλόδοξος καί μάλιστα ἐμφορούμενος ἀπό τήν «ξεπερασμένη» νοοτροπία τῶν δογμάτων τῆς Ἐκκλησίας καί ὅτι ἀποτελῶ «ξεπερασμένο πνεῦμα καί ξεπερασμένη φυσιογνωμία».

Βεβαίως οἱ «τίτλοι» αὐτοί πού μοῦ ἀποδίδονται ἀπό ἐκείνους πού ἐμμένουν στίς κακοδοξίες πού ἐνδεικτικῶς σταχυολογοῦνται ἐκ τοῦ ἐπισήμου ἐγχειριδίου Δογματικῆς τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν, «Κατήχηση Καθολικῆς Ἐκκλησίας», Ἀθήνα 1996, ἐκδ. Κάκτος & LibreriaEditriceVaticana:

σελ. 31 / §36 (Ἡ γνώση τοῦ Θεοῦ)

σελ. 46 / §45-46 (Τό ἔγκυρο διδακτικό σῶμα)

σελ. 91-93 / §245-248 (Filioque)

σελ. 96 / §258-259 (Σύγχυσις οὐσίας-ἐνεργειῶν)

σελ. 163 / §491-492 (Ἀμόλυντη σύλληψις)

σελ. 292 / §881-887 (Ὁ σύλλογος τῶν Ἐπισκόπων καί ὁ ἀρχηγός του ὁ Πάπας)

σελ. 295 / §891 (Παπικόν ἀλάθητον)

σελ. 206 / §616-617 (Ἱκανοποίηση θ. δικαιοσύνης)

σελ. 311 / §956 (Ἀξιομισθίαι ἁγίων)

σελ. 332 / §1030-1032 (Καθαρτήριον)

σελ. 376 / §1163 (Ἀξιομισθίαι Κυρίου)

σελ. 422 / §1334 (Ἄζυμα)

σελ. 464-466 / §1471-1479 (Λυσίποινα)

σελ. 569 / §1850 (Ἡ ἁμαρτία ὡς προσβολή τοῦ Θεοῦ)

ἀποτελοῦν γιά ἐμένα τίτλους τιμῆς διά τούς ὁποίους ἐκείνοι θά ἀποδώσουν λόγον ἐνώπιον τοῦ Δομήτορος τῆς Ἐκκλησίας Κυρίου ἐν ἡμέρᾳ Κρίσεως διότι ἠλλοίωσαν, διέστρεψαν, ἐστρέβλωσαν τό δόγμα, τό πολίτευμα καί τό ἦθος τῆς Ἀδιαιρέτου Καθολικῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας καί ἐμμένουν ἀμεταμελήτως καί σατανικῶς σέ αὐτό. Παρ’ ὅτι ἡ ἀναφερομένη ἐπιστολή μου πρός τόν Ἐκλαμπρότατον κ. Φώσκολον ἔχει δημοσιοποιηθεῖ πρός ἐμπέδωσιν τήν ἐπανακοινοποιῶ κατωτέρω:

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

᾿Αριθμ. Πρωτ. 910 Ἐν Πειραιεῖ τῇ 27ῃ Σεπτεμβρίου 2011

Πρός Τόν

Ἐκλαμπρότατον

Κύριον κ. Νικόλαον Φώσκολον

Ἀρχιεπίσκοπον

τῶν ἐν Ἀθήναις Ρωμαιοκαθολικῶν

Ὁμήρου 9

106 72 ΑΘΗΝΑΙ

Ἐκλαμπρότατε,

Μετά πολλῆς συνοχῆς καρδίας εὑρισκόμεθα εἰς τήν ἀνάγκην νά ὀχλήσωμεν Ὑμᾶς, διά θέμα ἁπτόμενον τῆς ποιμαντικῆς ἡμῶν εὐθύνης καί τῆς ἐνώπιον τοῦ πανακηράτου καί αἰωνίου Θεοῦ δοθείσης φρικτῆς ὁρκοδοσίας ἡμῶν διά τήν ἐπακριβῆ τήρησιν τῶν ὑπό τοῦ Παναγίου καί Ζωαρχικοῦ Πνεύματος τεθεσπεισμένων Θείων καί Ἱερῶν Κανόνων τῆς ἀδιαιρέτου καί ἀκαινοτομήτου Ὀρθοδόξου Καθολικῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας. Ἀναφερόμεθα διά τοῦ παρόντος εἰς τό ἐντός τῆς ἡμετέρας Κανονικῆς δικαιοδοσίας λειτουργοῦν ἐκπαιδευτήριον τοῦ Ὑμετέρου μοναχικοῦ τάγματος τοῦ Ἁγίου Ἰωσήφ τῆς ἐμφανίσεως ὑπό τήν ἐπωνυμίαν «Jeanne d’ Arc» εἰς τό ὁποῖον φοιτοῦν τέκνα Ὀρθοδόξων καί Ρωμαιοκαθολικῶν γονέων καί ὑποβάλλομεν Ὑμῖν τήν ἔντονον ἡμετέραν διαμαρτυρίαν διότι κατά τήν ἔναρξιν τοῦ εἰρημένου σχολείου τῆς πρωτοβαθμίου ἐκπαιδεύσεως τελεῖται ὁ καθιερωμένος ἁγιασμός διά τήν εὐλογίαν τῆς νέας σχολικῆς περιόδου ὑπό τοῦ Ρωμαιοκαθολικοῦ Ἐφημερίου Πειραιῶς κ. Ἰωάννου Πάτση, καί διά τούς ὀρθοδόξους μαθητάς, γεγονός πού ἀπάδει εἰς τήν ἐκκλησιολογίαν καί ποιμαντικήν τῆς Ἐκκλησίας διότι ἀμβλύνει τήν ὀρθόδοξον αὐτοσυνειδησίαν τῶν μικρῶν εὐπλάστων μαθητῶν, ἐπιφέρει μίαν συγκρητιστικήν οἰκουμενιστικήν ἀντίληψιν καί ἐμπίπτει εἰς τάς περί προσηλυτισμοῦ διατάξεις τοῦ δικαιϊκοῦ ἐν Ἑλλάδι συστήματος. Διεμαρτυρήθην καθηκόντως, διά τό γεγονός εἰς τήν Ἡγουμένην τοῦ Ὑμετέρου Μοναχικοῦ Τάγματος ἀδ. Ἀλβέρταν, ἥτις καί μοῦ ἐπεβεβαίωσεν τό γεγονός καί ἐδήλωσεν ὅτι θά θέσῃ τήν ἡμετέραν Κανονικήν διαμαρτυρίαν ὑπ’ ὄψιν τῆς Ὑμετέρας Ἐκλαμπρότητος. Ἐπειδή εἰλικρινῶς δέν ἐπιθυμῶ νά καταφύγω εἰς τήν ποινικήν διαδικασίαν διά τήν ἀντιμετώπισιν τοῦ ἐξόχως σοβαροῦ αὐτοῦ θέματος, πού θά ἠδύνατο νά ἀντιμετωπισθῇ εὐχερῶς μέ τήν τέλεσιν κεχωρισμένως διά τούς ὀρθοδόξους καί ρωμαιοκαθολικούς μαθητάς τῆς τελετῆς τοῦ ἁγιασμοῦ ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ, ἐκτιμῶν τήν Ὑμετέραν Ἐκλαμπρότητα καί τήν Ὑμετέραν θρησκευτικήν κοινωνίαν ὡς Ἕλληνας συμπολίτας, παρακαλῶ ὅπως ἐγγράφως διαβεβαιώσητε ὅτι δέν θά ἐπαναληφθῇ εἰς τό μέλλον, τηρουμένης ἐπ’ ἀκριβῶς τῆς ὀρθοδόξου κανονικῆς τάξεως, τῶν ὑπό τοῦ Συντάγματος καί τοῦ Νόμου προβλεπομένων καί τῶν ἰσχυόντων παρ’ ἡμῖν θείων καί ἱερῶν Κανόνων, οἵτινες σαφῶς καί πλήρως ἀπαγορεύουν τήν ὑπό μελῶν τῆς Ἀδιαιρέτου Ὀρθοδόξου Καθολικῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἀποδοχήν ἀκοινωνήτου προσώπου ὡς Κληρικοῦ, ὡς καί τήν συμμετοχήν εἰς συμπροσευχάς μετά προσώπων μεθ’ ὧν δέν ὑφίσταται ἐκκλησιαστική κοινωνία, οὔτε ταυτότης ἐν τῇ πίστει. Τυγχάνει ἀσφαλῶς ἐγνωσμένη εἰς Ὑμᾶς ἡ ἡμετέρα πίστις διά τήν Ὑμετέραν θρησκευτικήν κοινωνίαν, ἐρειδομένη ἐπί τῆς κοινῆς μεθ’ Ὑμῶν χιλιετοῦς πορείας, καί τῶν ὑπό τῶν Ἁγίων ἑπτά Οἰκουμενικῶν Συνόδων τῆς Ἀδιαιρέτου Ἐκκλησίας, ἥστινος ἱστορική καί ἀκαινοτόμητος συνέχεια ἀποτελεῖ ἡ καθ’ ἡμᾶς ἁγιωτάτη Ἐκκλησία καί τῶν θεοκηρύκων Ἀποστόλων καί τῶν Ἁγίων Πατέρων Αὑτῆς, διακελευομένων καί ἑπομένως αἱ τυχόν προσωπικαί πτώσεις πρωτιστευόντων διακόνων τοῦ εὐχαριστιακοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας, δι’ ἅς θά ἀποδώσουν φρικτόν λόγον ἐνώπιον τοῦ Δομήτορος Αὐτῆς Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐντός τοῦ δαιμονικοῦ κλίματος τοῦ συγκρητιστικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, οὐδόλως δεσμεύουν τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ οὔτε δύνανται νά ἀποτελέσουν πρόσχημα διά τήν ἀπομείωσιν τῆς ἐν Χριστῷ ἀληθείας. Ἀναμένων τήν Ὑμετέραν διαβεβαίωσιν διατελῶ μετά πλείστης τιμῆς,»

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

ΑΔΕΡΦΙΑ! ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΜΗ ΤΑΡΑΧΘΗΤΕ ΚΑΙ ΧΑΣΕΤΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΣΑΣ!

