ΠΕΡΙ ΤΗΝ ΙΕΡΑΝ ΜΟΝΗΝ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ

ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΝ καιρὸν καταβάλλεται μία προσπάθεια, διὰ νὰ ἀποκτήση λαϊκὴν ἀναγνώρισιν ἡ «στημένη» ὑπὸ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ τοῦ Κράτους Ἀδελφότης τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου. Ἡ στημένη «ἀδελφότης» ὑπηρετεῖ τοὺς Οἰκουμενιστικοὺς στόχους τοῦ Φαναρίου καὶ τὸ κυριώτερον, τὸν βασικὸν στόχον, ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ λῆψις τῶν εὐρωαργυρίων ἀπὸ τὴν Εὐρωπαϊκὴν Ἕνωσιν. Ὑπάρχει ἀπὸ ἐτῶν ἀλλὰ δὲν ἔχει ἔρεισμα εἰς τοὺς Ὀρθοδόξους πιστούς, οἱ ὁποῖοι ἀναγνωρίζουν καὶ συμπαρίστανται παντοιοτρόπως εἰς τὴν κανονικὴν Ἀδελφότητα, ἡ ὁποία κατέχει τὴν Ἱερὰν Μονήν, τὴν ὑπηρετεῖ παιδιόθεν καὶ τὴν ὑπερασπίζεται παντοιοτρόπως.
Τὸ ἁμάρτημα τῆς Κανονικῆς Ἀδελφότητος, τὴν ὁποίαν ἔχουν κηρύξει παράνομον, εἶναι ὅτι συνεχίζει τὴν παράδοσιν τῶν Πατέρων της, ἀγαπᾶ τὸν Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην καὶ ἀναγνωρίζει τὸν θεσμὸν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἀλλὰ δὲν συμβιβάζεται μὲ την καταφρόνησιν τῶν Ἱερῶν Κανόνων ὑπὸ τοῦ Φαναρίου (συμπροσευχαὶ καὶ συλλείτουργα μετὰ τοῦ Πάπα κ.λπ.) καὶ ὡς ἐκ τούτου ἔχει διακόψει τὴν φήμην τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κατὰ τὰς Θείας Λειτουργίας καὶ κατὰ τὴν τέλεσιν Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν. Παραλλήλως ἀρνεῖται νὰ λάβη τὰς χορηγήσεις χιλιάδων ἑκατομμυρίων εὐρὼ τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως, διότι πιστεύει ὅτι αἱ χορηγίαι αὐταὶ ἔχουν σχέσιν μὲ ἀνταλλάγματα, τὰ ὁποῖα εἶναι ἡ ἐκκοσμίκευσις τοῦ Ἁγίου Ὄρους καὶ ἡ ἀλλοίωσις τοῦ περιβάλλοντος αὐτοῦ.
Διὰ τὴν στάσιν της αὐτὴν τιμωρεῖται, διώκεται, συκοφαντεῖται, ἀπομονώνεται, ἐνῶ οἱ μοναχοί της, ἡλικιωμένοι καὶ νέοι δέχονται πρωτοφανεῖς διώξεις καὶ ταπεινώσεις, στερούμενοι τῆς ἐλευθεροεπικοινωνίας καὶ πολλῶν ἄλλων ἀγαθῶν. Παρὰ ταῦτα κρατοῦν τὴν σημαίαν τοῦ Ἀγῶνος, ἔχοντας τὴν ἀγάπην, τὴν συμπαράστασιν καὶ τὴν θερμὴν προσευχὴν τῆς συντριπτικῆς πλειοψηφίας τοῦ πιστοῦ Ὀρθοδόξου λαοῦ.
Τοῦτο φαίνεται ὅτι ἐνοχλεῖ τὸ Φανάριον καὶ ἐνδεχομένως τὴν Ἱερὰν Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Ὄρους καὶ ἰδιαιτέρως ἐκεῖνο τὸ τμῆμα, τὸ ὁποῖον συμπορεύεται ἄνευ «ἀντιλογίας» μὲ τὰς ἀποφάσεις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Καὶ δι᾽ αὐτὸ ἀπεφάσισαν νὰ περιφέρουν ἀνὰ τὴν Ἑλλάδα τὴν «στημένην» ἀδελφότητα ἀναθέτοντες εἰς Μητροπολίτας νὰ τὴν προβάλουν παντοιοτρόπως καὶ βεβαίως καὶ ἀπὸ τὰς ἱστοσελίδας τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Πρακτορείων, προφανῶς μὲ τὸ ἀζημίωτον.
Παρακολουθεῖ ὁ πιστὸς λαὸς καὶ ἰδιαιτέρως οἱ νέοι, οἱ ὁποῖοι ἀσχολοῦνται νυχθημερὸν μὲ τὸ Ἴντερνετ καὶ γνωρίζουν πρόσωπα καὶ πράγματα καὶ ἀναρωτῶνται: «Εἶναι δυνατὸν εἰς τοὺς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας νὰ βασιλεύη ἡ ἀδικία καὶ ἡ τιμωρία, ἐπειδὴ κάποιοι μοναχοὶ παραμένουν πιστοὶ ἕως θανάτου εἰς τοὺς Ἱεροὺς Κανόνας καὶ εἰς τὰς παραδόσεις τῆς Ἱερᾶς Μονῆς;».
Ἂς ἀπαντήση τὸ Φανάρι, ἀλλὰ καὶ ἡ Ἱερὰ Κοινότης τοῦ Ἁγίου Ὄρους. (Θέτομεν ὑπ᾽ ὄψιν τοῦ Φαναρίου τὴν περιπαικτικὴν ἄποψιν Πατριαρχικῶν παραγόντων εἰς τὴν Ἑλλάδα, οἱ ὁποῖοι βλέποντες τὴν προσπάθειαν προωθήσεως τῆς «στημένης» ἀδελφότητος λέγουν: «Ἀντὶ Ἐσφιγμενιτῶν… “Κατσουλιέρηδες”»).

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ. ΑΡΙΘ. ΦΥΛ. 1832

ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ ΜΕΘΟΔΙΟΣ:«ΕΜΕΙΣ ΣΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ;»

Του Γιώργου Θεοχάρη
KΡΑΥΓΗ ΑΓΩΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΓΟΥΜΕΝΟ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ ΜΕΘΟΔΙΟ
Είκοσι πέντε γεροντάκια έφυγαν από την ζωή τα τελευταία εννιά χρόνια χωρίς να γνωρίζουμε τα αίτια του θανάτου αφού δεν υπάρχει γιατρός λόγω της απαγόρευσής του να έρθει στη Μονή μας , καταγγέλει ο ηγούμενος της ιστορικής Μονής Εσφιγμένου του Αγ.όρους Μεθόδιος σε συνέντευξη του στο agioritikovima.gr.Ακόμα και τα τρόφιμα και τα φάρμακα τα κουβαλάμε νύχτα, σαν να είμαστε κλέφτες, σημειώνει.
Παράλληλα, κάνει λόγο για κατάργηση του αυτοδιοίκητου του Αγίου Όρους από τον Οικομενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο λέγοντας «όταν θέλει ο κ. Βαρθολομαίος να τον ενημερώνουμε σε κάθε τι το οποίο κάνουμε, ουσιαστικά καταργεί το αυτοδιοίκητο .Το Άγιο Όρος δεν ανήκει ούτε σε Πατριάρχη, ούτε σε Επίσκοπο, ούτε σε κανέναν, ανήκει στην Παναγία και είναι τόπος μετανοίας όλων των ορθοδόξων».

Ο ηγούενος Μεθόδιος με τον δημοσιογράφο και ιδιοκτήτη του agioritikovima.gr Γιώργο Θεοχάρη

Μοναχοί στην Μονή Εσφιγμένου

Μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση στέλνει μέσα απο το agioritikovima.gr ο ηγούμενος Μεθόδιος.Μιλά για καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων λόγω το ότι εκάτον πενήντα μοναχοί και εργάτες στην μονή του είναι αποκλεισμένοι απο κάθε βασικό αγαθό της ζωής.Καταπατούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα, ακούω που λένε ανθρώπινα δικαιώματα…
Που είναι υπάρχουν;
Παράλληλα, εκφράζει την έντονη δυσαρέσκεια του για τους Αγιορείτες λέγοντας »Είμαι δυσαρεστημένος που κανείς από αυτούς τους Αγιορείτες που λένε ότι μας αγαπάνε δεν μας είπε ποτέ .ήρθανε ποτε Πάσχα, Χριστούγεννα να μας πούνε έχετε να φάτε; Γέροντα έχεις να θρέψεις τόσα άτομα. 150 στον αριθμό;
Στη μονή αυτή τη στιγμή δεν ανήκει τίποτα, ακόμα και στις τράπεζες στείλανε ειδοποιήσεις αν έχουμε καταθέσεις να τις δημεύσουν. Ούτε έχουμε, ούτε πρόκειται να έχουμε.
Έχουν πεθάνει στο μοναστήρι μας περίπου 25 άτομα από τότε που άρχισαν αυτούς τους διωγμούς χωρίς να ξέρουμε από τι…,εξηγεί ο ηγούμενος.»

