ΓΙΑΤΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΥΤΑ, ΚΑΙ ΠΟΙΟ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ;

Πρίν έλθει εις την γη ο Ιησούς Χριστός για ν΄ αποκαλύψει τον Λόγο, το Θέλημα και το Σχέδιο του μοναδικού και αληθινού Θεού, ολόκληρη η ανθρωπότητα, σε όλα τα μέρη της γης, ήταν υποδουλωμένη σε ψεύτικους θεούς και όντα φανταστικά που είχε φυτέψει ο Σατανάς με τα απατηλά φαινόμενα και «δώρα» της αόρατης κι ακατάληπτης στους ανθρώπους, δράσης των δαιμόνων του (Μαγεία, φαρμακεία, μαγγανεία, επαοιδία, μαντεία, νεκρομαντεία, οιωνοσκοπία, ραβδοσκοπία, αστρολογία κ.λπ). Μετά, όμως απο την έλευση του Λόγου του Θεού στη γη με τη μορφή ανθρώπου (Ιησού Χριστού) η συνωμοτική, κατά του αληθινού Θεού, και άγνωστη, στους ανθρώπους, δράση και μεθοδεία των πονηρών πνευμάτων αποκαλύπτεται πλήρως σε όλες τις διαστάσεις και πτυχές και γίνεται γνωστή σε όλους τους αποδέκτες της Χριστιανικής διδασκαλίας. Ο Λόγος του Θεού φωτίζει τα σκοτάδια του νου και αρχίζει να ελευθερώνει το ανθρώπινο γένος απ τα δεσμά της πλάνης και της ειδωλολατρείας. Έτσι η πίστη προς την Διδασκαλία του Ιησού Χριστού, που αρχίζει να καταλαμβάνει τη διάνοια και τις καρδιές των ανθρώπων, γίνεται εμπόδιο για τις δυνάμεις του σκότους, γιατί τώρα πια, δεν μπορούν να εξαπατούν τους ανθρώπους κάνοντάς τους να πιστεύουν σε μαντείες, χρησμούς, επωδές, οιωνούς, κ.λπ. Όλοι οι ψεύτικοι θεοί, και οι στρατιές των ποικιλόμορφων και ποικιλωνύμων δαιμονικών πνευμάτων, που μέχρι τότε κατείχαν τίτλους και θέσεις παντοδύναμων όντων στη διάνοια και στις καρδιές των ανθρώπων, καθώς και όλες οι τελετουργείες μύησης (σε άδυτα ναών, πυραμίδων κ.λπ), μέσω των οποίων ασκούσε την κυριαρχία του ο σατανάς στις προχριστιανικές κοινωνίες, αρχίζουν σταδιακά και προοδευτικά, να χάνουν την αίγλη και την επιρροή τους, να εκβάλλονται απ το νου και τη ζωή, να σβύνουν και να εξαφανίζονται, όπου ριζώνει η Χριστιανική Πίστη.

Σήμερα βλέπουμε να επανέρχονται ειδωλολατρικές και δαιμονικές διδασκαλίες ότι τάχα όλοι οι λαοί πιστεύουν στον ίδιο Θεό, απλώς με άλλο όνομα, η ακόμα και με κανονικές ειδωλολατρικές ενέργειες (βλ. Νεοπαγανιστές).
Το επόμενο βήμα που θα παρουσιάσουν θα είναι ότι ο Ιησούς Χριστός δεν είναι ο Σωτήρας, που νομίζουμε, ούτε ο Θεός, όπως Τον λατρεύουμε, αλλά ένας ενάρετος και φωτισμένος απ΄ τον Θεό άνθρωπος (Μύστης, Άβαταρ, Προφήτης), που δίδαξε και ωφέλησε την ανθρωπότητα όπως και ΠΟΛΛΟΙ ΑΛΛΟΙ, σε άλλες εποχές και λαούς!!!
Αυτή την πίστη πολύ εύκολα μπορείτε να την διαπιστώσετε εις τα Πανθρησκειακά συμβούλια, όπου συμμετέχουν οι «ορθόδοξοι». Ρωτήστε τους! Τι γνώμη έχουν δια τον Ιησού Χριστό; και θα λάβετε την δέουσα απάντηση!!!
Ακόμα και στο »Κοράνι» που Πατριάρχες δίνουν ως «δώρο» (αντί να δίνουν το Ευαγγέλιο προς κατήχηση), τον Κύριο και Δεσπότη Χριστό τον θεωρεί ως »Προφήτη»!!!