Τον τελευταίο καιρό ακούγονται πολλά σενάρια δια πτώχευση της χώρας, επιστροφή στην δραχμή και άλλα χειρότερα που τρομάζουν και ταράζουν τους χριστιανούς.
Δυστυχώς είμασταν αυτόπτες μάρτυρες σε μια ομιλία ενός νεοεφερμένου εις τον πολιτικό χώρο. Λέμε δυστυχώς, διότι αυτά που έλεγε εις τους χριστιανούς που τον άκουγαν όχι μόνο δεν ήταν χριστιανικά (απο πνευματικής απόψεως), αλλά και άκρως δαιμονικά!!!
Ο εν λόγω νεοφερμένος αφού πρώτα έκανε το κήρυγμά του περί της πολιτικής παρατάξεώς του, έπειτα μοίρασε ενα χαρτί το οποίο έγραφε δια κάποια τρόφιμα που μπορούν να προμηθευτούν και να φυλάγουν οι χριστιανοί διότι, όπως ισχυρίστηκε ο ίδιος, έρχεται μεγάλη πείνα!!!!
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι περισσότεροι να ταραχθούν (όπως έδειχνε το πρόσωπό τους) και (Κύριος οίδε) μπορεί και να πήγαν κατ΄ ευθείαν εις το σούπερ μάρκετ να προμηθευτούν τα τρόφιμα δια να μην πεινάσουν!!!!

Δυστυχώς τέτοιες πρακτικές δεν είναι χριστιανικές διότι έτσι δεικνύεται η μεγάλη απιστία μας εις τον Κύριο Ιησού Χριστό διότι δεν εμπιστευόμαστε την Πρόνοιά Του.
Έχουμε άπειρα παραδείγματα της μέριμνας του Θεού δια τον άνθρωπο απο την Αγία Γραφή και μάλιστα μας βεβαιώνει και ο Ίδιος με τους Λόγους Του.

Όσο έχουμε πίστη εις Αυτόν, δεν έχουμε να φοβηθούμε κανέναν και τίποτα! Μας βεβαιώνει ο Κύριος λέγοντας μας «Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, μὴ μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ ὑμῶν τί φάγητε καὶ τί πίητε, μηδὲ τῷ σώματι ὑμῶν τί ἐνδύσησθε· οὐχὶ ἡ ψυχὴ πλεῖόν ἐστι τῆς τροφῆς καὶ τὸ σῶμα τοῦ ἐνδύματος;
ἐμβλέψατε εἰς τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, ὅτι οὐ σπείρουσιν οὐδὲ θερίζουσιν οὐδὲ συνάγουσιν εἰς ἀποθήκας καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος τρέφει αὐτά· οὐχ ὑμεῖς μᾶλλον διαφέρετε αὐτῶν; »(Ματθ. 6,25-26).

Μας τα λέγει Αυτός ο Ίδιος ο οποίος χόρτασε με το μάννα τους Εβραίους εις την έρημο. Αυτός ο οποίος χόρτασε πέντε χιλιάδες ανθρώπων με το θαύμα του πολλαπλασιασμού των άρτων και των ιχθύων. Τι φοβάσθε Χριστιανοί; Αυτό ακριβώς ζητά ο ανθρωποκτόνος Διάβολος. Να ταράζεσθε δια να χάσετε την πίστη σας εις τον Κύριο Ιησού Χριστό.

Ίσως κάποιος αναρωτηθεί λέγοντας «και εαν έχει δίκιο αυτός ή αυτοί που τα λέγουν αυτά;»
Μα αγαπητέ αδερφέ δεν γνωρίζεις ότι πολλάκις ο Θεός επιτρέπει να πάθουμε αυτά που φοβόμαστε, όχι επειδή είμαστε γνώστες των καταστάσεων, ούτε επειδή είμαστε διορατικοί, αλλά λόγω ΤΗΣ ΑΠΙΣΤΙΑΣ ΜΑΣ;

Αλλά και ας υποθέσουμε ότι έχουν δίκιο και μαζεύεις τρόφιμα δήθεν δια να μην πεινάσεις. Νομίζεις ότι η πράξη σου αυτή θα είναι ευλογημένη απο τον Θεό; Πως θα τρώγεις και θα πίνεις όταν οι αδερφοί σου δεν θα έχουν να φάνε; Θα τρώγεις εσυ ενώ δίπλα σου θα γνωρίζεις ότι ο πλησίον σου πεινάει; Θα κλειστείς εντός του εγωιστικού κόσμου που έχτισες εσυ ο ίδιος και νομίζεις ότι θα έχεις και την ευλογία του Θεού; Σε πληροφορώ ότι τα τρόφιμα που μάζεψες κάποια στιγμή θα τελειώσουν και τότε όντως θα πεινάσεις!!! Ενω αυτός που εμπιστεύτηκε τον ίδιο τον Κύριο ουδέποτε θα πεινάσει εις τον αιώνα!

Ταράχθηκες αδερφέ και έχασες την πίστη σου, δια τούτο κάνεις σκέψεις το πως θα επιβιώσεις εαν πεινάσεις αδιαφορώντας δια τους αδερφούς σου.
Δεν σου έγινε μάθημα το παράδειγμα του αποστόλου Πέτρου, ο οποίος ταράχθηκε όταν συνέλαβαν τον Κύριο και έχασε την πίστη του με αποτέλεσμα να τον αρνηθεί τρείς φορές;
Πρώτα ΤΑΡΑΧΘΗΚΕ, όπως εσυ, και έπειτα ΕΧΑΣΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥ και εισήλθε εντός του ο σατανάς ακούγοντας τον φοβερό λόγο του Κυρίου που περιγράφουμε πιο κάτω.

Λες ότι είναι λογική η σκέψη που κάνεις. Λογική ήταν αδερφέ μου επίσης και η σκέψη του Πέτρου όταν είπε εις τον Κύριο να μη μεταβεί εις τα Ιεροσόλυμα δια να μην του κάνουν κακό «καὶ προσλαβόμενος αὐτὸν ὁ Πέτρος ἤρξατο ἐπιτιμᾶν αὐτῷ λέγων· ἵλεώς σοι, Κύριε· οὐ μὴ ἔσται σοι τοῦτο» ακούγοντας τον φοβερό λόγο του Κυρίου «ὁ δὲ στραφεὶς εἶπε τῷ Πέτρῳ· ὕπαγε ὀπίσω μου, σατανᾶ· σκάνδαλόν μου εἶ· ὅτι οὐ φρονεῖς τὰ τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ τὰ τῶν ἀνθρώπων.» (Ματθ. 16, 22-23).

Αυτόν τον λόγο να φοβάσαι και εσυ αδερφέ μου διότι όντως δεν φρονείς τα του Θεού αλλά τα των ανθρώπων, δια τούτο ταράζεσαι και φοβάσαι. Αν φρονούσες τα του Θεού ούτε θα ταραζόσουν ούτε θα φοβόσουν, αλλά με πίστη εις τον Θεό θα προσευχόσουν για σένα και για όλον τον κόσμο δια να μην εισέλθεις και εισέλθει ο κόσμος εις μεγάλο πειρασμό «γρηγορεῖτε καὶ προσεύχεσθε, ἵνα μὴ εἰσέλθητε εἰς πειρασμόν»(Ματθ. 26, 41) απιστίας!!!

Γνώριζε ότι όσο δεν έχεις πίστη εις τον Θεό και εις την Πρόνοιά Του, τότε όντως θα έρθει εις εσένα το κακό πρώτον απ΄ όλους τους άλλους λόγω της απιστίας σου. Εαν φροντίζεις όμως δια τον προσωπικό σου αγώνα της καθάρσεως απο τα πάθη, τότε θα δείς εν ιδίοις όμμασιν την μέριμνα του Θεού για σένα δίχως εσυ να κάνεις τίποτα. Ο ίδιος μας διαβεβαίωσε λέγοντας «ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν.
Μὴ οὖν μεριμνήσητε εἰς τὴν αὔριον· ἡ γὰρ αὔριον μεριμνήσει τὰ ἑαυτῆς· ἀρκετὸν τῇ ἡμέρᾳ ἡ κακία αὐτῆς. (Ματθ. 6, 33-34).

Δια τούτο αγαπητοί αδερφοί αυτό που χρειάζεται τούτες τις δύσκολες ημέρες είναι επιστροφή εις τον Θεό δια της μετανοίας, αγώνας καθάρσεως απο τα πάθη, προσευχή, εξομολόγηση, θεία μετάληψη και ένωση με τον Θεό, και τότε θα δείτε το πως ο Κύριος μπορεί να αλλάξει και τα πιο δύσκολα γεγονότα όπως ακριβώς έγινε και εις την ιστορική Νινευή η οποία όντως θα καταστρεφόταν! «καὶ ἤρξατο Ἰωνᾶς τοῦ εἰσελθεῖν εἰς τὴν πόλιν ὡσεὶ πορείαν ἡμέρας μιᾶς καὶ ἐκήρυξε καὶ εἶπεν· ἔτι τρεῖς ἡμέραι καὶ Νινευὴ καταστραφήσεται» (Ιων.3,4). Οι Νινευίτες όμως μετανόησαν αλλάζοντας την απόφαση του Κυρίου βλέποντας τα έργα τους «καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς τὰ ἔργα αὐτῶν, ὅτι ἀπέστρεψαν ἀπὸ τῶν ὁδῶν αὐτῶν τῶν πονηρῶν, καὶ μετενόησεν ὁ Θεὸς ἐπὶ τῇ κακίᾳ, ᾗ ἐλάλησε τοῦ ποιῆσαι αὐτοῖς, καὶ οὐκ ἐποίησε.» (Ιων. 3, 10).

Αυτό ας κάνουμε και εμείς αδερφοί δίχως χάσιμο χρόνου, διότι ας γνωρίζετε ότι ο Αντίχριστος δεν θα έλθει απο μόνος του. Εμείς οι ίδιοι θα τον φέρουμε λόγω της ταραχής, απιστίας και πράξεων μας.

Καλή μετάνοια!

ΠΑΠΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΔΙΑ ΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ

ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΑΜΕΝ GR

Ανακοίνωση Ιεράς Συνόδου Καθολικής Εκκλησίας Ελλάδος για Πειραιώς Σεραφείμ

Ανακοίνωση για την μήνυση που υπέβαλε ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ κατά του Αρχιεπισκόπου των εν Αθήναις Καθολικών κ.κ. Νικολάου Φωσκόλου για προσηλυτισμό καθώς επίσης και κατά του εφημερίου της Καθολικής Εκκλησίας του Πειραιά π. Ιωάννη Πάτση και της καθολικής μοναχής Αδ. Αλβέρτας Στεφάνου, Ηγουμένης της Μοναστικής Κοινότητας του Αγ. Ιωσήφ της Εμφανίσεως και Διευθύντριας τη Ελληνο – Γαλλικής Σχολής Jeanne d’ Arc στον Πειραιά, έξέδωσε η Καθολική Ιεραρχία στην Ελλάδα.