– Από πότε δηλαδή;

Από το 2002 και μέχρι σήμερα και το 2005 πιο πολλοί, που δεν ξέρουμε από τι πέθαναν. Μπορεί εάν είχαμε κάποιο γιατρό, λέει πάρτε τον γιατρό των εταιριών..

– Γεροντάκια κυρίως;

Γεροντάκια και οι άνθρωποι αυτοί, άλλος πέθανε από την καρδιά του, εάν όμως υπήρχε ένας γιατρός….

– Δεν υπήρξε πιστοποιητικό θανάτου από γιατρό;

Τίποτα.. Κανένα… Αδιάγνωστο… Τελείως αδιάγνωστο… Λες, ούτε σκυλιά να ήταν…. Λες από τι ψόφησε ο σκύλος….

– Γέροντα μετά το «εμπάργκο» από το Οικουμενικό Πατριαρχείο ουσιαστικά και κατ’ επέκταση την Ιερά Κοινότητα, πώς είναι τα πράγματα στο Μοναστήρι σήμερα;

Ανθρωπίνως είναι πολύ δύσκολα. Προσπαθούμε ας πούμε, τα τρόφιμα τα κουβαλάμε νύχτα σα να είμαστε κλέφτες. Τα πάντα, δεν έχουμε πρόσβαση σε γιατρούς, δεν έχουμε πρόσβαση σε φάρμακα, δεν έχουμε πρόσβαση σε τρόφιμα, δεν έχουμε περίθαλψη γιατί δεν μας βγάζουν, μας θεωρούν ανύπαρκτους ούτε σαν το ναό, ούτε σαν κληρικούς, βγάζουν στους Αλβανούς, πληρώνουν τόσα χρήματα και τους βγάζουν, ενώ σε μας….

– Με αυτά που μου λέτε καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Βεβαίως. Ρίξανε μια πνευματική ένσταση που είχαμε εμείς εναντίον του Πατριάρχου και την μετέτρεψαν σε ποινικό αδίκημα και συνέχεια μας πάνε στα δικαστήρια.

– Η ένσταση τι περιελάμβανε, τι έλεγε;

Εμείς λέμε ότι δεν μπορεί ο Ορθόδοξος Πατριάρχης να συνπροσεύχεται με αιρετικούς και με αλλοθρήσκους, πράγμα που το επιβεβαιώνουν οι Κανόνες της Εκκλησίας και όπως σας είπα το 1972, ορίστε το έγγραφο της Κοινότητος το οποίο έδιωξε τον Αντιπρόσωπο.

– Πείτε μας πιο συγκεκριμένα για τον Πατριάρχη, ποιες ακριβώς διαφορές έχετε με το Πατριαρχείο και με το νυν Πατριάρχη.

Εμείς λέμε το Άγιο Όρος ανήκει στο Οικουμενικά Πατριαρχείο εκκλησιαστικώς, βλέποντας όμως οι Πατέρες, οι πρώην του 1972, ο γέροντας Αθανάσιος την παρέκκλιση από την ορθόδοξη πορεία, δηλ. τις συνπροσευχές με αιρετικούς, οι λειτουργίες με αιρετικούς, συνπροσευχές με αλλοθρήσκους, οι Πατριάρχες ν’ ανήκουν σε σκοτεινά αυτά, όπως τη Μασονία, γιατί έχουμε έγγραφο που λέει ότι ο Αθηναγόρας και ο Δημήτριος ήταν στον 23ο βαθμό, όπως λένε και για τον νυν Πατριάρχη τον Βαρθολομαίο. Εμείς είπαμε ότι δεν γίνεται ένας Πατριάρχης ορθόδοξος να κάνει αυτά τα πράγματα. Σταματήσαμε αυτό το πράγμα, σταματήσαμε το μνημόσυνο από το 1972 και σαν πρώτη αντίδραση η Ιερά Κοινότητα απέπεμψε τον Αντιπρόσωπο, πράγμα που σύμφωνα με τον Καταστατικό Χάρτη απαγορεύεται να αποπεμφθεί εκπρόσωπος μιας Μονής πέραν από ένα εξάμηνο και όχι για λόγους πνευματικούς. Μετά οι διεθνείς συνθήκες που διέπουν το καθεστώς του Αγίου Όρους μας λένε ότι ούτε ο Πατριάρχης, ούτε ο Επίσκοπος, ούτε κανένας άλλος έχει δικαίωμα διοικητικό μέσα στο Άγιο Όρος.

– Και πώς παρεμβαίνει ο Πατριάρχης στη διοίκηση;

Η Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου λέει: «όθεν τα εν Αγίω Ορη ευαγή σκινώματα ουχ υπόκεινται διοικητικώς του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως ούτε Επισκόπου τινι ετέρω γειτνιάζονται ως Ιερεσού ήτις φέρει και τον τίτλο Επισκόπου του Αγίου Όρους επί ψιλώ ονόματι».

– Μόνο πνευματική δικαιοδοσία έχει δηλαδή…

Μόνο πνευματική κι αυτό ψιλώ ονόματι. Όλη την αυτή την έχει η Αρχή της Μονής και… εδώ: «Επομένως η εν αυτώ διοίκησις των τε εκκλησιαστικών και πολιτικών πραγμάτων διεξάγεται ουχί επιταγές Επισκόπου τινός ή Πατριάρχου αλλά υπό ιδίας τάξεως και δι’ αρχαίων καθεστώτων εφ’ ο και η χειροτονία δεν τελειώνει υποχρεωτικώς υπό Επισκόπου ορισμένη της Νοτίου επαρχίας αλλ’ οποιονδήποτε ενδυμόνως και παρεμβλημόνως τη προσκλήσει των της Μονής προεστότων εν του καθιερωμένου Ιησούς και κανονικώς υπόκεινται οι μοναχοί και κληρικοί. Πας λοιπόν Επίσκοπος απήργηται το να έχει δικαιώματα επισκοπικά επί των Αγίων Ιερών Μονών…

– Εσείς πιστεύετε ότι ο κύριος υπαίτιος όλης αυτής της ιστορίας είναι ο Πατριάρχης;

Ναι. Και η Ιερά Κοινότης του Αγίου Όρους.

– Τι έχει ο Πατριάρχης με σας δηλαδή, με τους μοναχούς της Μονής Εσφιγμένου;

Να σας πω, η αλήθεια είναι πικρή. Κι εκείνος που έχει το σθένος να λέει την αλήθεια διώκεται.

– Σχετικά με τα όσα τον καταγγείλατε για την συνπροσευχή με τον Πάπα.

Ακριβώς, γιατί εμείς είπαμε, μας λέτε ότι εμείς είμαστε παράνομοι, σύμφωνα με τον Καταστατικό Χάρτη, τον οποίο θα δείτε τώρα τι λέει, δεν είμαστε παράνομοι. Αλλά εκτός αυτού εμείς κάποτε θελήσαμε να πάμε στην Ιερά Κοινότητα, πήγαμε σε μια συνεδρία, κοιτάξτε την άλλη μέρα τι μας έστειλε…

– Πότε έγινε αυτό;

Το 1994.

– Κατόπιν προσκλήσεως της Ιεράς Κοινότητας;

Ναι, πήγαμε στην συνεδρίαση μέσα και την άλλη μέρα στέλνει το γράμμα ο Πατριάρχης και λέει: «Όθεν πατρικώς αξιώμεν όπως: 1ον) μην παύσετε τα πάντα ποιώντες προς την Ιερά Κοινότητα προς οδοποίησιν της επιστροφής των ως άνω ονομαζόντων εις την ενότητα της Αγίας ημών Εκκλησίας και Πίστεως. 2ον) Μη αποδεχθείτε λύσιν τινα ως επί παραδείγματι την υποδοχήν αντιπροσώπων της ως άνω Μονής ως ****** βουλευτικά εν Αγίω Όρη σώματα.

– Εσείς πιστεύετε ότι μ’ αυτόν τον τρόπο ο Πατριάρχης εμπλέκεται άμεσα στα διοικητικά του Αγίου Όρους;

Ακριβώς, μάλιστα. «Προ κρίσεως σημαντικής ως εγένετο, δυστυχώς», δυστυχώς, που πήγαμε εμείς δηλαδή, «καθ’ ας έχων πληροφορίας προσφάτως και μη αμελήσετε ίνα υποβάλλετε πάντως σχετικόν τη ημετέρα μετριότητι», δηλαδή ό,τι γίνεται πρέπει να το λέμε, πράγμα που καταργεί το αυτοδιοίκητο του Αγίου Όρους.

– Καταργεί το αυτοδιοίκητο, αυτό λέτε;

Το καταργεί, όταν θέλει να τον ενημερώνουμε σε κάθε τι το οποίο κάνουμε, καταργεί.