Όταν λοιπόν επιτευχθεί το επόμενο βήμα που αναφέραμε και ο Ιησούς Χριστός ως Θεάνθρωπος θα έχει χάσει τον τίτλο του Σωτήρα και τη θέση του Θεού απο τις καρδιές των ανθρώπων «ἐγὼ ἐλήλυθα ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ πατρός μου, καὶ οὐ λαμβάνετέ με· ἐὰν ἄλλος ἔλθῃ ἐν τῷ ὀνόματι τῷ ἰδίῳ, ἐκεῖνον λήψεσθε» (Ιω. 5,43), τότε θα μπορέσει να κάνει την δημόσια εμφάνισή του ο επίγειος εκπρόσωπος της ανομίας (Αντίχριστος). Αυτό είναι το σχέδιο. Η ανατροπή του Ιησού Χριστού απο τις καρδιές και τις διάνοιες των ανθρώπων ως αληθινού Θεού, και ο σφετερισμός αυτού του τίτλου και θέσης απο κάποιον άλλο.

Πως θα πείσει όμως ο Αντίχριστος ότι αυτός είναι ο δήθεν «θεός»;

Αυτός ο άνομος, θα κατηγορήσει όλες τις θρησκείες και εκκλησίες του κόσμου, ως υπαίτιες, για την πολυθεία, που επικρατεί στην γη και χωρίζει τους ανθρώπους, εμποδίζοντας την αλληλοκατανόηση, τη συναδέλφωση, τη συνεργασία, την ειρήνη, αγάπη και ευημερία όλων των λαών της γής (σας θυμίζει μήπως λίγο Οικουμενισμό;;;).
Θα ισχυρισθεί ότι ΟΛΟΙ αυτοί (συμπεριλαμβανομένου και του Ιησού Χριστού), που θεωρήθηκαν, λατρεύθηκαν και λατρεύονται ως θεοί, απ΄ τους ανθρώπους όλων των εποχών και εθνών της γης, δεν είναι τίποτε άλλο απο μορφές και ονόματα, που έδωσαν οι άνθρωποι, στη γλώσσα τους, σε εκδηλώσεις ή απεσταλμένους της ΙΔΙΑΣ πάντοτε υπέρτατης δύναμης, της οποίας όμως μοναδικός, ανώτατος και παντοδύναμος εντολοδόχος και επίγειος εκπρόσωπός της είναι αυτός ο ίδιος «… και υπεραιρόμενος επί πάντα λεγόμενον Θεόν ή σέβασμα».

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΩΝ ΕΣΧΑΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ (ΜΕΡΟΣ 2ο)

ΔΙΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

 