Ακολουθεί η ανακοίνωση της Ιερά Συνόδου των Καθολικών Επισκόπων:

Ο Ι. Κλήρος, τα Μοναχικά Τάγματα και τα λαϊκά μέλη της Καθολικής Εκκλησίας στην Ελλάδα απορούμε για την αψυχολόγητη ενέργεια του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ, οποίος προχώρησε «μετά πολλής θλίψεως και βαθυτάτου άλγους» σε μήνυση κατά του Αρχιεπισκόπου των εν Αθήναις Καθολικών κ.κ. Νικολάου Φωσκόλου για προσηλυτισμό. Μαζί με τον Καθολικό Αρχιεπίσκοπο μηνύονται από τον ίδιο Μητροπολίτη για παράβαση του άρθρου 13 του Συντάγματος και των μεταξικών Α.Ν. 1363/38 άρθ. 4 και 5 ως αντικατεστάθησαν από το άρθρο 2 του Α.Ν. 1672/1939, ο εφημέριος της Καθολικής Εκκλησίας του Πειραιά π. Ιωάννης Πάτσης και η καθολική μοναχή Αδ. Αλβέρτα Στεφάνου, Ηγουμένη της Μοναστικής Κοινότητας του Αγ. Ιωσήφ της Εμφανίσεως και Διευθύντρια τη Ελληνο – Γαλλικής Σχολής Jeanne d’ Arc στον Πειραιά.

Το ανακοινωθέν της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς ανέφερε χαρακτηριστικά: «Γνωστοποιούμε την ημετέρα ποινική έγκλησι που υπεβλήθη εις τον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Πειραιώς κατά της Ρωμαιοκαθολικής παρασυναγωγής και της ανιέρου δράσεώς της. Αφιερώνουμε την εν λόγω έγκλησιν εις τους τραγικούς οικουμενιστάς συνοδοιπόρους του εκπεσόντος Ρωμαιοκαθολικισμού που δεν ορωδούν να συμφύρωνται και να συναγελάζωνται και να συνευδοκούν μετά των θεηλάτων απομειωτών της εις Χριστόν πίστεως και αληθείας».

Το ιστορικό έχει ως εξής: Στον Πειραιά, ως γνωστόν, λειτουργεί από το 1859 η Ελληνο-Γαλλική Σχολή του Μοναχικού Τάγματος των Αδελφών του Αγίου Ιωσήφ της Εμφανίσεως, στο οποίο φοιτούν τόσο καθολικά όσο και ορθόδοξα παιδιά.

Το κύρος της εν λόγω Σχολής, όπως και των περισσοτέρων Εκπαιδευτικών Καθολικών Ιδρυμάτων της Πρωτεύουσας είναι εγνωσμένο και γι’ αυτό κάθε χρόνο απευθύνονται σ’ αυτό εκατοντάδες γονείς προς εγγραφή των παιδιών τους.
Με την έναρξη του περασμένου σχολικού έτους, όπως κάθε χρόνο, ο εφημέριος της Καθολικής Ενορίας Πειραιά τέλεσε τον αγιασμό στους μαθητές του Δημοτικού, ενώ αντίστοιχα ένας ορθόδοξος ιερωμένος τέλεσε τον αγιασμό για τα παιδιά του Γυμνασίου και του Λυκείου. Το γεγονός αυτό εξόργισε τον Άγιο Πειραιώς, ο οποίος προσέφυγε στην Ελληνική Δικαιοσύνη και σήμερα η 1η Πταισματοδίκης Αθηνών καλεί τον Αρχιεπίσκοπο των εν Αθήναις Καθολικών στις 26 Απριλίου 2012 για να λάβει γνώση της εις βάρους του μηνύσεως.

Να σημειωθεί πως ο τίτλος του Καθολικού Αρχιεπισκόπου είναι «Αρχιεπίσκοπος των εν Αθήναις Καθολικών» και όχι «Ρωμαιοκαθολικών» όπως εγγράφεται στην δικαστική κλήση ή «Επίσκοπος της Παπικής παρασυναγωγής» ή όλα τα άλλα ευφάνταστα που κατά καιρούς χρησιμοποιούνται από τον Άγιο Πειραιώς.

Λίγο καιρό αργότερα και συγκεκριμένα την Κυριακή της Ορθοδοξίας στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Πειραιώς, ο Σεβασμιώτατος κ. Σεραφείμ με τον στόμφο που τον διακρίνει, προχώρησε σε μία άνευ προηγουμένου εκδήλωση, αυτή του αναθεματισμού των εκπροσώπων των λοιπών χριστιανικών ομολογιών, καθώς και αυτών των Ισραηλιτών και των Μωαμεθανών. Κι έτσι μετά τον αναθεματισμό: «Τω κανονικώς ανυποστάτω και εκπεσόντι αιρεσιάρχη Πάπα και Πατριάρχη Παλαιάς Ρώμης Βενεδίκτω τω 16ω και τοις αυτώ κοινωνούσι, που «αποτελούν κατεγνωσμένους αιρετικούς» ο Άγιος Πειραιώς αναθεμάτισε: «τοις Μαρτίνω Λουθήρω, Ιωάννη Καλβίνω, Ουρλίχω Σβιγλίω και Ερρίκω τω 8ω δυσσεβή βασιλεί και τοις συν αυτοίς συγκροτήσασι τας αιρετικάς παραφυάδας της Διαμαρτυρήσεως», αλλά και «Τοις αρνουμένοις και καθυβρίζουσι την Παναγίαν, Ομοούσιον, Αδιαίρετον και Ζωοποιόν Τριάδαν, Ραβίνοις του Ιουδαϊσμού, Ισλαμισταίς …».

Δεν θα θέλαμε η ελληνική κοινωνία να παρασυρθεί σε επικίνδυνες ατραπούς και να οδηγηθεί χρόνια πίσω σε εποχές που χαρακτηρίζονται από μισαλλοδοξία, άγνοια και θρησκευτικό φανατισμό.

Και αν ακόμη η Καθολική Εκκλησία, συνηθισμένη σε τέτοιου είδους ταπεινώσεις και αντιμετωπίσεις, μπορεί να ξεπεράσει τέτοια θλιβερά φαινόμενα, ας σκεφθεί κανείς σε τι περιπέτειες μπορεί να εμπλακεί η χώρα μας όταν ένας Μητροπολίτης προκαλεί με τέτοιο άκομψο, ανιστόρητο και αντιχριστιανικό τρόπο τους εκπροσώπους των Μουσουλμάνων και των Εβραίων.

Μήπως ο Άγιος Πειραιώς, ανάμεσα στις πολύμορφες συγγραφικές του δραστηριότητες έχει να διαθέσει και λίγο χρόνο και να σκεφτεί πιο χριστιανικά και με κάποια νηφαλιότητα;

Αν και τα ΜΜΕ σιώπησαν προκλητικά, όπως και πρόσωπα και θεσμοί που όφειλαν να υψώσουν κάποια φωνή διαμαρτυρίας, αποτελεί παρηγοριά η Επιστολή της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου, αλλά και θεολόγων όπως των σεβαστών κ.κ. Αριστείδη Πανώτη και Παναγιώτη Ανδριόπουλου, που κι αυτές πέρασαν, δυστυχώς, στα ψιλά των Μ.Μ.Ε.

Ποτέ δεν θελήσαμε να προκαλέσουμε ή να απαιτήσουμε κάτι που δεν μας ανήκει, αισθανόμαστε όμως την υποχρέωση να καταγγείλουμε στον Ελληνικό λαό και σε κάθε άνθρωπο καλής θέλησης τέτοιες συμπεριφορές, με μοναδικό μας στόχο να προλάβουμε τα χειρότερα που μπορεί να προκαλέσουν αυτού του είδους ξεπερασμένες νοοτροπίες, ξεπερασμένα πνεύματα, ξεπερασμένες φυσιογνωμίες.

Χριστός Ανέστη!

π. Θεόδωρος Ζήσης – «Τιμές και δόξες» των διαλόγων

ΕΔΩ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΧΑΝΕΤΑΙ ΚΑΙ Ο ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ………….ΤΟΝ ΧΑΒΑ ΤΟΥ!!!

ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ AMEN. GR

 

Την άποψη ότι ο διάλογος ανάμεσα στην Ρωμαιοκαθολική και την Ορθόδοξη Εκκλησία δεν πρέπει να είναι μια «αποστειρωμένη ακαδημαϊκή άσκηση» εξέφρασε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος υποδεχόμενος στο Φανάρι μέλη του Ρωμαιοκαθολικού Κινήματος των Φοκολαρίνι. Ο Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας, στην ομιλία που έκανε στην ιταλική γλώσσα, αναφέρθηκε στις προσπάθειες του προκατόχου του Πατριάρχη Αθηναγόρα για την προώθηση του οικουμενικού διαλόγου καθώς επίσης και στην προσωπικότητα της ιδρύτριας του Κινήματος των Φοκαλαρίνι, μακαριστής Κιάρα Λούμπιχ που εργαζόταν για την ενότητα των δύο Εκκλησιών. «Η διαφορά της πίστης και του πολιτισμού που υπάρχει στην ανθρωπότητα, δεν αποτελεί απειλή για την ειρηνική συνύπαρξη των ανθρώπων», είπε ο Οικουμενικός Πατριάρχης, αναφερόμενος στις απόψεις του προκατόχου του Πατριάρχη Αθηναγόρα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι τα μέλη του Κινήματος των Φοκολαρίνι θέλησαν με την επίσκεψή τους στο Φανάρι να τιμήσουν την επέτειο συμπλήρωσης 40 χρόνων από την κοίμηση του μακαριστού Πατριάρχη Αθηναγόρα, στη μνήμη του οποίου ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος τέλεσε τρισάγιο.

«Το Οικουμενικό Πατριαρχείο καλλιέργησε πάντα αισθήματα βαθιάς αγάπης και ειλικρινής εκτίμησης για το κινήμα των Φοκολαρίνι , από την εποχή κατα την οποία η Chiara Lubich προσέρχονταν στο Φανάρι για να συναντήσει τον μέγα και αξέχαστο προκάτοχό μας, τον Οικουμενικό Πατριάρχη Αθηναγόρα, ο οποίος υπήρξε ένας από τους πρωτοπόρους και πιο σημαντικούς υποστηρικτές του οικουμενικού κινήματος», ανέφερε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος και συνέχισε:

«Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας, αντιλήφθηκε αμέσως την σημασία και τον ρόλο του κινήματος και της ιδρύτριας του, που είχαν ως σκοπό, στο πλαίσιο του διαλόγου της αγάπης , την αποκατάσταση της κοινωνίας μεταξύ των δυο αδελφών Εκκλησιών, μεταξύ της Παλαιάς και Νέας Ρώμης, γεγονός που εκτιμηθηκε και συνεχιστηκε απο τον άμεσο διάδοχό του και προκατοχο μας Πατριάρχη Δημήτριο, με μεγάλη πατερική χαρά και χριστιανικό ενθουσιασμό. Γεγονός που εκανε τον Οικουμενικο Πατριαρχη Αθηναγορα να αποκαλέσει την Κιάρα, για τον αποστολικό ζήλο της και ενθουσιασμό, σύγχρονη Θέκλα» .