– Πού το λέει αυτό;

Κοιτάξτε, νάτο… «Και μη αμελήσετε ίνα υποβάλλετε πάντως σχετικόν τη ημετέρα μετριότητι και της περί ημάς Αγία και Ιερά Σύνοδον».

– Δεν περιορίζεται μόνο στα πνευματικά…

Δεν περιορίζεται μόνο στα πνευματικά, είναι πολλά….

– Γέροντα τι αποφασίσατε, θα παραμείνετε στις θέσεις σας;

Εκτός αυτού το 1971 η Ιερά Κοινότητα, απόφαση όλου του Αγίου Όρους λέει: «Για μνημόνευσις Οικουμενικού Πατριάρχου. Η έκτακτος Διαρκής Ιερά Σύναξις αναφέρεται εις την ακόλουθον απόφασιν αυτής υπό την έννοιαν ότι εκάστη Ιερά Μονή έχει την απόλυτον ελευθερίαν όπως ενεργεί εν προκειμένω κατά την εαυτής κρίσιν και συνείδησιν. Δηλαδή η Ιερά Κοινότητα έχει δώσει την ελευθερία σε κάθε Μοναστήρι για το θέμα του Πατριάρχου να ενεργεί κατά την εαυτής κρίσιν και συνείδησιν.

– Εννοείται αυτό, είναι γνωστό. Είναι το Καταστατικό του Αγίου Όρους αν δεν κάνω λάθος.

Όχι αυτό είναι η συνεδρία της Ιεράς Συνόδου. Λοιπόν το 1974 βλέποντας ότι εμείς δεν υποχωρούμε καθαίρεσαν τον γέροντα Αθανάσιο, τον έφεραν στην τάξη των λαϊκών και άλλους τρεις μοναχούς, τον πατέρα Κυριακό, τον πατέρα Χαρίτωνα και τον πατέρα Ευφραίμ, ο πάτερ Χαρίτων έχει κοιμηθεί, τους έφεραν στην τάξη των λαϊκών πράγμα που απαγορεύεται από την Εκκλησία.

– Με ποια απόφαση;

Του Πατριαρχείου, ότι είμαστε παράνομοι….

– Σχισματικοί κ.λπ.

Τότε δεν μας είχαν κηρύξει σχίσμα ακόμα, αλλά ότι δεν υπακούουμε σ’ αυτούς. Τον καθαίρεσαν τον γέροντα, συνεχίστηκε ο αγώνας, μας έκοψαν τα τηλέφωνα, μας έκοψαν κάτι χρήματα που έδινε το Κράτος….

– Πότε ξεκίνησαν αυτά;

Από το 1972…

– Από το 1972, από την άλλη μέρα δηλαδή ξεκίνησε ο διωγμός που λέτε.

Από το 1974 ξεκίνησε, καθαίρεσαν τον γέροντα, φέρανε στην τάξη των λαϊκών τους τρεις μοναχούς και άρχισαν, έκοψαν τα τηλέφωνα, έκοψαν τα ταχυδρομεία, έκοψαν τα πάντα, τους ανθρώπους να μην έρχονται στο μοναστήρι, ό,τι μπορείτε να φανταστείτε.

– Σήμερα πώς αισθάνεστε εσείς, αποκομμένοι από κάθε επικοινωνία με τον έξω κόσμο;

Κοιτάξτε, αποκομμένοι μεν από τους ανθρώπους, δικαιωμένοι δε απέναντι του Θεού. Διότι εμείς αδελφέ δεν πήγαμε εκεί πέρα για παραθερισμό, πήγαμε για κάποιο σκοπό. Και το Άγιο Όρος είναι ο τόπος της μετανοίας και είναι για κάθε άνθρωπο ο οποίος μετανοεί και θέλει τη σωτηρία του. Δεν ανήκει ούτε σε Πατριάρχη, ούτε σε Επίσκοπο, ούτε σε κανέναν, ανήκει στην Παναγία και είναι τόπος μετανοίας όλων των ορθοδόξων. Το 1974 λοιπόν, όπως σας είπα, άρχισε ο διωγμός, το 1975 κοιμήθηκε ο γέροντας, φέραμε τον γέροντα Ευθύμιο σύμφωνα με την τάξη του Αγίου Όρος ψήφισαν οι μοναχοί που πρέπει. Μετά από λίγο άρχισαν και σ’ αυτόν το διωγμό, τον καθαίρεσαν κι αυτόν, τον έφεραν στην τάξη των λαϊκών μαζί με 2-3 μοναχούς πάλι και είχαμε έτσι σκαμπανεβά-σματα. Πότε διωγμός πότε χαλάρωνε λίγο πότε αυτό… Το 1999 το Φεβρουάριο κοιμήθηκε ο γέροντας και κατόπιν ψηφοφορίας των πατέρων εκλέξανε εμένα. Ήταν 40 να ψηφίσουν, ψήφισαν οι 38 υπέρ, ένας ήμουν εγώ κι ένα λευκό. Δηλαδή 98% αποδοχή.

– Εάν σε περίπτωση υπάρξει πολιτική απόφαση που σας δείξει την έξοδο από το μοναστήρι, εσείς τι θα κάνετε;

Σύμφωνα με τον Καταστατικό Χάρτη ο Πολιτικός Διοικητής είναι επόπτης του νόμου, δηλαδή να εφαρμόζεται ο Καταστατικός Χάρτης στο Άγιο Όρος. Κανένα άλλο δικαίωμα δεν έχει ο Πολιτικός Διοικητής. Εμείς σύμφωνα με τον Καταστατικό Χάρτη, τον οποίο θα σας διαβάσω τώρα τα άρθρα τα οποία είναι για μας σύμφωνα μ’ αυτό που κάνουμε, θα τα διαβάσετε, θα τα ακούσετε κι εσείς θα κρίνετε. Το 1999 έγινε η ψηφοφορία μετά από εκεί και πέρα άρχισε ο διωγμός. Το 2002 μας έστειλαν ένα έγγραφο και μας λένε….

– Από την ηγουμενία σας ουσιαστικά και μετά περισσότερο, γιατί αυτό;

Δεν ξέρω…

– Αλλά και μέχρι τότε δεν ήταν ήρεμα τα πράγματα…

Όχι καθόλου, πότε έτσι, πότε έτσι…

– Αλλά από το 2000 και μετά γιατί περισσότερο;

Να σας πω, είδαν ότι δεν γίνεται τίποτα, σου λέει τι θα γίνει μ’ αυτούς, είχαμε πολλές φορές συναντήσεις, δεν μπορέσαμε να βρούμε άκρη. Αυτοί ήθελαν να υποταχθούμε σύμφωνα όπως τα ήθελαν αυτοί, ούτε νόμους, ούτε τίποτα. Λέμε αυτό δεν γίνεται. Έχετε κάποια αυτή σύμφωνα με τους νόμους των Αγίων Πατέρων και το νόμο του Αγίου Όρους; Αν είμαστε λάθος θα βάλουμε μετάνοια και τελείωσε το θέμα. Εάν όμως δεν είμαστε αφήστε μας ήσυχους, δεν συζητάμε τίποτα. Το 2002 λοιπόν μας έστειλαν ένα αυτό να παρουσιαστούμε όλοι στην Ιερά Κοινότητα, πράγμα που δεν πήγαμε. Κάναμε ένα δικαστήριο…

– Όλοι οι αντιπρόσωποι εννοείτε;

Όλοι οι μοναχοί της Μονής, να πάμε επάνω να μας δικάσουν. Δεν πήγαμε, έγινε κάποιο δικαστήριο, έβγαλαν αυτοί τις αποφάσεις, προσφύγαμε εμείς στο Συμβούλιο της Επικρατείας, το Συμβούλιο της Επικρατείας είπε ότι είναι αναρμόδιο γι’ αυτές τις υποθέσεις και άφησε όπως ήταν τα πράγματα.

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ ΤΟΥ Κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΚΑΤΣΟΥΛΙΕΡΗ

Με πολλή θλίψι αναγνώσαμε την ομιλία του κ. Χρυσοστόμου Κατσουλιέρη, του Γέροντος που ηγείται της Συνοδείας που ο Πατριάρχης εβάπτισε ως »Εσφιγμενίτες». Εξ΄ αρχής το ιστολόγιό μας ήταν αντίθετο με μια τέτοια κίνηση του Πατριάρχη και τρόπον τινα δικαιολογούσε την ίδια την συνοδεία έστω και εαν είδαμε μέχρι και βαριοπούλες εις τα χέρια τους!!! Όμως μετά απο αυτήν την ομιλία του κ. Χρυσοστόμου, την οποία την χαρακτηρίζουμε ως ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΤΑΤΗ, μας βγάζει εξω απο τα ρούχα μας!