Ήδη ευρισκόμεθα εις περίοδον μεγάλης συγχύσεως όπου οί πιστοί δεν ξέρουν πού νά άκουμπίσουν με άσφάλειαν. «Ολοι διεκδικούν την αύθεντίαν τού Όρθοδόξου. Με πόσα ψέματα άλήθεια οί διάφοροι «Γεροντάδες» κρατούν τους πιστούς εγκλωβισμένους εις τήν κακοδοξίαν. Ενα μεταξύ των πολλών είναι ότι άνευ επίσκοπου δέν υπάρχει Εκκλησία. Καί βέβαια όταν ό Έπίσκοπος Όρθοδοξεί είναι φορέας της Θείας Χάριτος. «Οταν όμως κακοδοξεί τότε μας προτρέπει ό Μ. Αθανάσιος νά φεύγωμε μακριά τους. «Έάν ό επίσκοπος ή ό πρεσβύτερος οί όντες όφθαλμοί τίις Εκκλησίας, κακώς αναστρέφονται καί σκανδαλίζωσιν τόν λαόν, χρή αυτούς έκβάλλεσθε. Συμφέρον γάρ άνευ αυτών συναθροίζεσθε εις εύκτήριον οίκον, ή μετ’ αυτών έμβληθήναι, ως μετά ΄Αννα καί Καϊάφα, εις τήν γέενναν τού πυρός».
Άλλος λόγος όπου οί πιστοί δέν τολμούν νά φύγουν άπό τους κακοδόξους Επισκόπους καί ίερείς είναι ότι έχουν συνηθίσει νά κινούνται εις μία Έκκλησίαν όργανωμένην καί επειδή ή συνήθεια γίνεται Δευτέρα φύσις είναι άδιανόητον νά εύρεθή κάποιος εκτός της γνωστής του εκκλησίας. ‘Εν καιρώ όμως κακοδοξίας καί αίρέσεων ή όργάνωσις αυτή στρέφεται κατά τών πιστών πού διαφωνούν μαζί της καί τήν ελέγχουν. Τήν περίοδον δέ αυτήν λόγω τού ότι έχομε εισέλθει εις τά έσχατα χρόνια καί τά βήματα τού αντίχριστου ήδη ηχούν στό βάθος τού δρόμου, λόγω αποστασίας, οί καλοί ποιμένες τών οργανωμένων πάλαι ποτέ εκκλησιών ήλλαξαν εις λύκους βαρείς προς άπώλειαν τών προβάτων.
Ο μόνος τρόπος επομένως γιά νά έπιβιώσωμε πνευματικά είναι νά αναζητήσωμε τόν Κύριο ημών Ίησούν Χριστόν μέσα εις τάς διωκόμενος του Εκκλησίας, τών «κατακομβών». Ότι καί νά κάνουν λοιπόν τά όργανα τών σκοτεινών δυνάμεων είτε συνέδρια είτε ενώσεις εκκλησιών δέν θά μπορέσουν νά αφανίσουν τήν πραγματικήν τού Χριστού Έκκλησίαν, σύμφωνα μέ τούς άψευς λόγους Του, τήν οποία θά απαρτίζουν μικρές ομάδες πιστών συσπειρωμένες πίσω άπό παραδοσιακούς Επισκόπους καί ίερείς πού όρθοτομούν τόν λόγο τής αληθείας. Ας μήν ξεχνάμε τό παράδειγμα τού ‘Αγίου Μαξίμου τού Όμολογητού πού γιά αρκετό διάστημα, αυτός καί ό υποτακτικός του, αποτελούσαν τήν έν Χριστώ έπί γης Εκκλησία, τήν στιγμήν κατά τήν όποίαν άπαντα τά Πατριαρχεία καί αί λοιπαί Όρθόδοξαι Έκκλησίαι είχαν υποπέσει εις τήν αίρεσιν τού μονοθελιτισμού. Ηρθε λοιπόν ή ημέρα πού όλοι άπευχόμεθα όπου όλοι οί Επίσκοποι τής κρατούσης Εκλησίας ή είναι ή έχουν κοινωνία μέ αίρετικούς, (λόγω οικουμενισμού). Τί κάνουμε λοιπόν; Συνηθίσαμε εις αυτές τίς εκκλησίες καί έκεί πρέπει νά μένουμε κινδυνεύοντας εις άπώλειαν; Καί πού θά αναζητήσουμε καί πώς θά αναγνωρίσουμε τήν πραγματικήν Τού Χριστού Εκκλησίαν;
Πραγματική Εκκλησία είναι έκεί όπου υπάρχει άκεραία ή αλήθεια, έκεί όπου συνεχίζεται ή αδιάκοπος παράδοσις τής Όρθοδοξίας έν ‘Αγίω Πνεύματι.
Μόνο λοιπόν οί καθαροί τή καρδία πού μέ φωτισμένον άπό τήν Θείαν Χάριν νούν καί τά κριτήριά τους δέν θά είναι κοσμικά άλλα καθαρώς πνευματικά θά μπορούν νά αναγνωρίσουν τήν Όρθόδοξον Έκκλησίαν παρ’ όλες τίς αντιξοότητες καί τήν έλλειπήν όργάνωσιν καί τίς ατέλειες όπου θά έχει.
(Γιά νά μήν παρεξηγηθώ ή Εκκλησία τού Χριστού είναι τελεία κατά πάντα ως έργον τού Αγίου Πνεύματος. Ό ανθρώπινος παράγων όπου παρεμβάλλεται είναι ατελής).