Και συνεχίζοντας ο Οικουμενικός Πατριάρχης σημείωσε:

«Η διαφορά της πίστης και του πολιτισμού που υπάρχει στην ανθρωπότητα, δεν αποτελεί απειλή για την ειρηνική συνύπαρξη των ανθρώπων, αλλά αντίθετα, αποτελει εναν πλούτο και μια πρόσκληση για όλους τους ανθρώπους , ωστε να σέβονται ο ένας τον άλλον για να μπορουν να λύσουν τα ζωτικής σημασίας κρίσιμα προβλήματα που σήμερα μαστίζουν τον πλανήτη μας. Αυτή ήταν και η σκέψη και η γραμμή του Οικουμενικού Πατριάρχη Αθηναγόρα, την οποία μοιράστηκε με την Κιάρα και το κινημα της, και συνεχίζουμε να παρακολουθουμε και να μοιραζομαστε με τον νέο Πρόεδρο-Μαρία Εμμαούς Voce και το κινημα των Φοκολαρίνι, ως ταπεινός διάδοχός του μαρτυρικού Θρόνου της Κωνσταντινούπολης Νέας Ρώμης, έτσι ώστε ο διάλογος να μην είναι μια άδεια και αποστειρωμένη ακαδημαϊκή άσκηση. Κάτι για το οποίο ο Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγορας αγωνίστηκε με σθενος και συνεχιζουμε και εμείς να πράττουμε στην ίδια κατεύθυνση.Και χαιρόμαστε ιδιαιτέρως που το κίνημα σας αποφάσισε να τιμήσει τα 40 χρόνια από την κοίμηση του αειμνήστου Οικουμενικού Πατριάρχη Αθηναγόρα».

Προηγουμένως, στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου, τελέστηκε Θεία Λειτουργία, με την ευκαιρία της εορτής της Ζωοδόχου Πηγής. Την Θεία Λειτουργία τέλεσε ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Αθανάσιος Δανάκης από την Ορεστιάδα, κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου, μαζί με τον Πατριαρχικό διάκονο Νήφωνα, ενώ το δεξιό χορό αποτελούσαν κληρικοί και λαϊκοί με επικεφαλής τον μουσικολογιότατο Πρωτοσυγκελεύοντα των Πατριαρχείων, Μητροπολίτη Καλλιουπόλεως και Μαδύτου Στέφανο.

To Κίνημα των Φοκολαρίνι

Το Κίνημα των Φοκολαρινι, της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, είναι μια διεθνής οργάνωση που διέπουν οι αρχές του Ευαγγελίου. Δραστηριοποιείται για την ενότητα σε όλους τους τομείς της ζωής. Για περισσότερα από εξήντα χρόνια έχει φέρει μαζί ανθρώπους από όλες τις χριστιανικές παραδόσεις καθώς και πολλούς που ανήκουν σε άλλες θρησκείες με στόχο την οικοδόμηση ενός περισσότερο ενωμένου και ειρηνικού κόσμου. Στις 14 Μαρτίου του 2008 εκοιμήθη η ιδρύτρια του Κινήματος, Κιάρα Λούμπιχ. Μόλις δύο ημέρες πριν την είχε επισκεφθεί στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος προκειμένου να της συμπαρασταθεί. Εκείνες τις ημέρες ο Οικουμενικός Πατριάρχης επισκεπτόταν την Ρώμη προσκεκλημένος στις εκδηλώσεις για τα 90 χρόνια του Instituto Orientale.

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΓΟΧ ΘΗΒΩΝ ΚΑΙ ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ ΔΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ »ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ»

Προ ημερών το ιστολόγιο »ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ» είχε δημοσιεύσει μια ανάρτηση υπο τον τίτλο »ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ». Εις το άρθρο αυτό απάντησε η »ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΓΟΧ ΘΗΒΩΝ ΚΑΙ ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ» . Το δικό μας ιστολόγιο ταυτίζεται με αρκετές απο τις θέσεις του άρθρου »ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΕΔΩ (http://krufo-sxoleio.blogspot.com/2012/02/blog-post_24.html).

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΓΟΧ ΘΗΒΩΝ ΚΑΙ ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ ΕΔΩ http://churchgoc.blogspot.com/2012/04/blog-post.html

ΚΑΙ Η ΑΝΤΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΓΟΧ ΕΔΩ http://entoytwnika.blogspot.com/2012/04/blog-post_8873.html

Θα σχολιάσουμε όμως κάποιες θέσεις των ΓΟΧ Θηβών και Λεβαδείας εις τας οποίες διαφωνούμε.

Γράφουν

«Η αναφορά στον τίτλο περί «παλαιού και νέου χώρου» δεν είναι καθόλου εύστοχος καθώς παρουσιάζει, βεβαίως καλοπροαίρετα αλλά όχι εκκλησιολογικά ορθά, την Εκκλησία να διαθέτει δύο «χώρους» του «Παλαιού» εορτολογίου (Γ.Ο.Χ.) και να μία πιο πρόσφατη «επέκταση», το «Νέο χώρο», τον Νεοημερολογιτισμό (τον πρόδρομο και το θεμέλιο του Οικουμενισμού εξ’ «ορθοδόξων»). Η Εκκλησία όμως, κατά την Ορθόδοξη Εκκλησιολογία είναι ΜΙΑ και δεν μερίζεται σε «χώρους», παρατάξεις, στρατόπεδα κλπ. Παρακαλώ ας το έχουμε αυτό στο νου μας κάθε φορά που απαγγέλουμε το «Σύμβολο της Πίστεως» μας όσο κι αν είναι επώδυνο σήμερα αλλά και δεν πρέπει αυτό να μας αποθαρρύνει ότι είναι άλυτα τα πνευματικά ζητήματα που μας ταλανίζουν αλλά να έχουμε αδιάσειστη την πίστη μας προς τον Παντοδύναμο Θεό, «τον θέλοντα πάντας σωθήναι».

Εδω λοιπόν αναφέρουν ότι οι προσδιορισμοί παλαιό – νέο δεν είναι εύστοχοι αλλά εμφανίζονται ώς να υπάρχουν δυο διαφορετικοί χώροι. Αδυνατούμε όμως να εννοήσουμε διατί ενοχλούνται εφ΄ όσον οι ίδιοι έχουν δημοσιεύσει εις το ιστολόγιό τους ενα άρθρο υπό τον τίτλο »ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΗ: ΤΟ ΦΛΩΡΙΝΙΚΟ ΣΧΙΣΜΑ- ORTHODOX APOLOGETICS: THE FLORINITE SCHISM», όπου και εκεί αναφέρονται οι προσδιορισμοί »Νεοημερολογιτισμός», »Παλαιοημερολογίτες»κ.λπ. Δεν νομίζουμε να τους ενόχλησαν οι προσδιορισμοί του εν λόγω κειμένου και μάλλον, απ΄ ότι αντιλαμβανόμαστε, πρέπει να το ασπάζονται και πλήρως.

Επίσης το ίδιο συμβαίνει και εις το άρθρο που δημοσιεύεται εις το ιστολόγιό τους υπό τον τίτλο »ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΣΤΗ ΝΕΟΚΟΠΗ «ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑ» ΤΩΝ «ΕΝΙΣΤΑΜΕΝΩΝ» ΦΛΩΡΙΝΑΙΩΝ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ». Εκεί πάλι αναφέρονται οι προσδιορισμοί »Νεοημερολογιτισμός», και μάλιστα ομιλούν και για «παλαιοημερολογίτικη ουνία»!!!! Το άρθρο ομιλεί δια «τρείς κύριες ομάδες των Φλωριναίων», για «Φλωρινικό σχίσμα» και γενικώς δια να μην σας κουράζουμε επαναλαμβάνουν αυτά που οι ίδιοι παραπονέθηκαν δια το άρθρο »ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ»!!!
Ούτε όμως πάλι τους ενόχλησαν οι εν λόγω προσδιορισμοί, αλλά τους χρησιμοποιούν οι ίδιοι δια να καταδείξουν την πλάνη των «Νεοημερολογιτών» «Παλαιοημερολογιτών» και άλλων «ομάδων» όπως αναφέρει το άρθρο.

Επίσης μπορούν να μας πούν οι ίδιοι, ποιά είναι η ΜΙΑ ΑΓΙΑ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ εφ΄ όσον κατά τους ιδίους δεν είναι ούτε οι διάφορες παλαιοημερολογίτικες παρατάξεις – σχίσματα, ούτε οι Νεοημερολογίτες (αυτονόητο)!
Είναι τελικά αυτοί οι ίδιοι; Είναι η ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΓΟΧ ΘΗΒΩΝ ΚΑΙ ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ η οποία εις τους ώμους της σηκώνει ως νέος Άτλας 2.000 χρόνια Ορθοδοξίας;;

Γράφουν

«Όντως εφέτος συμπληρώνονται 88 χρόνια του χωρισμού της (επισήμου- κρατικής) Εκκλησίας της Ελλάδος όχι με διαίρεση του αδιαίρετου Σώματος του Χριστού (της Εκκλησίας) σε «παλαιοημερολογίτες» και «Νεοημερολογίτες» αλλά με διαίρεση της εν λόγω Εκκλησίας από τον κορμό της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας. Και συνεχίζεται ο κακόδοξος εκκλησιολογικός διαχωρισμός σε «ακαινοτόμητο» και «καινοτομούν» πλήρωμα» παρουσιάζοντας την Εκκλησία να αποτελείται και από Ορθόδοξο Ποίμνιο και από κακόδοξο! Πράγμα πρωτοφανές και μάλιστα για σχεδόν για έναν αιώνα και ακόμη για καταδικασμένη προ αιώνων Καινοτομία! Βεβαίως η εν λόγω τοποθέτηση μας θυμίζει την κακόδοξη ψευδοεκκκλησιολογική θέση των Φλωρινικών «Ενισταμένων» που ανακάλυψαν μόλις περί τα μέσα του 1980 μη πειθόμενη στην δισχιλιετή διδασκαλία των Αγίων Πατέρων».

Εδω τι βλέπουμε ότι αναφέρουν; «Όντως εφέτος συμπληρώνονται 88 χρόνια του χωρισμού της (επισήμου- κρατικής) Εκκλησίας της Ελλάδος όχι με διαίρεση του αδιαίρετου Σώματος του Χριστού (της Εκκλησίας) σε «παλαιοημερολογίτες» και «Νεοημερολογίτες» αλλά με διαίρεση της εν λόγω Εκκλησίας από τον κορμό της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας».