Συγκεκριμένα αναφέρει ο κ. Χρυσόστομος ότι «Σεῖς Παναγιώτατε ἐσαλπίσατε ἄλλωστε, τήν ἔναρξιν τῆς προσπαθείας διά τήν οἰκοδόμησιν αὐτοῦ, ἐν ἔτει 2006. Ἔκτοτε λοιπόν ἀπετέλει δι’ ἡμᾶς ὄντως ἱερόν καθῆκον νά ὁλοκληρώσωμεν τό ἐγχείρημα. Ἰδού λοιπόν: ταπεινόν, ἀλλά δικό μας». Χαιρόμαστε που ο κ. Χρυσόστομος ομολογεί αυτό που λέμε εδω και πολύ καιρό και μάλιστα κάποιοι είχαν και το θράσος να διαφωνούν! Δηλαδή ότι ο αυτουργός δια αυτήν την θλιβερή κατάσταση, το να υπάρχουν δυο αδελφότητες με το όνομα ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ, είναι αποκλειστικά έργο του Πατριάρχη!

«τό κεντρικόν συγκρότημα τῆς Μονῆς, ἀλλά καί τό ὑπόλοιπον τοῦ ἑνταῦθα Ἀντιπροσωπείου , ἐξακολουθοῦν νά τελοῦν ὑπό κατάληψιν».

Κατάληψη λέγεται όταν ένας ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΣ παράγοντας ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ή ΚΥΡΙΕΥΕΙ κάποιο δημόσιο χώρο ή κτίριο. Μήπως αγαπητοί οι Εσφιγμενίτες πατέρες ήρθαν απο κάπου και κατέλαβαν το κτίριο της Μονής; Εκεί διέμεναν ΑΝΕΚΑΘΕΝ τηρώντας την μοναχική τους υπόσχεση να μην εγκαταλείψουν την Μονή της μετάνοιάς τους! Πως λοιπόν ενω αυτοί που διαμένουν εδω και πολλά χρόνια εκεί, δια μαγείας κατέλαβαν και κυρίευσαν την Μονή; Ίσως όμως να ισχυριστείτε ότι έχετε τις αποφάσεις των δικαστηρίων οι οποίες συμφωνούν με την δική σας γνώμη περί καταλήψιών κ.λπ. Αλλά μήπως εσείς θα σεβαστείτε τις αποφάσεις δικαστηρίων περί των παλαιοημερολογιτών ότι είναι κατά πάντα ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ και όχι σχισματικοί όπως εσείς τους ονομάζετε; Διατί το αναφέρω αυτό; Δια τον λόγο ότι αναφέρετε «Τρέμει ἡ καρδία μου, Παναγιώτατε, ὅταν διαλογίζομαι ὅτι εἰς τήν Ἁγίαν Τράπεζαν ὅπου ἐλειτούργει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς ὑπάρχει ἀντιμήνσιον σχισματικοῦ ψευδοεπισκόπου».
Αν και οι Εσφιγμενίτες πατέρες εις την λειτουργία που επιτελούν αναφέρουν «επί του Αρχιεπίσκοπου ημών» δίχως να μνημονεύουν Επίσκοπο, μερικοί όμως όπως και εσείς, αναφέρουν ότι λειτουργούν επάνω σε αντιμήνσιον Επισκόπου παλαιοημερολογίτη, και συγκεκριμένα του πρώην Χρυσοστόμου Κιούση και σήμερα Καλλινίκου, όπως γράφουν αυτοί που τα λέγουν αυτά. Αλλά και έτσι να είναι διατί ονομάζετε «σχισματικούς» τους παλαιοημερολογίτες; Δεν σέβεσθε τις αποφάσεις δικαστηρίων οι οποίες αναγνωρίζουν τους παλαιοημερολογίτες ως κατά πάντα ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ; Μάλιστα και εις τις ληξιαρχικές πράξεις γάμου των ιδίων των ΓΟΧ αναφέρεται ως «ΔΟΓΜΑ ΓΑΜΟΥ – ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ». Διατί λοιπόν δεν σέβεσθε εσείς οι ίδιοι τις πράξεις των δικαστηρίων, δια να σεβασθούμε και εμείς την δική σας γνώμη, όταν εσείς επικαλείσθαι τα δικαστήρια δια την δικαίωσή σας κατά των Εσφιγμενιτών πατέρων, που τους αναγνωρίζει ως Ορθοδόξους Χριστιανούς με δόγμα ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ; Τρέμει η καρδία σας δια το αντιμήνσιον των Εσφιγμενιτών και δεν τρέμει δια το αντιμήνσιον το δικό σας το οποίο ανήκει σε Πατριάρχη που αναγνωρίζει την συναγωγή των Ιουδαίων ως «ευλογημένη», το Κοράνι ως «άγιο» και τον Πάπα ως «Παναγιώτατο Επίσκοπο Ρώμης»;

«Ἔχομεν τήν ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ, ἔχομεν τήν ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ, ἔχομεν καί τήν ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ ὡς μόνα κριτήρια.

Ὅπως φαίνεται ὅμως, καί τό λέγω μετά πολλῆς λύπης, ἐάν ἡ κανονικότης εὑρίσκει εἰς τήν Ἐκκλησίαν τόν ἐπάξιον φορέα καί ἐκφραστήν της, ἡ νομιμότης ἐν προκειμένῳ, δέν ἐκφράζεται καί δέν ἐφαρμόζεται ἀπό τόν φορέα εἰς τόν ὁποῖον, ἐξ αὐτοῦ τούτου τοῦ Συντάγματος τῆς Χώρας ἀνάγεται.

Πράγματι, αὐτός ὁ ὁποῖος δυστυχῶς ἀποσιωπᾶ τελικῶς, καί ἀγνοεῖ τήν νομιμότητα εἶναι αὐτό τοῦτο τό Κράτος ἐν Ἁγίῳ Ὄρει, τό ὁποῖον θέτει εἰς τήν μίαν πλευράν τῆς ζυγαριᾶς τήν νομιμότητα καί εἰς τήν ἄλλην ἕνα ἀορίστως εἰκαζόμενον, καί σκοπίμως διογκούμενον, πολιτικόν κόστος, καί ἐκτιμᾶ ὅτι αὐτό ζυγίζει βαρύτερον».
Δηλαδή αγαπητέ μου π. Χρυσόστομε κατηγορείτε το Άγιον Όρος διότι «αγνοεί» την νομιμότητά σας;; Και τι θέλετε να γίνει δηλαδή; Μήπως να επιτρέψει να εισέλθουν οι αστυνομικοί εις την Μονή και να τους πετάξει εξω με τις κλωτσιές; Δηλαδή να ενθυμηθούμε παλαιά γεγονότα, όταν οι αστυνομικοί εισερχόμενοι εις τους Ναούς των παλαιοημερολογιτών με βία τους έδιωχναν και πετούσαν τους Επιταφίους τους κάτω εις το έδαφος; Μή γένοιτο μια τέτοια κίνηση εντός του Αγίου Όρους και μάλιστα εν έτει 2011!!! Ποιός Ορθόδοξος χρησιμοποιεί βία δια τέτοια ζητήματα;

«Δικαιολογεῖ, ἄραγε, τό θρυλούμενον τοῦτο πολιτικόν κόστος τήν ἀπώλειαν τῶν κειμηλίων τῆς Μονῆς; τάς αὐθαιρέτους ἐπεμβάσεις εἰς τά μνημεῖα της; τήν πνευματικήν καί ἐκκλησιαστικήν ὕβριν ἡ ὁποῖα συντελεῖται καθημερινῶς εἰς αὐτήν»;
Δια ποιά απώλεια κειμηλίων ομιλείτε; Οποιοσδήποτε μπορεί πολύ εύκολα να διαπιστώσει εαν τα κειμήλια ευρίσκονται εις τις θέσεις τους η όχι. Σε κανέναν που μεταβαίνει εκεί δεν απαγορεύεται η είσοδος δια την διαπίστωση αυτή. Στείλτε κάποιον ως απλό προσκυνητή δια να το διαπιστώσει!

«Πονεῖ ἡ ψυχή μου διά τήν καταστροφήν τοῦ φυσικοῦ πλούτου τῆς περιοχῆς τοῦ Μοναστηριοῦ μας ὑπό τῶν καταληψιῶν καί τῶν συνεργατῶν των, τήν αὐθαίρετον ὑλοτόμησιν τοῦ Δασοκτήματος, τήν ἄναρχον διάνοιξιν δρόμων, τήν καταστροφήν τῶν παραδοσιακῶν μονοπατιῶν καί καλντεριμιῶν, ἀλλά καί τήν παράνομον θήραν. Ποῖον πολιτικόν κόστος ἀντισταθμίζει ὅλα αὐτά; Ποία δικαιολογία θά βρεθῇ ὅταν ἀπογυμνωθῇ πλήρως ἡ Μονή»;
Δυστυχώς, και μετά λυπής το λέμε, επισκεφτήκαμε την Μονή προς ενός έτους, και δεν είδαμε τίποτα απ΄ ότι εσείς αναφέρετε. Ας μεταβεί ο οποιοσδήποτε δια να διαπιστώσει την αλήθεια. Είναι αδύνατον να εννοήσουμε δια ποιά καταστροφή ομιλείτε.