Βενάκης Γεώργιος

ΤΟ ΧΑΡΑΓΜΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ (ΥΠΟ ΑΡΧ.ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΑΛΥΒΑ)

View this document on Scribd

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΩΝ ΕΣΧΑΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ

Την Εκκλησία μέσα στους αιώνες την γνωρίσαμε οργανωμένη σε Πατριαρχεία και σε Συνόδους, την ταυτήσαμε με την οργάνωσή της αυτήν, ξεχνώντας ότι, κατά την διάρκεια των αιρέσεων, η οργάνωση αυτή χανόταν για τους Ορθοδόξους και γινόταν το όπλο της κακοδοξίας εναντίον τους. Όμως, στους αποκαλυπτικούς καιρούς που ζούμε, έχουμε αφήσει πια πίσω την Ιστορία και μπήκαμε στην εσχατολογία. Η πνευματική μας επιβίωση εξαρτάται απο την συνειδητοποίηση αυτού του γεγονότος. Για να επιβιώσουμε πρέπει να δούμε την Εκκλησία στην μυστική και μυστηριακή της ουσία, γυμνωμένη απο την διοικητική οργάνωση που γνωρίσαμε στην Ιστορία. Στην αρένα οι μάρτυρες γυμνοί αντιμετώπιζαν τα θηρία. Γυμνή και η στρατευομένη Εκκλησία των εσχάτων καιρών θα παλέψει μαζί τους, χωρίς Πατριαρχεία, χωρίς σύνδεσμο των κατά τόπους μικρών Εκκλησιών, άλλον απο τον Χριστόν και την κοινωνία τους με την θριαμβεύουσαν Εκκλησία…
Και η εποχή του Αντιχρίστου θα προχωρεί προς την αποκορύφωσή της. Το μικρό ποίμνιο του Χριστού όλο και θα μικραίνει. Όμως όσο πιο δυνατός ο πόνος των ημερών που έρχονται, τόσο κοντύτερά μας θα είναι ο Κύριος, φθάνει να μείνουμε πιστοί μέχρι το τέλος.

(ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ »ΡΙΖΕΣ» ΔΕΚ. 82΄ Σ. 3-4)

ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ ΜΗ ΠΛΑΝΗΘΕΙΤΕ!!!

Κακό πράγμα είναι η εξουσία, αλλά αναγκαία. Γιατί αν πέση η εξουσία, τότε έρχεται κάτι πιο φοβερό. Έρχεται η αναρχία. Και αυτό επιδιώκουν οι σκοτεινές δυνάμεις. Να κλονίσουν όλα τα καθεστώτα, είτε δεξιά είτε αριστερά είτε κεντρώα, και να φέρουν την αναρχία.
Τι θα πή αναρχία; Ας υποθέσουμε, ότι αυτή την ώρα δεν υπάρχει στρατός, δεν υπάρχει χωροφυλακή, δεν υπάρχει καμμία εξουσία. Φαντάζεστε τι μπορεί να γίνη; Θα επικρατήσουν αμέσως τα άτακτα στοιχεία. Τριάντα-σαράντα-πενήντα, τα πλέον απίθανα άτομα, θα έρθουν επάνω στην επιφάνεια και θα δημιουργήσουν μια χαώδη κατάσταση. Θα στήσουν στην πλατεία καρμανιόλα και θα κόβουν κεφάλια, εν ονόματι κάποιας αγνώστου δυνάμεως.
Θα πέσουν, λοιπόν, τα καθεστώτα και θα δημιουργηθή μια αναρχία παγκόσμια. θα γίνη αυτό που επιδιώκουν οι σκοτεινές δυνάμεις. Και μέσα στο κλίμα αυτό της αναρχίας θα εκπηδήση ο αντίχριστος. Αυτός θα είνε ο παγκόσμιος δικτάτωρ.
Θα έρθη λοιπόν μια αναρχία στον κόσμο. Και αυτή η αναρχία θα είνε το κατάλληλο κλίμα, που θα γεννηθή ο αντίχριστος. Αυτός θα συγκεντρώση επάνω του πάσαν εξουσίαν και θα διοική κατά τρόπον απαίσιον και ελλεεινόν.
Αυτός θα καταργήση όλες τις εξουσίες και θα μείνη μονοκράτωρ στον κόσμο.
Θα πέσουν άραγε όλοι οι άνθρωποι στα δίχτυα του; Όχι, δεν θα πέσουν όλοι· διότι τότε θα ήταν άδικος ο Θεός. Θα πέσουν μόνο όσοι είναι χάνοι. Ξέρετε τους χάνους; Είναι κάτι ψάρια που πιάνονται αμέσως απο τον ψαρά, γιατί ταξιδεύουν μέσα στη θάλασσα μ΄ ανοιχτό το στόμα-ενω υπάρχουν άλλα ψάρια που δύσκολα πιάνονται.
Θα πέσουν λοιπόν στα δίχτυα του αντιχρίστου αυτοί, οι οποίοι δεν είναι σε θέσι να κάνουν διάκρισι.
Θα πέσουν στα δίχτυα του σατανά εκείνοι που θα το θέλουν. Γιατί οι άνθρωποι δεν είνε χάνοι και ψάρια, αλλά έχουν κάποιο μυαλό και κάποια διάθεσι. Άλλοι δεν έχουν καλή διάθεσι, έχουν χάσει τα ανωτέρα αισθήτηρια.
Θα συλληφθούν στα δίχτυα της απάτης αυτοί που δεν έχουν διάθεσι, που δεν αγαπούν την αλήθεια, που τους αρέσει να ζούν στο ψέμα.