Ποιά είναι αγαπητοί μου η (επίσημη-κρατική) και μάλιστα ΕΚΚΛΗΣΙΑ της Ελλάδος;;; Επίσης ποιά είναι η διαίρεση της εν λόγω ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ απο τον κορμό της ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ;; Δηλαδή την σχισματική (τότε) και σήμερα αιρετική επίσημη Εκκλησία της Ελλάδος την αναγνωρίζετε ως ΕΚΚΛΗΣΙΑ η οποία διαιρέθηκε απο την ΜΙΑ ΑΓΙΑ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ;; Σας ενοχλεί ο προσδιορισμός «παλαιοημερολογίτες» – «νεοημερολογίτες» και δεν σας ενοχλεί που αναγνωρίζετε (πάντα βάση των λεγομένων και θέσεών σας) την Επίσημη Εκκλησία ως ΕΚΚΛΗΣΙΑ;;;; Εαν καταλάβαμε λάθος, παρακαλώ να μας το διευκρινίσετε, εαν όμως είναι έτσι όπως το αντιλαμβανόμαστε εμείς, τότε θα το θεωρήσουμε ώς ορθογραφικό λάθος σας, δεν εξηγείται αλλιώς!

Γράφουν

«Το αν δημιουργήθηκαν οι διάφορες παλαιοημερολογιτικές παρατάξεις δεν είναι ευθύνη της Εκκλησίας των Γ.Ο.Χ. αλλά καταρχήν των Καινοτόμων διότι εν έτει 1937 αποσχισθέντες εξέφρασαν νεοημερολογιτικές δοξασίες περί «δυνάμει κι ουχί ενεργεία» σχίσματος και των Μυστηρίων, και βεβαίως όφειλαν να επιστρέψουν στον Χώρο σας ενώ τα πρόσφατα σχίσματα (1995 και 2002) που τραυμάτισαν το Σώμα της Εκκλησίας είχαν ξεκάθαρα τις αιρετικές παρεκκλίσεις παρμένες από Νέο- «θεολογίες» Καινοτόμων «θεολόγων» της Κρατικής Εκκλησίας».

Βεβαίως όταν λέγουν ότι δεν είναι ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΩΝ ΓΟΧ, αναφέρονται εις την δική τους σύνοδο, και εξαπολύουν μια επίθεση κατά των Φλωριναίων δια τις ερμηνείες περί Μυστηρίων «δυνάμει και ενεργεία» κ.λπ. Και καλά αγαπητοί. Κατ΄ εσάς πάντα οι Φλωριναίοι είναι λάθος και μάλιστα έχουν και «κακόδοξες» δοξασίες κατ΄ εσάς (όπως έχουμε δεί ότι γράφετε εις τα άρθρα σας). Με τους Ματθαικούς όμως διατί είστε χωρισμένοι απο την στιγμή που έχετε ίδιες δοξασίες; Ποιά παράταξη απο τους Ματθαικούς είναι η ορθή;; Ας αφήσουμε τους «κακοδόξους» Φλωριναίους εις την άκρη. Πείτε μας. Ποιά παράταξη Ματθαική είναι η ορθή; Και ποιά δεν είναι και γιατί;

Το άρθρο »ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ» θέτει τρείς όρους δια να συμφωνηθούν απο τις δυο πλευρές.

1. Ότι ο Οικουμενισμός είναι αίρεση και μάλιστα παναίρεση, αφού νομιμοποιεί όλες τις αιρέσεις.

2. Ότι η αλλαγή του εορτολογίου έγινε ως πρώτο βήμα για την ενότητα των Ορθοδόξων με τους ετεροδόξους, ενώ ταυτόχρονα διέρρηξε την ενότητα των Ορθοδόξων

3. Ότι την Εκκλησία δεν εκφράζουν οι προσωπικές γνώμες κάποιων επισκόπων, ιερέων, μοναχών ή λαϊκών, αλλά η γνώμη των Πατέρων σε συμφωνία, όπως φαίνεται μέσα από τους Ιερούς Κανόνες και την Εκκλησιαστική Ιστορία.

Δια τον πρώτο και τον δεύτερο όρο, η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΓΟΧ ΘΗΒΩΝ ΚΑΙ ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ συμφωνεί απολύτως και αναφέρει τα εξής

«Για την Εκκλησία των Γνησίων Ορθοδόξων ας μην αμφιβάλει κατ’ ελάχιστον ότι όχι μόνο αποδέχεται τους άνω όρους αλλά και έμπρακτα τους τηρεί απαρασάλευτα κατά τη διηνεκή διδασκαλία της Εκκλησίας, έχοντας καταδικάσει εν Αγίω Πνεύματι τις κακοδοξίες του οικουμενισμού και εφαρμόζοντας τις αποφάσεις Πανορθοδόξων Συνόδων περί του παπικού ημερολογίου, ενώ από την αρχή του Ιερού Αγώνος κατήγγειλε τον σκοπό της αλλαγής του εορτολογίου δηλαδή την προώθηση του κρυφού ως τότε Οικουμενισμού. Οι Καινοτόμοι όμως, δέσμιοι άλλων…, θα μπορούσαν ποτέ να δεχτούν τους ως άνω όρους»;

Συμφωνούμε και εμείς μαζί τους και πολύ σωστό το ερώτημα που θέτουν.

Στον τρίτο όρο όμως συμφωνούν διαφωνώντας λέγοντας « Κι εδώ θα συμφωνήσουμε απόλυτα. Πιστεύουμε, όμως, ότι ο αγαπητός κ Σαββόπουλος θα απογοητευθεί από την ορθόδοξη διδασκαλία των Αγίων Πατέρων (Αγ. Βασίλειος ο Μέγας κλπ.) διότι προσπαθεί έμμεσα να κατηγορήσει τους Γ.Ο.Χ. και ιδιαίτερα τον Άγιο Πατέρα Ματθαίο τον νέο Ομολογητή ότι τους παρερμήνευσε με την εφαρμογή της ακρίβειας ενώ έπρεπε, κατά την αντίληψη κάποιων όπως του πρ. Φλωρίνης, να αποδεχτή μια μεσοβέζικη λύση που θα μπορεί, ουνιτικώ τω τρόπω, να την τραβάει πότε προς τα εδώ και πότε προς τα εκεί, γινόμενος σε όλους αρεστός, πλην του Θεού…».

Άρα απ΄ ότι αντιλαμβανόμαστε το πρόβλημα εως τώρα είναι η διαφωνία μεταξύ Ματθαίου και πρ. Φλωρίνης Χρυσοστόμου Καβουρίδη που ήταν η αιτία και της πρώτης διασπάσεως μεταξύ τους. Εως τώρα λοιπόν αντιλαμβανόμαστε την πρώτη διαφωνία και συνεχίζουμε.

Το κείμενο προτείνει επίσης και κάποια βήματα που έχουν ως εξής

Βήμα 1ο: Να αποκαλυφθούν όλες οι παρατάξεις, με σκοπό να ξεκαθαρίσει ποιες από αυτές έχουν έγκυρες χειροτονίες και ποιες αποτελούνται από αυτοχειροτόνητους»

Βήμα 2ο: «Οι παρατάξεις που έχουν διαδοχή να συνέλθουν σε διάλογο ενότητος με σκοπό την ένωση σε ΜΙΑ, με βάση την κρυστάλλινη εκκλησιολογία του ομολογητού πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου (=να δεχτούν δηλαδή ότι δεν αποτελούν μία ξεχωριστή Εκκλησία, αλλά το Ακαινοτόμητο Πλήρωμα της Εκκλησίας της Ελλάδος»)

Βήμα 3ο: Με ξεκάθαρη πλέον εκκλησιολογία να μεριμνήσουν μαζί με τους αποτειχισμένους αδελφούς (που πλέον θα βρίσκονται επί το αυτό και λόγω κοινού εορτολογίου), να στείλουν υπομνήματα σε όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες, εν όψει της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, για τα θέματα αυτά της πίστεως.

Αυτά είναι τα τρία βήματα που προτείνει το άρθρο »ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ».

Εις το πρώτο βήμα οι ΓΟΧ ΘΗΒΩΝ ΚΑΙ ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ δεικνύουν την απίστευτη εμμονή και εμπάθεια κατά των Φλωριναίων και αναφέρουν βαρυτάτους χαρακτηρισμούς! Διά τούτο τον λόγο δεν αντιγράφουμε και την απάντησή τους. Όποιος θέλει να την αναγνώσει ας μεταβεί εις την σελίδα τους. Η δική μας σελίδα δεν θα μολυνθεί με τέτοιες αποτρόπαιες φράσεις!
Το πρώτο βήμα δια τους εν λόγω ΓΟΧ είναι ήδη ληχθέν και είναι αδύνατον να συζητηθεί!!!

Δια το δεύτερο βήμα αναφέρουν τα εξής

«Εδώ δεν μπορούμε παρά να στεναχωρήσουμε τον αγαπητό θεολόγο και να τον εγκαλέσουμε για Παλαιοημερολογητικό Οικουμενισμό. Ουδέποτε θα δεχθούμε τέτοια βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος και της Εκκλησίας του Χριστού ότι δήθεν δηλαδή οι Γ.Ο.Χ. αποτελούν Παράταξη ή παρατάξεις εντός της Κρατικής Καινοτόμου Εκκλησίας. Από την αρχή του Ιερού Αγώνος στεντορία τη φωνή διεκήρυξαν την ορθόδοξη εκκλησιολογία και δεν υπέκυψαν σε διωγμούς, εκβιασμούς και δελεασμούς για να εξουνιτισθεί το Ορθόδοξο Πλήρωμα και να μπορέσουν να τους «μαντρώσουν» εντός της Παναιρέσεως και της Κακοδοξίας. Αυτός υπήρξε κι ο λόγος του Σχίσματος του 1937. Ως εκ τούτου όσο καλοπροαίρετος κι αν είναι ο κ. Σαββόπουλος κι ο κάθε ομοίως σκεπτόμενος ας μην απευθύνεται στους Γ.Ο.Χ. αλλά στις παλαιοημερογητικές παρατάξεις αυτού που ψευδώς αναγορεύει σε «ομολογητή» (!) και το πλέον εξωφρενικό είναι το ότι μιλάει «για κρυστάλλινη εκκλησιολογία του Φλωρίνης» (!!!). Εδώ κι αν είναι απορεί κανείς πως θεολόγος εθελοτυφλεί και βλέπει «κρυστάλλινη» την θολή και σχιζοφρενική «εκκλησιολογία» του πρώην Φλωρίνης. Όποιος γνωρίζει την ελληνική γλώσσα και μελετήσει τις έγγραφες θέσεις και δηλώσεις του πρ. Φλωρίνης μπορεί να κατανοήσει για το πόσο «κρυστάλλινη»… εκκλησιολογία πρόκειται. Αλλά ας απευθυνθεί ο κ. Σαββόπουλος και στις διάδοχες παρατάξεις του Χρυσ/μου Καβουρίδη για να διαπιστώσει το χάος στην κατανόηση της εκκλησιολογίας του αποθανόντος λόγω της δίκην Πυθίας τοποθέτησης του στο θέμα αυτό».