«Ἀπό τῆς θέσεως αὐτῆς, δημοσίως, ἐνώπιον τοῦ Πατριάρχου μας, ἀπευθύνομεν ἔκκλησιν πρός τήν Κυβέρνησιν: ἐφαρμόσατε τόν νόμον, μήν ἐπιτρέπετε τήν ἀνομίαν εἰς τό Ἅγιον Ὄρος».
Ποιόν νόμον θέλετε να εφαρμόσουν; Και με ποιόν τρόπον;
Ο καλύτερος τρόπος αγαπητοί Πατέρες είναι να αφήσετε τα πράγματα ως έχουν γνωρίζοντας ότι η Κυρία Θεοτόκος είναι αυτή η οποία κανονίζει τα του Οίκου Της. Εσείς θα πρέπει να πράξετε το μοναχικό σας χρέος το οποίο είναι η ΠΡΟΣΕΥΧΗ. ΜΟΝΟΝ δια μέσω αυτής δύναται να υπάρξει λύσις. Όλα τα άλλα που αναφέρετε δεν έχουν καμμία σχέση με το μοναχικό καθήκον. Το έργο του μοναχού είναι η προσευχή, και όπλο του το κομποσκοίνι.
Εμείς είμαστε απλοί λαικοί και δεν θέλουμε να βλέπουμε μοναχούς να ομιλούν ως νομικοί, ούτε να ασχολούνται με ζητήματα τα οποία δεν τους ωφελούν δια την σωτηρία της ψυχής τους. Εμείς τον μοναχό, πόσο μάλλον τον Αγιορείτη μοναχό, τον θέλουμε να είναι πρότυπο αγιωσύνης, διότι πρότυπο του μοναχού είναι οι Αγγέλοι, και των κοσμικών οι μοναχοί.

Η ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΟΣΤΟΜΟΥ ΚΑΤΣΟΥΛΙΕΡΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ

Ἡ ἀδελφότης ἡμῶν, Σᾶς ὑποδέχεται μέ αἰσθήματα μεγάλης χαρᾶς καί ἱκανοποιήσεως εἰς ἔδαφος τῆς ταλαιπώρου Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου καί δή εἰς ΤΜΗΜΑ τοῦ ἐν Καρυαῖς Ἀντιπροσωπείου της. Ἀποτελεῖ διά τήν Μονήν, ὑψίστην τιμήν, τό νά τήν ἐπισκέπτεσθε διά τρίτην συναπτήν φοράν, κατά τά ἐν Ἁγίῳ Ὄρει προσκυνήματά Σας τῶν τελευταίων ἐτῶν.

Μετά πολλῆς ἀγάπης καί δοξολογίας πρός τήν ἔφορον καί προστάτιν τοῦ Ἱεροῦ ἡμῶν Τόπου Κυρίαν Θεοτόκον, ἀναπολοῦμεν τήν πρό εἰκοσαετίας χαρμόσυνον ἀναγγελίαν τῆς ἐκλογῆς καί ἀκολούθως ἀναρρήσεως Ὑμῶν εἰς τόν παλαίφατον καί μαρτυρικόν θρόνον τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Μητρός ἡμῶν Ἐκκλησίας καί δοξάζομεν τόν φιλάνθρωπον Θεόν τόν διά τῆς θείας χάριτος ἀναδείξαντα Ὑμᾶς ἄξιον δοχεῖον αὐτῆς καί πρωτοστάτην τῆς ἐν τῇ οἰκουμένῃ Ὀρθοδοξίας.

Δεχθῆτε, παρακαλοῦμεν ἐκ προοιμίου τήν ἐκ βαθέων εὐγνωμοσύνην μας, καί ἐπιτρέψατε νά ἑρμηνεύσωμεν τήν ἐπίσκεψιν ταύτην, ὡς ἔνδειξιν τῆς συμπαραστάσεώς Σας εἰς τόν ἀγῶνα μας. Εἴχομεν τήν ἐπιθυμίαν, νά συμμερισθῶμεν μέ τήν Παναγιότητά Σας τήν χαράν τῆς ἐπετειακῆς ταύτης ἐπισκέψεως Ὑμῶν ἐπί τῇ εἰκοσαετηρίδι τῆς εὐκλεοῦς Πατριαρχείας Σας, ἅμα δὲ καί αὐτήν τῆς ἐγκαταστά-σεως ἡμῶν εἰς τό ταπεινόν, πλήν ΕΣΦΙΓΜΕΝΙΤΙΚΟΝ τοῦτο οἴκημα.

Σεῖς Παναγιώτατε ἐσαλπίσατε ἄλλωστε, τήν ἔναρξιν τῆς προσπαθείας διά τήν οἰκοδόμησιν αὐτοῦ, ἐν ἔτει 2006. Ἔκτοτε λοιπόν ἀπετέλει δι’ ἡμᾶς ὄντως ἱερόν καθῆκον νά ὁλοκληρώσωμεν τό ἐγχείρημα. Ἰδού λοιπόν: ταπεινόν, ἀλλά δικό μας.

Δικό μας, δηλαδή τῆς Μητρός Ἐκκλησίας, εἰς δόξαν Θεοῦ. Ἡ χαρά τῆς ἐγκαταστάσεως εἰς μοναστηριακόν ἔδαφος ὅμως, ὅσο μεγάλη καί δικαιολογημένη καί ἄν εἶναι, κάμπτεται ἐκ τοῦ γεγονότος ὅτι, τό κεντρικόν συγκρότημα τῆς Μονῆς, ἀλλά καί τό ὑπόλοιπον τοῦ ἑνταῦθα Ἀντιπροσωπείου , ἐξακολουθοῦν νά τελοῦν ὑπό κατάληψιν. Πρό ἑξαετίας μᾶς ἐνεπιστεύθητε, ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία καί τό Ἅγιον Ὄρος, τήν Ἱεράν Μονήν τοῦ Ἐσφιγμένου.

Καί ἐγώ προσωπικῶς ἐδήλωσα τότε: «γένοιτο, ἰδού ὁ δοῦλος Κυρίου», ἐνῶ ἄλλοι, ἐνδεχομένως καί ἱκανώτεροι, ἀπέφυγον τήν ἐμπλοκήν των, ὡς ἐάν ἔβλεπον τήν γέενναν τοῦ πυρός. Ἔκτοτε, Παναγιώτατε, ἐγενόμεθα δέκται ποικίλων ἐκδηλώσεων. Κρατοῦμεν τάς θετικάς καί στηρικτικάς καί δέν σχολιάζομεν τάς ἐπιθετικάς καί εἰρωνικάς. Ἡ πορεία μας ἦτο ἐξ ἀρχῆς ἡ αὐτή, καί παραμένει ἀπαρέγκλιτος.

Τοῦτο δηλοῖ πρός ὅλους, καί ἰδίως τούς ἐνοχληθέντας ἐκ τῶν ἄχρι τοῦδε πολλῶν καί θετικῶν ἐξελίξεων, ὅτι τήν ἀνάληψιν τῆς ὑποθέσεως τήν ἀντιμετωπίζομεν μετά πάσης σοβαρότητος Πράγματι, δέν προχειρολογοῦμεν,οὔτε βεβαίως ὀπισθοδρομοῦμεν. Καί τό λέγω αὐτό ἐγώ, Παναγιώ-τατε, καίτοι γέρων, καίτοι πρεσβύτης. Ἴσως, κάποιοι ἀπό τούς ἀδελφούς μας, θεωροῦν ὅτι διαρκούσης τῆς καταλήψεως θά ἐγκαταλείψωμεν τήν προσπάθειαν.

Παρακαλῶ, δεχθῆτε τήν διαβεβαίωσιν ὅτι τοῦτο, πέραν τοῦ ὅτι θά ἦτο ἐμπαιγμός πρός τούς ἐμπιστευθέντας ἡμᾶς, θά ἀπεδείκνυε καί ἀκραίαν ἔλλειψιν αὐτοσεβασμοῦ Οὔτε καί εἴχομεν ποτέ τήν ἐντύπωσιν ὅτι ὁ δρόμος μας θά εἶναι ἀνθόσπαρτος καί ὅλοι οἱ ἄνεμοι εὐνοϊκοί. •Ἀκόμη καί τώρα, πού εἴμεθα εἰς τό Ἀντιπροσωπεῖον μας.

•Ἀκόμη καί τώρα, πού ἡ μία μετά τήν ἄλλην αἱ ἀποφάσεις τῶν δικαστηρίων καρποφοροῦν τήν ἀλήθειαν, καί ἀποδίδουν τήν δικαιοσύνην. •Ἀκόμη καί τώρα πού κάποιοι ἐκ τῶν πεπλανημένων ἀδελφῶν, ἐπιστρέφουν εἰς τήν κανονικότητα. Πρός ὅλους, μέ πολλήν ἀγάπην, ἐπιθυμοῦμεν ὅπως διευκρινίσωμεν τό ἑξῆς: ἕνα προσδοκῶμεν καί ἕνα προσπαθοῦμεν: ΝΑ ΕΝΕΡΓΟΥΜΕΝ ΕΥΟΡΚΩΣ.