(ΥΠΟ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΗ »ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ» ΣΕΛ. 85-90)

Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΜΕΣΣΙΑΣ

Ποια είναι ή ελπίδα τού Ισραήλ (πρβλ Πράξ. κη’, 20) άλλα καί κάθε έθνους καί λαού, ό πνευματικός η ο πολιτικός Μεσσίας;
Μεγάλη πλάνη υπήρξε ή Μεσσιανική αντίληψη τών Ιουδαίων τής εποχής τού Χριστού, πού είχαν ταυτίσει τόν Μεσσία, σάν εθνικό-απελευθερωτή, πού θά τους λύτρωνε άπό τόν ζυγό τών Ρωμαίων, καί θά τους καθιστούσε παγκόσμιους άρχοντες. Αυτή τήν ίδια αντίληψη έχουν άπό τότε οι Σιωνιστές μέχρι σήμερα, μέ τή διαφορά ότι αυτός ό Μεσσίας πού περιμένουν καί εργάζονται τόσους αιώνες γιά τήν εμφάνιση του στον κόσμο, δέν θά είναι άλλος άπό αυτόν πού θά έπιβάλλη τήν παγκόσμια κυριαρχία του, δηλαδή τόν Αντίχριστο που θά επικράτηση μόνον επτά χρόνια!… Καί μάλιστα τά δεύτερα μισά (3,5) χρόνια, ό Κύριος θά τά σμικρύνει θαυματουργικά.
Ή ελπίδα τού Ισραήλ όμως καί κάθε λαού είναι ό Μεσσίας ό πνευματικός καί αληθινός ό Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός πού ήλθε στή γη πρίν δύο χιλιάδες χρόνια καί οι Εβραίοι πού ε!χαν καί τίς προφητείες δέν τόν αναγνώρισαν. Αυτή ή ελπίδα τού Μεσσία μαρτυρείται άπό τόν Ήσάία πού λέει «Καί στό όνομα αυτού (δηλαδή τού Χριστού) θά ελπίσουν τά έθνη» (Ήσ. ΜΒ’, 4) καθώς καί άπό άλλους προφήτες όπως τόν Ιερεμία (ΛΗ’ 31-34) (γιά τήν σύναψη της Κ. Διαθήκης) καί πρό πάντων στην Κ. Διαθήκη, στην ευχαριστήριο προσευχή τού Συμεών Θεοδόχου «Τώρα μπορείς νά απόλυσης τόν δούλο σου Δέσποτα μέ ειρήνη διότι είδαν τά μάτια μου τόν Σωτήρα σου τόν όποιον ετοίμασες καί άπέστειλες γιά δλους τους λαούς φώς σέ αποκάλυψη τών εθνών καί δόξα γιά τόν λαό σου Ισραήλ» (Λουκ. β’30-32).
Ή ελπίδα μόνο τής εθνικής απελευθέρωσης ενός λαού είναι φαλκίδευση τής πραγματικής ελευθερίας, πού είναι ή πνευματική ελευθερία μετά τήν οποία έρχεται καί κάθε άλλη ελευθερία. Αυτό είχε διακηρύξει ό Σωτήρας τού κόσμου Ιησούς Χριστός στους Ιουδαίους λέγοντας, «Έάν μείνετε σταθερά στή διδασκαλία μου θά είσθε αληθινοί μαθητές