Το κείμενο δεν λέγει ότι οι ΓΟΧ είναι «παρατάξεις εντός της Κρατικής Καινοτόμου Εκκλησίας» όπως κακώς αντιλαμβάνονται οι ίδιοι, αλλά όπως γράφει ο ίδιος ο Συντάκτης του άρθρου »ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ» ότι « εμείς δεν μιλάμε για κλάδους ή για συνόδους που εννούμενες θα δημιουργήσουν την δήθεν ανύπαρκτη Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, αλλά για την αναγκαιότητα ενώσεως εκείνων των συνόδων και τμημάτων του σώματος της Εκκλησίας, που ορθοτομούν τον λόγο της αληθείας και συναποτελούν το Ακαινοτόμητο Πλήρωμα, για του οποίου την ενότητα αγωνιζόμαστε».

Δυστυχώς όμως οι εν λόγω ΓΟΧ συνεχίζουν την επίθεση με ασεβείς χαρακτηρισμούς κατά των Φλωριναίων και του πρ. Φλωρίνης Χρυσοστόμου και έτσι είναι αδύνατον να συνεχισθεί ένας διάλογος. Θα κρατήσουμε όμως τον τελευταίο λόγο τους που αναφέρει «ας απευθυνθεί ο κ. Σαββόπουλος και στις διάδοχες παρατάξεις του Χρυσ/μου Καβουρίδη για να διαπιστώσει το χάος στην κατανόηση της εκκλησιολογίας του αποθανόντος λόγω της δίκην Πυθίας τοποθέτησης του στο θέμα αυτό».

Και βεβαίως και το δικό μας ιστολόγιο αυτή την συμβουλή δίνει εις τον αγαπητό αδελφό κ. Σαββόπουλο! Όχι όμως δια να δεί το δήθεν χάος που λέγουν αλλά την ορθή εκκλησιολογική θέση των ΓΟΧ!
Όμως επαναλαμβάνουμε λέγοντας εις τους ΓΟΧ θηβών και λεβαδείας, εφ΄ όσον υπάρχει δήθεν χάος εις τους Φλωριναίους, εις αυτούς υπάρχει αρμονία;;;; Τότε ας μας πούν διατί οι Ματθαικοί είναι χωρισμένοι μεταξύ τους;;;;

Δια το τρίτο βήμα αναφέρουν τα εξής

«Και πάλι θα εγείρουμε αντιρρήσεις στην υποτιθέμενη σύγκλιση «Αγίας και Μεγάλης Συνόδου» αν αυτή αφορά σε εξέταση και της αλλαγής του εορτολογίου όπως την έθετε ο πρώην Φλωρίνης δηλαδή να αποφανθούν οι Καινοτόμοι εάν είναι σχισματικοί και αν πρέπει να εφαρμοσθεί πανορθοδόξως το προ αιώνων καταδικασθέν παπικό ημερολόγιο.
Μάλιστα θέτει και ένα όρο: «Αν η μέλλουσα να συνέλθει Αγία και Μεγάλη Σύνοδος δεν συμφωνήσει με τις προηγούμενες Οικουμενικές και δεν επικυρώσει τις, ως 8η του Μεγάλου Φωτίου (879-880 μ.Χ.) και ως 9η του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά (1341-1343), Συνόδους, και δεν καταδικάσει τον Οικουμενισμό, θα πρόκειται για ληστρική ψευδοσύνοδο και η Εκκλησία θα πάψει να υπάρχει διοικητικά με την μορφή που την ξέρουμε».
Εδώ ο κ. Σαββόπουλος απαιτεί την επικύρωση δύο Πανορθοδόξων Συνόδων που καταδίκασαν τον Παπισμό και διάφορες λατινικές Κακοδοξίες για να αποδομηθεί ο Οικουμενισμός. Αξίζει όμως ιδιαιτέρας προσοχής η θέση του ότι «η Εκκλησία θα πάψει να υπάρχει διοικητικά με την μορφή που την ξέρουμε». Εδώ τίθεται και πάλι το εκκλησιολογικό αδιέξοδο στο οποίο περιέρχεται η ένσταση κατά του Οικουμενισμού διότι ο αγώνας, κατά τον Θείο Απόστολο Παύλο, είναι καλός όταν γίνεται καλώς και νομίμως, εντός δηλαδή της Εκκλησίας. Έτσι ο κ. Σαββόπουλος μας καλεί να ενωθούμε με τα ερείπια που ο ανεμοστρόβιλος του Οικουμενισμού θα σκορπίσει στις Καινοτομούσες Εκκλησίες. Μα οι Γ.Ο.Χ. μάτωσαν από το 1924 για την συγκρότηση Κανονικής και Ορθοδόξου Συνόδου και Ιεραρχίας, για την συνέχιση της Αποστολικής Διαδοχής και Πίστης ώστε ασφαλώς εντός της Αληθινής Κιβωτού της Εκκλησίας να βρίσκει ο άνθρωπος πνευματική Σωτηρία. Γιατί να φτάνουμε από το ένα άκρο (Σχίσμα) στο άλλο (προτεσταντικού τύπου αποσύνθεση του Πληρώματος);!
Εν κατακλείδι. Επιθυμητός κι ευλογημένος ο διάλογος και πράγματι οι Γ.Ο.Χ. επιθυμούν την θεραπεία του σχίσματος του 1924 όπως και κάθε σχίσματος αλλά εν τη Εκκλησία και βάση την δισχιλιετή διδασκαλία Της και όχι με εξουνιτισμό και «κουκούλωμα». Και συμφωνούμε με τον αγαπητό θεολόγο ότι η Πίστη είναι δυνατή να μας δώσει τέτοια θαύματα διότι όντως σύντομα, όπως καταδεικνύουν τα γεγονότα, και διωγμό θα αναβιώσουμε και η μαρτυρική μας Εκκλησία ήδη πορεύεται στην έρημο για να γλιτώσει από την πνευματική ερήμωση των αιρέσεων και των κακοδοξιών».

Ζήτημα ημερολογίου σήμερα δεν υπάρχει! Ήδη οι περισσότεροι αναφέρουν συνεχώς ότι ΚΑΚΩΣ άλλαξε το ημερολόγιο και όλοι πια αποδέχονται την σχέση του με την εισαγωγή του Οικουμενισμού εν Ελλάδι. Σήμερα τίθεται ζήτημα ΑΙΡΕΣΕΩΣ και όχι ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ όπως ήταν το ζήτημα του εορτολογίου-ημερολογίου.
Συμφωνούμε με την απάντηση των ΓΟΧ θηβών και λεβαδείας ως προς το τρίτο βήμα.

Επίσης τούτο το βήμα που αναφέρει το άρθρο είναι ολίγο εως πολύ δύσκολο να γίνει διότι σήμερα όλες οι Τοπικές Εκκλησίες και τα Πατριαρχεία δυστυχώς έχουν διαβρωθεί απο τον Οικουμενισμό.

«οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» (9ο ΜΕΡΟΣ)

Τεχνάσματα

Ό διάβολος δεν είναι πολύ επικίνδυνος εχθρός στον φανερό πόλεμο και στις κατά μέτωπον επιθέσεις. Με τον ύπουλο και συγκαλυμμένο πόλεμό του, όμως, καταστρέφει πολλές ψυχές. Είναι πολύ εφευρετικός στά τεχνάσματα καί πολύ έμπειρος στό νά στήνει παγίδες. Γι’ αυτό, άλλωστε, του έχουν αποδοθεί καί τά ονόματα πονηρός καί πλάνος.

«Ό μοχθηρός εχθρός», λέει ό άγιος Γρηγόριος ό Θεολόγος, «έχει εφεύρει χιλιάδες από θανάσιμα κεντριά, πού είναι συχνά συγκαλυμμένα κάτω άπό ενα προσωπείο αγαθό. Μ’ αυτά προετοιμάζει ολέθριο τέλος γιά τούς άνθρώπους, ακριβώς όπως ένα αγκίστρι μέσα στό νερό φέρνει τό θάνατο σ’ ένα ψάρι».

Ο Μέγας ‘Αντώνιος είδε όλες τίς παγίδες τοΰ εχθρού απλωμένες πάνω στή γη, καί μάλιστα τόσο καλοστημένες, πού απόρησε, αν θά υπήρχε τρόπος νά περάσει κανείς ανάμεσά τους χωρίς να πιαστεί.

Ό άγιος Μακάριος, πάλι, είδε τό διάβολο μέ μορφή ανθρώπου νά φοράει διάτρητο χιτώνα, πού άπό κάθε τρύπα του κρεμόταν κι ένα μικρό δοχείο. Κάθε δοχείο περιεϊχε ορισμένο είδος πειρασμού, πού ό διάβολος πρόσφερε στους μοναχούς, μέ τήν ελπίδα ότι κάποιος κάτι άπ’ δλα θά δεχόταν. Γι’ αυτό καί ό άγιος συμβούλευε: «Πρέπει νά παρατηρούμε μέ μεγάλη οξύτητα τά τεχνάσματα καί τους δόλους καί τά κακούργα σχέδια του εχθρού. Γιατί, όπως τό «Αγιο Πνεύμα λέει μέ τό στόμα του Παύλου ότι έγινε γιά τούς πάντες τά πάντα, ώστε νά κερδίσει τούς πάντες, έτσι καί ή κακία φροντίζει καί γίνεται τά πάντα, ώστε όλους νά τούς οδηγήσει στην απώλεια».

Ή όσία Συγκλητική επισημαίνει μερικές άπό τίς παγίδες του διαβόλου: «»Οταν ό διάβολος δέν μπορεί νά αιχμαλωτίσει τήν ψυχή μέ τή φτώχεια, της προσφέρει σάν δόλωμα τόν πλούτο. «Αν δέν τά καταφέρει μέ τίς ύβρεις καί τούς εξευτελισμούς, προκαλεί επαίνους καί δόξα. «Οταν νικιέται μέ τήν υγεία, κάνει άρρωστο τό σώμα. «Οταν, γενικά, δέν μπορεί νά μας απατήσει μέ τίς ηδονές, προσπαθεί νά μας αποδιοργανώσει μέ τις ακούσιες θλίψεις».

Ο απόστολος Παύλος, επειδή γνώριζε καλά τά πονηρά σχέδια καί τίς ενέδρες του σατανά, έλεγε: «Ου γάρ αύτού τά νοήματα άγνοούμεν» (Β’ Κορ. 2:11). Γι’ αύτό προέτρεπε τούς χριστιανούς: «Ένδύσασθε τήν πανοπλίαν του Θεού προς τό δύνασθαι υμάς στήναι προς τάς μεθοδείας του διαβόλου» (Έφ. 6:11). Φορέστε, έλεγε, τήν πνευματική πανοπλία, γιά νά μπορέσετε ν’ αντιμετωπίσετε τά πανούργα τεχνάσματα του διαβόλου. Καί σχολιάζει ό ιερός Χρυσόστομος: «Δέν είπε ό Παύλος ν’ αντιμετωπίσετε τίς μάχες ούτε τούς πολέμους, αλλά τά τεχνάσματα. Γιατί ό εχθρός δέν μας πολεμάει φανερά, άλλα ύπουλα. Δέν δείχνει αμέσως αύτό πού θέλει νά κάνει, γιά νά μή φανερωθεί, άλλά, φρρώντας προσωπείο, ενεργεί παραπλανητικά, σάν εχθρός πανούργος, πού, γιά νά καταλάβει μιά πόλη, σκάβει κρυφά κάτω άπό τά τείχη της».