Εὐόρκως δέ σημαίνει: μετά πάσης σοβαρότητος καί σταθερότητος, πρός ἀποκατάστασιν τῆς λειτουργίας τῆς Μονῆς ΚΑΤΑ ΠΑΝΤΑ. Καί τοῦτο «κατά πάντα», βεβαίως, ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ὅσο ἡ λειτουργία τῆς Μονῆς διεξάγεται ΕΚΤΟΣ τῆς ἕδρας της. Δι’ ἡμᾶς εἶναι φυσιολογικόν, Παναγιώτατε, νά βλέπωμεν ἔτσι τά πράγματα, καί νά ἀγωνιζώμεθα ἀδιαπτώτως. Αὐτό ἀναμένει ἡ Ἐκκλησία ἀλλά καί αὐτό πιστεύομεν.

Ἔχομεν τήν ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ, ἔχομεν τήν ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ, ἔχομεν καί τήν ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ ὡς μόνα κριτήρια.

Ὅπως φαίνεται ὅμως, καί τό λέγω μετά πολλῆς λύπης, ἐάν ἡ κανονικότης εὑρίσκει εἰς τήν Ἐκκλησίαν τόν ἐπάξιον φορέα καί ἐκφραστήν της, ἡ νομιμότης ἐν προκειμένῳ, δέν ἐκφράζεται καί δέν ἐφαρμόζεται ἀπό τόν φορέα εἰς τόν ὁποῖον, ἐξ αὐτοῦ τούτου τοῦ Συντάγματος τῆς Χώρας ἀνάγεται.

Πράγματι, αὐτός ὁ ὁποῖος δυστυχῶς ἀποσιωπᾶ τελικῶς, καί ἀγνοεῖ τήν νομιμότητα εἶναι αὐτό τοῦτο τό Κράτος ἐν Ἁγίῳ Ὄρει, τό ὁποῖον θέτει εἰς τήν μίαν πλευράν τῆς ζυγαριᾶς τήν νομιμότητα καί εἰς τήν ἄλλην ἕνα ἀορίστως εἰκαζόμενον, καί σκοπίμως διογκούμενον, πολιτικόν κόστος, καί ἐκτιμᾶ ὅτι αὐτό ζυγίζει βαρύτερον.

Δικαιολογεῖ, ἄραγε, τό θρυλούμενον τοῦτο πολιτικόν κόστος τήν ἀπώλειαν τῶν κειμηλίων τῆς Μονῆς; τάς αὐθαιρέτους ἐπεμβάσεις εἰς τά μνημεῖα της; τήν πνευματικήν καί ἐκκλησιαστικήν ὕβριν ἡ ὁποῖα συντελεῖται καθημερινῶς εἰς αὐτήν;

Τρέμει ἡ καρδία μου, Παναγιώτατε, ὅταν διαλογίζομαι ὅτι εἰς τήν Ἁγίαν Τράπεζαν ὅπου ἐλειτούργει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς ὑπάρχει ἀντιμήνσιον σχισματικοῦ ψευδοεπισκόπου.

Πονεῖ ἡ ψυχή μου διά τήν καταστροφήν τοῦ φυσικοῦ πλούτου τῆς περιοχῆς τοῦ Μοναστηριοῦ μας ὑπό τῶν καταληψιῶν καί τῶν συνεργατῶν των, τήν αὐθαίρετον ὑλοτόμησιν τοῦ Δασοκτήματος, τήν ἄναρχον διάνοιξιν δρόμων, τήν καταστροφήν τῶν παραδοσιακῶν μονοπατιῶν καί καλντεριμιῶν, ἀλλά καί τήν παράνομον θήραν. Ποῖον πολιτικόν κόστος ἀντισταθμίζει ὅλα αὐτά; Ποία δικαιολογία θά βρεθῇ ὅταν ἀπογυμνωθῇ πλήρως ἡ Μονή;

Ὁμιλοῦμεν διά τήν Μονήν τῆς αὐτοκρατείρας Πουλχερίας, τῆς ὁποίας τό παλαιόν καθολικόν καταρρέει καθημερινῶς ἀπροστάτευτον.

Διά τήν Μονήν τοῦ Ἁγίου νεομάρτυρος Ἀγαθαγγέλου, τοῦ ὁποίου τό πνευματικόν ἀλειπτήριον καί ὁ πύργος κατέρρευσαν. Διά τήν Μονήν τοῦ ἀοιδίμου προκατόχου Ὑμῶν Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Ε΄, τοῦ κτίτορος καί δωρητοῦ τῆς σκηνῆς τοῦ αὐτοκράτορος Ναπολέοντος, τμημάτων τῆς ὁποίας ἀγνοεῖται ἡ τύχη.

Διά τήν Μονήν τοῦ γενάρχου τοῦ ρωσσικοῦ μοναχισμοῦ Ὁσίου Ἀντωνίου τοῦ σπηλαιώτου, τοῦ ὁποίου τό ἀσκητήριον κεῖται ἐγκαταλελειμμένον ἐν ἐρειπώδει καταστάσει.

Καί πόσα ἄλλα δυνάμεθα νά ἀπαριθμήσωμεν, Παναγιώτατε! Ἀκόμη καί τό ἐπιδεικτικότερον, τήν κατάληψιν τοῦ ὑπολοίπου τοῦ κονακίου τούτου, ἐν τῷ μέσῳ τῶν Καρυῶν, παρόντος τοῦ Πατριάρχου μας, καί παρόντος πρό ὀλίγου τοῦ ἰδίου τοῦ Πρωθυπουργοῦ τῆς Χώρας.

Ὅλα αὐτά συντελοῦνται ὑπό ἀνθρώπων οἱ ὁποῖοι περιφέρονται ἐλευθέρως, εἰσέρχονται καί ἐξέρχονται ἀνενοχλήτως, ἐμφανίζονται δημοσίως, δωρίζουν ἀποκρύπτουν καί καταχρῶνται τά περιουσιακά στοιχεῖα τῆς Μονῆς, ἀλλά καί μέ πρωτοφανῆ ἄνεσιν συλλέγουν ποινάς χλευάζοντες τήν δικαιοσύνην. Ἀπό τῆς θέσεως αὐτῆς, δημοσίως, ἐνώπιον τοῦ Πατριάρχου μας, ἀπευθύνομεν ἔκκλησιν πρός τήν Κυβέρνησιν: ἐφαρμόσατε τόν νόμον, μήν ἐπιτρέπετε τήν ἀνομίαν εἰς τό Ἅγιον Ὄρος.

Δέν σᾶς ζητῶμεν χάριν, ζητῶμεν τό αὐτονόητον.

Οἱ ἀνεχόμενοι, Παναγιώτατε, τήν κατάστασιν ἄς «ὄψονται εἰς ὅν ἐξεκέντησαν». Ἄς γνωρίζουν δέ ὅτι ἡμεῖς θά ἐπιμείνωμεν εἰς τήν νομιμότητα καί κανονικότητα καί δέν θά παύσωμεν νά ζητῶμεν τά αὐτονόητα. Εἰ δ’ ἄλλως, θά ἔχωμεν ἀποδειχθῆ ἐπιλήσμονες τοῦ σκοποῦ ἐφ’ ᾧ ἐτάχθημεν.

Εὐχαριστοῦμεν θερμῶς τάς φίλας καί ἀδελφάς Ἱεράς Μονάς, τούς σεβαστούς Καθηγουμένους καί Ἀντιπροσώπους πού μᾶς συμπαρίστανται εἰς τήν προσπάθειάν μας, τούς ἀγαπητούς ἁγιορείτας πατέρας, τόν νομικόν ἡμῶν σύμβουλον κον Καραγιαννακίδην καί ἅπαντας τούς ἐκλεκτούς συνεργάτας ἡμῶν διά τήν ἀγάπην τους καί τήν βοήθειάν τους.

Πάνω ἀπ’ ὅλους ὅμως, εὐχαριστοῦμεν Ἐσᾶς, Παναγιώτατε, διά τόν κόπον Σας νά μᾶς ἐπισκεφθῆτε καί διά τήν πλουσίαν πατρικήν Σας ἀγάπην καί τάς εὐλογίας πού πάντοτε μᾶς ἐπιφυλάσσετε.

Ἡ συγκίνησίς μου δέ εἶναι πράγματι ἄφατος διότι ὁ Ἀντιπρόσωπός μας εἰς τὴν Ἱεράν Κοινότητα ὡς μέλος τῆς ὁρισθείσης ἐπι τῆς ἐπισκέψεώς Σας ἐπιτροπῆς καί συνοδεύσας Ὑμᾶς εἰς ὅλα τὰ Σκηνώματα πού ἐπεσκέφθητε, μέ ἐπληροφόρησεν ὅτι παντοῦ καὶ μετ’ ἐντάσεως ἐθέσατε τὸ πρόβλημα τῆς Μονῆς μας, χθές δέ μάλιστα ἐνώπιον αὐτοῦ τούτου τοῦ Κυρίου Ποέδρου τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως.