μου καί γνωρίσατε τήν αλήθεια (πού είμαι έγώ) καί ή αλήθεια θά σας ελευθερώσει» διότι «εκείνος, πού κάνει τήν αμαρτία είναι δούλος τής άμαρτίας»(Ίωάν. η’, 31, 32 καί 34). Μέ τήν αμαρτία λοιπόν γινόμεθα δούλοι τών παθών μας καί επομένως κάθε κοσμικού στοιχείου καί τής κακώς εννοούμενης εξουσίας (όχι σάν υπηρεσίας, αλλά σάν τυρρανίας) πού ήταν τότε στην περίπτωση τών Ιουδαίων ή υποδούλωσή τους στους Ρωμαίους.
Ό Μεσσίας Χριστός δέν είναι εθνικός απελευθερωτής τού Ισραήλ καί κάθε έθνους, άλλα πρωτίστως ό πνευματικος απελευθερωτής κάθε άνθρωπου άπό τήν άμαρτία καί ή άρση της αμαρτίας φέρει κατ’ επέκταση τίς εξωτερικές ελευθερίες που είναι δευτερεύουσες. Έπομένως λοιπόν ή σωτηρία τής ψυχής κάθε άνθρωπου άπό τήν αμαρτία ασχέτως εθνικότητος είναι ό «μυστικός» μεσσιανισμός καί είναι απόρριψη τού εθνικό-πολιτικού μεσσιανισμού πού εφεύρε ή διαστροφική αντίληψη τών Ραββίνων τής εποχής τού Χριστού, ότι Μεσσίας σημαίνει = εθνικός απελευθερωτής τού Ισραήλ καί μόνον!!!
Αυτή τήν ιδέα πού τους ενέπνευσε ό Εωσφόρος τότε καί έσταύρωσαν τόν αληθινό Μεσσία,τήν έκράτησαν καί σέ δλους τους μεταχριστιανικούς αιώνες καί έταλαιπώρησαν όλους τους χριστιανούς μέ συκοφαντίες καί διαβολές εναντίον τους στους ειδωλολάτρες και στις τελευταΐες δεκαετίες πού φαίνεται νά κυριαρχούν παγκόσμια μέσω τών μυστικών εταιρειών καί τής οικονομίας, προετοιμάζουν τό έδαφος γιά τήν έλευση τού Άντιχρίστου.
Μόνο πού τελικά δέν άποφασίζουνε αυτοί τό πότε θά έλθη, αλλά ό Παντοκράτορας Θεός, ό Μεσσίας ό άληθινός πού εκείνοι κατεφρόνησαν καί ώς παράφρονες τόν υβρίζουν μέχρι σήμερα. Έν τω μεταξύ τό μυστήριο τής ανομίας συντελείται καί δέν γνωρίζουμε τό πότε θά όλοκληρωθή. Εμείς οι χριστιανοί οι Όρθόδοξοι δέν πρέπει νά ανησυχούμε καί νά μας πιάνη πανικός, μόνον θά πρέπει νά ζούμε συνειδητά τήν μυστηριακή ζωή τής Έκκλησίας καί νά προσέξουμε τίς πονηρίες τών οργάνων τού Εωσφόρου γιά νά μή μάς εξαπατήσουν μέ κανένα τρόπο καί αρνηθούμε τήν πίστι μας στον Κύριο του σύμπαντος κόσμου καί δικό μας Ιησού Χριστό. Γρηγορείτε καί προσεύχεσθε,γιά νά μην πέσετε σέ πειρασμό.