Τό πρώτο καί μεγαλύτερο τέχνασμά του τό χρησιμοποίησε ό διάβολος κατά τήν εξαπάτηση της Εύας στον παράδεισο. Στην αρχή πήρε τή μορφή του φιδιού, πού ήταν τό «φρονιμώτατον πάντων των θηρίων». Ύστερα τήν παρέσυρε σέ διάλογο, όπου μέ τέχνη τήν κατάφερε ν’ αμφισβητήσει τό κύρος του Θεού καί τήν αλήθεια της εντολής Του. Τέλος, της άναψε τήν επιθυμία του απαγορευμένου καρπού καί τήν έπεισε νά τόν γευθεί, χωρίζοντάς την άπό τόν Θεό καί υποδουλώνοντάς την στό θάνατο (Γεν. 3:1-6).

Τό τέχνασμα αύτό, πού χρησιμοποίησε ό διάβολος γιά νά βγάλει τούς πρωτοπλάστους άπό τόν παράδεισο, συνεχίζει νά τό εφαρμόζει ως τίς μέρες μας, γιά νά μας κρατάει μακριά άπό τόν Θεό. Μας ψιθυρίζει συκοφαντικά ότι οι εντολές του Θεού είναι βαρειές καί ακατόρθωτες, ότι τάχα δέν είναι γιά μας καί γιά τήν εποχή μας. Τή σκέψη αυτή, μάλιστα, γιά νά μας ξεγελάσει, τήν παρουσιάζει σάν γέννήμα του δικού μας μυαλού κι όχι σάν δική του ύποβολή. Παράλληλα μας ανάβει τίς επιθυμίες τών ηδονών και τυλίγει τήν ψυχή μας στά δίχτυα της αμαρτίας καί τοϋ πνευματικού θανάτου.

Τά τεχνάσματα του διαβόλου ποικίλουν ανάλογα μέ τήν ηλικία, τήν κοινωνική θέση, τό αξίωμα, τήν πνευματική κατάσταση καί, γενικά, τόν τρόπο ζωής μας. Δηλαδή, διαφορετικά πολεμάει ό πονηρός τόν νέο καί διαφορετικά τόν ηλικιωμένο, διαφορετικά τόν κληρικό καί διαφορετικά τόν λαϊκό, διαφορετικά τόν έγγαμο καί διαφορετικά τό μοναχό, διαφορετικά τόν αρχάριο καί διαφορετικά τόν προχωρημένο στην πνευματική ζωή.

Στή συνέχεια θά παραθέσουμε ορισμένα άπό τά τεχνάσματα αυτά, όπως τά περιγράφει ό άγιος ‘Ιωάννης ό Σιναΐτης στην Κλίμακα, γιατί είν’ αλήθεια πώς, όταν ένα τέχνασμα ξεσκεπαστεί, χάνει τή δύναμη και τήν αποτελεσματικότητά του. «Οταν ό πρωτόπειρος αγωνιστής πληροφορηθεί άπό κάποιον έμπειροπόλεμο γιά τίς παγίδες πού είναι στημένες μπροστά του, εύκολα προφυλάγεται.

Μάς λέει, λοιπόν, ο άγιος:

• «Ενα βασικό τέχνασμα, πού πάντα χρησιμοποιούν οι δαίμονες, όταν μάς δουν νά ξεκινάμε κάποια πνευματική εργασία, είναι τό έξής: Σκάβουν ύπουλα μπροστά μας τρεις λάκκους, στους οποίους αγωνίζονται διαδοχικά νά μάς ρίξουν. Στην αρχή προσπαθούν νά μάς κάνουν νά μήν ξεκινήσουμε τήν εργασία (ό πρώτος λάκκος). Κατόπιν, αν δέν τό καταφέρουν αύτό, πασχίζουν νά μάς κάνουν να μήν τήν εκτελέσουμε σύμφωνα μέ τό θέλημα του Θεού (ό δεύτερος λάκκος). Τέλος, αν καί σ΄ αυτό αποτύχουν, μας πλησιάζουν αθόρυβα καί μάς μακαρίζουν, ότι σέ όλα ενεργούμε όπως ακριβώς θέλει ό Θεός. Κι αύτό, γιά νά μάς ρίξουν στην υπερηφάνεια (ό τρίτος λάκκος).

ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΤΑ ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ

1. «οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» (1ο ΜΕΡΟΣ)
2. «οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» (2ο ΜΕΡΟΣ)
3. «οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» (3ο ΜΕΡΟΣ)
4. «οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» (4ο ΜΕΡΟΣ)
5. «οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» (5ο ΜΕΡΟΣ)
6. «οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» (6ο ΜΕΡΟΣ)
7. «οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» (7ο ΜΕΡΟΣ)
8. «οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» (8ο ΜΕΡΟΣ)

ΟΔΥΝΗΡΗ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ Η ΑΛΛΟΙΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ

ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΡΑΚΤΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ;

ΟΔΥΝΗΡΗ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ Η ΑΛΛΟΙΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ

Νά, λοιπόν, πῶς συντελεῖται ἡ ἀλλοίωση τῆς συνειδήσεως τῶν πιστῶν.

Διαβάζουμε στὶς ΑΚΤΙΝΕΣ»:

«Ὁ Ρωμαιοκαθολικὸς Ἀρχιεπίσκοπος Βελιγραδίου, Stanislav Hocevar, παραβρέθηκε στὴν Ὀρθόδοξη Ἀναστάσιμη Λειτουργία στὸν Καθεδρικὸ Ναὸ Βελιγραδίου». Στὸ Video φαίνεται νὰ ἀσπάζεται τὴν ὀρθόδοξη εἰκόνα τῆς Ἀναστάσεως. Ἐπίσης διακρίνεται καθαρά πὼς «ὁ ὀρθόδοξος ἱερέας φιλᾶ τὸ χέρι τοῦ Ρωμαιοκαθολικοῦ Ἀρχιεπισκόπου»!

Ἂν ἐπραγματοποιεῖτο αὐτὸ τὸ γεγονός πρὶν 40 χρόνια, δὲν θὰ ἔβλεπε τὸ φῶς τῆς δημοσιότητος, γιατὶ θὰ προκαλοῦσε τὶς σφοδρὲς ἀντιδράσεις τοῦ λαοῦ καὶ θὰ συγκέντρωνε τὰ πυρὰ ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων. Θὰ ἐθεωρεῖτο πρωτοφανὲς γεγονός, ἀσέβεια πρὸς τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες, οἱ ὁποῖοι καταγράφουν τὴν βούληση τοῦ Κυρίου, ὅπως μᾶς παρεδόθη διὰ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, ἀλλὰ καὶ ἑρμηνεύτηκε καὶ ἐφαρμόστηκε στὴν ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας.

Παρόμοιες ἀντιδράσεις θὰ παρετηροῦντο καὶ πρὶν 20 χρόνια. Πολλοὶ θὰ ἔφευγαν ἀπὸ τὸ Ναό, βλέποντας νὰ εἰσέρχεται σ’ αὐτὸν ἕνας καρδινάλιος, νὰ ἀσπάζεται τὴν ὀρθόδοξη εἰκόνα τῆς Ἀναστάσεως καὶ νὰ δέχεται χειροφίλημα ἀπὸ ὀρθόδοξο κληρικό, ἐνώπιον τοῦ «ὀρθοδόξου» Πατριάρχη τῆς Σερβίας.

Σήμερα, ὅμως, οἱ συνειδήσεις τῶν πιστῶν ναρκώθηκαν. Οἱ ὀρθόδοξοι τῆς Σερβίας, ὑπὸ τὸν οἰκουμενιστὴ Πατριάρχη Εἰρηναῖο, ἀποδέχτηκαν τὸ παραπάνω σκηνικό, οἱ δὲ ἀνὰ τὸν κόσμο ὀρθόδοξοι πιστοί, θὰ τὸ πληροφορηθοῦν, κάποιοι θὰ τὸ σχολιάσουν, οἱ περισσότεροι θὰ ἀδιαφορήσουν, καὶ πολλοὶ θὰ θεωρήσουν, ἴσως, «γκρίνια» τὴν ἐπίκριση ἑνὸς γεγονότος ποὺ πλέον ἀποτελεῖ ρουτίνα στὶς μετὰ τῶν ἑτεροδόξων σχέσεις μας. Θὰ ἐνοχληθοῦν, δηλαδή, ὄχι ἀπὸ τὸ γεγονός, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν κριτικὴ ἐναντίον τοῦ γεγονότος: «Μὰ ὅλο οἱ ἴδιοι καὶ οἱ ἴδιοι φανατικοὶ καὶ γραφικοὶ ἀντιδροῦν. Δὲν ἔχουν καὶ τίποτ’ ἄλλο νὰ κάνουν;».

Ἔτσι, ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης μετὰ τοῦ ἐπιτελείου του ἔχει τὴν πολυτέλεια, ὄχι μόνο νὰ μὴν ἀναγκάζεται να ἀντιδρᾶ κατὰ τέτοιων ἀντὶ-εὐαγγελικῶν ἐνεργειῶν, ἀλλὰ καὶ νὰ τρίβει τὰ χέρια του ἀπὸ ἱκανοποίηση, γιατὶ ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἐπεκτείνεται σύμφωνα μὲ τὰ σχέδια τους, χωρὶς οὐσιαστικὲς ἀντιδράσεις. Διότι, ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς πιστούς, καὶ οἱ δικοί μας φρουροὶ τῆς Πίστεως Ἕλληνες Μητροπολίτες, μαθαίνουν τὰ γεγονότα καὶ σιωποῦν. Θεωροῦν πλέον ἀναγκαίους τοὺς διαλόγους ποὺ ξεκίνησαν μὲν κακῶς (μὲ καταπάτηση καὶ αὐτῆς τῆς Ἀπόφασης τῆς Πανορθοδόξου Διασκέψεως τῆς Ρόδου), συνεχίζονται δὲ κάκιστα παρὰ τὶς Ἀποστολικὲς καὶ Συνοδικὲς Ἐντολὲς καὶ τὴ σύνολη διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων ὡς πρὸς τὶς σχέσεις μας μὲ τοὺς αἱρετικούς.