Παναγιώτατε παρακαλοῦμεν, ὅπως δεχθῆτε τήν ἐκ βαθέων υἱικήν καί εὐχαριστιακήν μετάνοιαν, ἐμοῦ προσωπικῶς καί συμπάσης τῆς ἀδελφότητος ἡμῶν. Εἴησαν τά ἔτη Ὑμῶν Παναγιώτατε Πάτερ καί Δέσποτα, πολλά, εὐλογημένα καί εὐφρόσυνα.

ΠΗΓΗ »ROMFAIA.GR»

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ Κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΔΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ

Ὁσιολογιώτατε Ἀρχιμανδριτα κύριε Χρυσόστομε, Ἡγούμενε τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Πατριαρχικῆς καὶ Σταυροπηγιακῆς Μονῆς τοῦ Ἐσφιγμένου, Ὁσιώτατοι πατέρες καὶ ἀδελφοί,

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά, Δοξολογοῦμεν τὸ Πανάγιον Ὄνομα τοῦ Θεοῦ, διότι ἀξιώνει καὶ πάλιν τὴν ἡμετέραν Μετριότητα ὅπως προσέλθωμεν προσκυνηταὶ ἵνα ἀποθέσωμεν τὰ ἄνθη τῆς ἡμετέρας εὐλαβείας εἰς τὴν Θεοτόκον, ἐν τῷ Περιβολίῳ αὐτῆς, τῷ κεκοσμημένῳ μὲ τὰ ἄνθη τῶν ἀρετῶν τῶν ἐνταῦθα προσκαρτερησάντων τῇ προσευχῇ, τῇ ὑπακοῇ, τῇ ὑπομονῇ καὶ τῇ ταπεινώσει προαπελθόντων ἀλλὰ καὶ σήμερον θεαρέστως ἀγωνιζομένων πατέρων. Εὐχαριστοῦμεν ἐκ βάθους καρδίας τὴν Ἔφορον τοῦ Ἁγίου Ὄρους, Ὑπεραγίαν Θεοτόκον καὶ τοὺς πρωτεργάτας τοῦ Ἀθωνικοῦ μοναχισμοῦ, Ἁγίους Πέτρον καὶ Ἀθανάσιον τοὺς Ἀθωνίτας, διότι χαρίζουν εἰς ἡμᾶς σήμερον τὴν ὑλικὴν καὶ πνευματικὴν ταύτην συνεστίασιν, ἐν ἀγάπῃ καὶ ἑνότητι. Βεβαίως, μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων οἱ ὁποῖοι ἐπανδρώνουν τὰς συνεργαζομένας εἴκοσι (καὶ πάλιν) Ἱερᾶς Μονὰς τοῦ Ἁγίου Ὄρους, παρουσιάζονται κατὰ καιροὺς διαφωνίαι ὡς πρὸς τὴν ἀντιμετώπισιν ὡρισμενων ζητημάτων. Ἐνίοτε δέ, καὶ τινες ὁσιώτατοι πατέρες καὶ ἀδελφοί καλοπροαιρέτως ἐκτιμοῦν ὅτι ὡρισμέναι ἀποφάσεις θὰ ἔδει νὰ παραλειφθοῦν ἢ ἐνεργειαί τινες νὰ πραγματοποιηθοῦν διαφόρως. Ἡ διαφορετικὴ ὅμως θεώρησις ἑνος θέματος δὲν πρέπει νὰ ὁδηγῆ εἰς τὴν ἀπόσχισιν τῶν ἐχόντων διαφορετικὴν γνώμην ἀπὸ τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ εἰς τὴν πῆξιν σχισματικῆς ὁμάδος. Πρέπει νὰ περιορίζηται εἰς τὴν ἐποικοδομητικὴν ἀνταλλαγὴν ἀπόψεων καὶ εἰς τὴν προσπάθειαν ἀσκήσεως πειθοῦς τῶν ἐχόντων διαφορετικὴν γνώμην περὶ τῆς ὀρθότητος τῆς ἰδικῆς των ἀπόψεως. Αὐτο εἶναι τὸ ἐπιτρεπτὸν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν καὶ τὸ σύνηθες εἰς τὴν ἱστορίαν αὐτῆς.

Ἡ ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία διδάσκει εἰς ἡμᾶς ὅτι ὁσάκις οἱ διαφωνοῦντες ἠρκέσθησαν εἰς τὴν μετὰ ταπεινοφροσύνης καὶ εἰλικρινοῦς ἀγάπης πρὸς τὴν ἀλήθειαν ὑποβολὴν τῶν ἀπόψεων τῶν εἰς ἐκκλησιαστικὸν διάλογον, αἱ διαφωνίαι ἐξωμαλύνθησαν σὺν τῷ χρόνῳ καὶ ἡ Ἐκκλησία ἐσυνέχισεν ἡνωμένη τὴν ἱερὰν ἀποστολήν της. Ὁσάκις ὅμως οἱ ἔχοντες ἄλλην ἀντίληψιν ἐπί τινος θέματος, ἀνήγαγον τὴν διαφωνίαν εἰς κριτήριον τῆς ὅλης ἐκκλησιαστικῆς ἀληθείας, ὡδήγησαν τὴν Ἐκκλησίαν εἰς σχισματικὴν διάσπασιν, τὸ δέ σχίσμα διηωνίσθη καὶ πολλάκις αἱ σχισματικαὶ ὁμάδες, πεισμόνως καὶ ἀδιαλλάκτως ἐμμένουσαι εἰς τὰς ἀπόψεις αὐτῶν, διατηροῦνται ἕως τῆς σήμερον. Ἀντιθέτως, ἐὰν δὲν ἀναχθοῦν τὰ θέματα περὶ τῶν ὁποίων ὑπάρχουν διαφορετικαὶ ἀπόψεις εἰς τοιαῦτα ἔχοντα πρωταρχικὴν σημασίαν, καταβληθῆ δὲ φιλάδελφος καὶ εἰλικρινῶς ταπεινὴ προσπάθεια πρὸς ἀλληλοκατανόησιν, οἱ διαφωνοῦντες ἀδελφοί, χάριτι Θεοῦ, εὑρίσκουν λύσεις ἱκανοποιούσας ἅπαντας καὶ οὕτως ἀποφεύγεται ἡ διάστασις αὐτῶν καὶ ἀποκαθίσταται ἡ πνευματικὴ κοινωνία καὶ ἑνότης ἐν Χριστῷ. Πολλάκις, ὁσιώτατοι πατέρες καὶ αδελφοί, ἐν τῷ ὑπερμέτρῳ ζήλῳ πρὸς ὑποστήριξιν τῶν ἐπί τινος ζητήματος πεποιθήσεών μας, λησμονοῦμεν τὴν σπουδαιότητα τῆς ἑνότητος ἡμῶν ἐν Χριστῷ, ἀποδίδομεν μείζονα, ἧς θὰ ἔδει, σημασίαν εἰς τὴν ἐπικράτησιν τῆς γνώμης ἡμῶν, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ θολοῦται ἡ διαύγεια τοῦ πνεύματος καὶ νὰ μὴ δυνάμεθα νὰ ἴδωμεν ὅτι χάριν μιᾶς δευτερευούσης σημασίας ῥυθμίσεως εἰς τὴν ὁποίαν ἀποδίδομεν πρωτεύουσαν σημασίαν, χάνομεν Αὐτὸν τὸν Χριστόν.

Ὁσιώτατοι πατέρες καὶ ἀδελφοί, μέλη τῆς ὑπὸ τὸν φίλτατον καὶ προσφιλῆ τῇ Μητρὶ Ἐκκλησίᾳ καὶ τῇ ἡμετέρᾳ Μετριότητι Ἀρχιμιανδρίτην κύριον Χρυσόστομον ἀδελφότητος, Ἡ Ἔφορος τοῦ Ἁγίου τούτου Τόπου Ὑπεραγία Θεοτόκος, ηὐδόκησε νὰ ἀναθέσῃ εἰς ὑμᾶς τὴν σοβαρὰν ἀποστολὴν τῆς ἀναβιώσεως τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου, μετὰ τὴν ἄρνησιν τῶν παλαιῶν ἐσφιγμενιτῶν πατέρων νὰ ἐπανενταχθοῦν εἰς τὴν ἑνότητα τῶν ἐν Ἁγίῳ Ὄρει Ἱερῶν Μονῶν. Ὡς γνωστόν, αἱ ἐν Ἁγίῳ Ὄρει Ἱεραὶ Μοναὶ εἶναι, συμφώνως πρὸς τὸν Καταστατικὸν αὐτοῦ Χάρτην, εἴκοσι καὶ διὰ τῶν ἀντιπροσώπων αὐτῶν συνδιοικοῦν τὸ Ἅγιον Ὄρος, ὑπὸ τὴν πνευματικὴν καὶ κανονικὴν ἐποπτείαν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Ἀτυχῶς, oἱ πατέρες οἱ ὁποῖοι ἀπῆρτόν ποτε τὴν ἀδελφότητα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου, ἀπὸ πολλῶν ἐτῶν ἀπεσκίρτησαν τῆς εἰκοσάδος καί, παρὰ τὰς ἐπανειλημμένας πατρικὰς καὶ ἀδελφικὰς προσκλήσεις τῶν τὲ ἀοιδίμων προκατόχων ἡμῶν Ἀθηναγόρου καὶ Δημητρίου, τῆς ἡμετέρας Μετριότητος καὶ τῶν ἐκπροσώπων πασῶν τῶν λοιπῶν Ἱερῶν Μονῶν, ἐνέμειναν εἰς τὴν σχισματικὴν αὐτῶν κατάστασιν καὶ πεισμόνως ἠρνήθησαν μετ’ ἐπάρσεως καὶ ἀδιαλλαξίας τὴν πνευματικὴν ἑνότητα καὶ σὺνεργασίαν μετὰ τῶν λοιπῶν δεκαεννέα Ἱερῶν Μονῶν.