Ἄραγε, ἡ ἀποστολὴ τῶν Ἐπισκόπων ἐκπληρώνεται μόνο μὲ τὴν τέλεση μυστηρίων, τὴν ἐνασχόληση μὲ πανηγύρεις, συσσίτια καὶ ἀναστάσιμα διαγγέλματα;

Σημάτης Παναγιώτης

ΠΡΟΣ «ΕΚΚΛΗΣΙΑ Γ.Ο.Χ. ΕΛΛΑΔΟΣ» κ.ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΘΗΒΩΝ

Χριστός Ανέστη!

Στο ιστολόγιο της «Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ελλάδος» του Θηβών και Λεβαδείας κ. Χρυσοστόμου Τζανή (πρόκειται για μία από τις τέσσερις ματθαιϊκές παρατάξεις της Ελλάδος. Για τις παρατάξεις(1) γενικά, και στα πλαίσια του πρώτου βήματος στον χώρο του παλαιού εορτολογίου, που αναφέρω και στο άρθρο «ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ», θα γράψω αναλυτικά σε άλλο άρθρο), αναρτήθηκε απάντηση στο ημέτερο άρθρο «ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ«.
Διαβάζοντας την απάντηση των αγαπητών αδελφών, που προς τιμήν τους δεν έμειναν αδιάφοροι στην έκκληση για ενότητα, αλλά απάντησαν έστω και διαφωνώντας, θα ήθελα να παρατηρήσω τα εξής:

1. Περί του εκκλησιολογικού χάσματος και της δυνατότητος άρσεώς του

Δυστυχώς, από τα γραφόμενα των αδελφών, παρατηρώ να υφίσταται το ίδιο εκκλησιολογικό χάσμα που υπήρχε και στα πρώτα χρόνια μετά το εορτολογικό σχίσμα, όπως φάνηκε και εκφράστηκε μέσα από τις απόψεις αφενός μεν, του πρ. Φλωρίνης Χρυσοστόμου, αφετέρου, του Βρεσθένης Ματθαίου. Όσο λοιπόν υπάρχει αυτό το χάσμα δεν μπορεί να υπάρξει και ενότητα.
Ωστόσο το πρωταρχικό ζήτημα είναι να υπάρχει η θέληση για την εν αληθεία ενότητα. Επομένως, αν οι αγαπητοί αδελφοί θεωρούν ότι μόνο η παράταξή τους αποτελεί την Γνησία Εκκλησία και ότι όλοι οι υπόλοιποι είναι «ουνίτες» ή «σχισματοαιρετικοί», τότε δεν χρειάζεται να δηλώνουν ότι είναι επιθυμητός και ευλογημένος ο διάλογος, αν ως τέτοιο εννοούν την υπό την ηγεσία της παράταξής τους ενότητα ή αν θεωρούν αλάθητο τον πνευματικό τους πατέρα Βρεσθένης Ματθαίο και όλα όσα εξέφρασε. Αν όμως επιθυμούν πραγματικά τον διάλογο, καλό θα είναι κινούμενοι προς αυτή την κατεύθυνση να εκδώσει η Σύνοδός τους μία εγκύκλιο που να περιέχει εκείνα τα σημεία που θεωρούν ως κοινή βάση για μία ενδεχόμενη ενότητα και πάνω στα οποία θα μπορούσε να γίνει διάλογος με τις άλλες παρατάξεις.

2. Περί του δήθεν «παλαιοημερολογιτικού οικουμενισμού»

Ο όρος «παλαιοημερολογιτικός οικουμενισμός» πρωτοεμφανίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1970, και χρησιμοποιήθηκε από ματθαιϊκούς θεολόγους (Γκουτζίδης, Κοντογιάννης), που πολέμησαν τους ποθούντας την ένωση μεταξύ των μόνο δύο τότε παρατάξεων, ήτοι των φλωρινικών του αρχιεπ. Αυξεντίου και των ματθαιϊκών του αρχιεπ. Ανδρέου, και συγκεκριμένα τους π. Βασίλειο Σακκά, π. Καλλιόπιο Γιαννακόπουλο (μετέπειτα Πενταπόλεως), μοναχό Βίκτωρ Ματθαίου, Κωνσταντίνο Σαραντόπουλο (νυν Αρχιεπίσκοπο Καλλινίκο) και άλλων, οι οποίοι εργάστηκαν ποικιλοτρόπως για την ποθούμενη ενότητα, η οποία όμως απέτυχε (μέσα στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας και με προϋπόθεση την ενότητα μετά των «φλωρινικών», απέκτησαν, από τη Ρωσική Εκκλησία της Διασποράς, κανονικότητα οι υφ’ ενός χειροτονίες των «ματθαιϊκών» με την χειροθεσία του 1971).
Ο «παλαιοημερολογιτικός οικουμενισμός» λοιπόν, υποτίθεται πως εκφράζει την άποψη ότι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία δεν υφίσταται, όσο υπάρχουν σχίσματα, παρατάξεις και «χώροι» και ότι μόνο με την ένωση αυτών θα μπορεί να υπάρχει. Αυτή η βλάσφημη κατηγορία και εκτός πραγματικότητος χαρακτηρισμός, προσάχθηκε σε όλους όσους, στο παρελθόν ή σήμερα, ήθελαν και θέλουν την ενότητα των Ορθοδόξων. Όμως φανερώνεται ότι ο φανταχτερός αυτός όρος, είναι στην πραγματικότητα μια φούσκα, αφού εμείς ποτέ δεν υποστηρίξαμε ότι δεν υπάρχει η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία (αφού αυτήν ομολογούμε στο Σύμβολο της Πίστεως), λόγω σχισμάτων. Σε αυτό το πλανεμένο συμπέρασμα πέφτουν όσοι συγχέουν την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Χριστού (που περιλαμβάνει και την «παράταξη» του Απολλώ και την «παράταξη» του Κηφά ή όπως θα δούμε παρακάτω, σε άλλη χρονική περίοδο και διαφορετικό τόπο, και την «παράταξη» του Μελετίου και την «παράταξη» του Παυλίνου), με την διοικητική έννοια της Εκκλησίας, ήτοι «Εκκλησία της Ελλάδος», «Εκκλησία της Σερβίας» κ.ο.κ. Θέτουν πολλοί λοιπόν το παραπλανητικό ερώτημα: «και ποια είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία στην Ελλάδα;», λες και αυτή περιορίζεται από τις εκάστοτε ιδιαίτερες χρονικές και τοπικές συνθήκες ή λες και η κάθε φατρία που αυτοαποκαλείται Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, σημαίνει ότι είναι κιόλας.
Άρα εμείς δεν μιλάμε για κλάδους ή για συνόδους που εννούμενες θα δημιουργήσουν την δήθεν ανύπαρκτη Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, αλλά για την αναγκαιότητα ενώσεως εκείνων των συνόδων και τμημάτων του σώματος της Εκκλησίας, που ορθοτομούν τον λόγο της αληθείας και συναποτελούν το Ακαινοτόμητο Πλήρωμα, για του οποίου την ενότητα αγωνιζόμαστε.
Επομένως, η έγκληση για δήθεν «παλαιοημερολογιτικό οικουμενισμό», πέφτει στο κενό.

3. Οι Πατέρες για την ενότητα των Ορθοδόξων

Αξίζει να μελετήσει κανείς τα κείμενα των Καππαδόκων Πατέρων Μεγάλου Βασιλείου και Γρηγορίου του Θεολόγου για το λεγόμενο «Αντιοχειανό σχίσμα»(2), που είχε διχάσει τότε τους Ορθοδόξους. Εκεί μπορεί να αντλήσει κανείς πολλά διδάγματα για το ζήτημα που μας απασχολεί, χωρίς φυσικά να κατηγορήσει κανείς τους Πατέρες για «οικουμενισμό». Παραθέτω μερικά αποσπάσματα, δίνοντας έμφαση σε μερικά σημεία (περισσότερα στην Ελληνική Πατρολογία του Migne, τόμ.29-32 έργα Μεγάλου Βασιλείου και τομ. 35-38 έργα Γρηγορίου Θεολόγου).



Από τις επιστολές του Μεγάλου Βασιλείου:

ΕΠΙΣΤΟΛΗ 65, «ΑΤΑΡΒΙΩ»

ΕΠΙΣΤΟΛΗ 67, «ΑΘΑΝΑΣΙΩ ΕΠΙΣΚΟΠΩ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ»

ΕΠΙΣΤΟΛΗ 70, ΑΝΕΠΙΓΡΑΦΟΣ

ΕΠΙΣΤΟΛΗ 90, ΤΟΙΣ ΑΓΙΩΤΑΤΟΙΣ ΑΔΕΛΦΟΙΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙΣ ΤΗΣ ΕΝ ΤΗ ΔΥΣΕΙ

ΕΠΙΣΤΟΛΗ 258, ΕΠΙΦΑΝΙΩ ΕΠΙΣΚΟΠΩ

 

Από τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο:

ΕΙΡΗΝΙΚΟΣ Β΄, ΛΕΧΘΕΙΣ, ΕΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΟΛΕΙ, ΕΠΙ ΤΗ ΓΕΝΟΜΕΝΗ ΤΩ ΛΑΩ ΦΙΛΟΝΕΙΚΙΑ, ΠΕΡΙ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΤΙΝΩΝ ΔΙΕΝΕΧΘΕΝΤΩΝ ΠΡΟΣ ΑΛΛΗΛΟΥΣ

Κλείνοντας την μικρή αυτή απάντηση, εύχομαι στους αδελφούς πνευματική και σωματική υγεία, φωτισμό και κάθε αγαθό παρά Κυρίου του Θεού μας, ευχόμενος την κατά Θεόν ενότητα, η οποία μπορεί να επιτευχθεί αν ακολουθήσουμε όλοι μας το του Ναζιανζηνού «ηττηθώμεν, ίνα νικήσωμεν»!

(1)Ο όρος «παράταξη» χρησιμοποιείται για να δηλώσει το «Μέρος» ή «Τμήμα» του Σώματος της Εκκλησίας.

(2)Στην τοπική εκκλησία της Αντιοχείας, υπήρχαν τότε δύο «παρατάξεις» με δύο ορθοδόξους επισκόπους στην ίδια επισκοπή, τον Άγιο Μελέτιο, τον οποίο δεχόντουσαν οι Εκκλησίες της Ανατολής (και οι πατέρες Μέγας Βασίλειος και Γρηγόριος Θεολόγος) και τον Παυλίνο, τον οποίο δεχόντουσαν οι Εκκλησίες της Αιγύπτου και της Δύσης (και ο Μέγας Αθανάσιος).

ΠΗΓΗ »ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ»

ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ »ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ΄΄

ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΕΙ ΛΕΠΤΟΜΕΡΗΣ ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ ΔΙΑ ΤΟ ΕΝ ΛΟΓΩ ΘΕΜΑ.