 

 

Κατόπιν τούτου, ὡς εἶναι γνωστόν, ἡ Ἁγία καὶ Ἱερὰ Σύνοδος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου μεριμνῶσα διὰ τὴν ἀποκατάστασιν τῆς κανονικῆς τάξεως, ἐχαρακτήρισεν, ἐν συνεργασίᾳ μετὰ τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος, τοὺς ἐγκαταβιούντας εἰς τὸ κτηριακὸν συγκρότημα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἔσφιγμένου ὡς σχισματικούς, καὶ συνεπῶς ὡς ἀντικανονικοὺς ἐνοίκους αὐτῆς, (δεδομένου ὅτι κατὰ τὸν Καταστατικὸν Χάρτην τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἀπαγορεύεται ἡ εἰς αὐτὸ ἐγκαταβίωσις σχισματικῶν), καὶ ἀνασυνέστησε τὴν Ἱερὰν Μονὴν Ἐσφιγμένου, ὁρίσασα ὑμᾶς ὡς μέλη τῆς ἀδελφότητος αὐτῆς, ἡγούμενον δὲ ὑμῶν τὸν πρᾶον καὶ προσηνῆ γέροντά σας π. Χρυσόστομον. Οὕτως, ἀνέθεσεν εἰς ὑμᾶς ἕν δυσχερὲς καθῆκον, ἀφ’ ἑνὸς μὲν λόγῳ τοῦ πολέμου τὸν ὁποῖον ἐκήρυξαν καθ’ ὑμῶν οἱ ἤδη σχισματικοὶ τέως ἐσφιγμενῖται μοναχοί, ἀφ’ ἑτέρου δέ, διότι ἀντιμετωπίζετε τὰς γνωστὰς δυσχερείας τῆς στεγάσεώς σας καὶ ἐκ τρίτου διὰ τὸν λόγον ὅτι πολλοὶ τῶν χριστιανῶν δὲν ἀντιλαμβάνονται ὀρθῶς τὸν θεοφιλῆ σκοπόν σας καὶ σᾶς ἀναγκάζουν νὰ ταλαιπωρῆσθε ἐπεξηγοῦντες τὸ ὅλον πρόβλημα καὶ τὴν ὀρθότητα τῆς λύσεως εἰς τὴν ὁποίαν ἤλθετε ἀρωγοὶ ἐν ὑπακοῇ πρὸς τὴν καλέσασαν ὑμᾶς Μητέρα Ἐκκλησίαν. Ἀτυχῶς, ὁ φανατισμός, εὑρὼν ὡς συνεργὸν τὸν πειρασμόν, τὸν ἐπιθυμοῦντα τὴν διάσπασιν τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας, ἀνευρίσκει προσφυᾶ ἐπιχειρήματα ὑπὲρ τῶν ἐσφαλμένων ἀπόψεων καὶ συσσωρεύει αὐτὰ ἐντός τῆς διανοίας καὶ τῶν καρδιῶν τῶν οὐ κὰτ’ ἐπίγνωσιν ζηλωτῶν εἰς τοσοῦτον βαθμὸν ὥστε νὰ μὴ δύνανται νὰ ἀντιληφθοῦν τὴν πλάνην των, οὔτε νὰ παρακολουθήσουν τὴν σκέψιν καὶ τὰ ἐπιχειρήματα τῶν ὀρθῶς σκεπτομένων ἀδελφῶν. Οἱ πλανηθέντες ἀδελφοί μας, τόσον πολὺ εἶναι προσκεκολλημένοι εἰς τὰ ἐσφαλμένα ἐπιχειρήματά των, καὶ εἰς ὅσα ὁ πλανῶν τοὺς ἀνθρώπους ὑποβάλλει εἰς αὐτοὺς πρὸς ἀπόκρουσιν τῆς ἀληθείας, ὥστε νὰ εἶναι τυφλοὶ δι’ αὐτὴν καὶ κωφοὶ διὰ πᾶσαν ἄλλην σκέψιν πλὴν τῆς ἰδικῆς των. Ταῦτα πάντα ὅμως ἀνήκουν εἰς τὸ παρελθόν.

Καὶ ἐκ τοῦ Ἀντιπροσωπείου τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Πατριαρχικῆς καὶ Σταυροπηγιακῆς Μονῆς τοῦ Ἐσφιγμένου ἐπιθυμοῦμεν νὰ διευκρινίσωμεν, πρὸς ἄρσιν πάσης πιθανῆς παρεξηγήσεως, ὅτι ἡ ὑπόθεσις τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἀντιμετωπίσεως τῶν εἰσέτι ἐντὸς τῶν τειχῶν τῆς Μονῆς καὶ τῶν λοιπῶν ἐξαρτημάτων αὐτῆς παραμενόντων νὰ θεωρῆται παρ’ ἁπάντων λήξασα. Ὁριστικῶς. Τὸ αὐτὸ βεβαίως ἰσχύει καὶ ἀπὸ διοικητικῆς — δικαστικῆς ἐπόψεως. Ἡ ἐξακολούθησις τῆς καταλήψεως, κολασθεῖσα ἤδη, καθὼς πληροφορού-μεθα, καὶ ὡς ποινικὸν ἀδίκημα, συνιστᾶ πρωτοφανῆ ἄσκησιν βίας ἐντὸς τῶν ὁρίων τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας καὶ ἐπικίνδυνον ἐκτροπὴν εἰς τὴν εὐαίσθητον περιοχὴν τοῦ Ἁγιωνύμου Ὄρους. Ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία μετὰ πολλῆς τῆς θλίψεως παρακολουθεῖ ὄργανά τινα ἀνεχόμενα εἰσέτι τὸ φαινόμενον τῆς καταλήψεως καὶ παρορῶντα τοὺς κινδύνους διὰ τὴν ἐν Ἁγὶῳ Ὄρει τᾶξιν, διὰ τὰ κειμήλια καὶ τὰ μνημεῖα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ταύτης, ἀλλὰ καὶ τὴν προσβολὴν κατὰ τῆς μόνης νομίμου ἀδελφότητος αὐτῆς, σύμπαντος τοῦ Ἁγίου Ὄρους καὶ τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας.

Ὁσιώτατοι Ἐσφιγμενῖται Πατέρες, ἡ καθυστέρησις αὐτὴ καὶ ἡ προσβολὴ τὴν ὁποίαν εἰσπράττετε ἀδίκως ἐξ αὐτῆς δὲν θὰ πρέπει νὰ κάμψη τὸ ἀγωνιστικὸν φρόνημα ὑμῶν, ἐφ’ ὅσον γνωρίζετε ὅτι ὑπηρετεῖτε τὴν ἀλήθειαν καὶ ἐν ταυτῷ τὴν ἐκκλησιαστικὴν τάξιν καὶ κανονικότητα οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τὴν πολιτειακὴν νομιμότητα. Ὁ δρόμος ἴσως ἀποδεικνύεται δύσβατος πλέον τοῦ ἐξ ἀρχῆς ὑπολογισθέντος, ἀλλὰ αἱ δυσκολίαι καὶ τὰ ἐμπόδια δέον μᾶλλον νὰ αὐξήσουν τὴν ὑπομονὴν καὶ ἐπιμονήν σας ἢ νὰ σᾶς ἀπογοητεύσουν. Οὕτώ πως θὰ εἶναι γλυκύτερος καὶ ὁ καρπὸς τῆς τελικῆς δικαιώσεως τῶν κόπων σας, εἰς τὴν ὁποίαν εἴμεθα βέβαιοι ὅτι θὰ φθάσωμεν κινούμενοι εἰς τὸ πλαίσιον πάντοτε τῆς κανονικότητος καὶ τῆς νομιμότητος.

Εὐχόμεθα εἰς τὸν Θεὸν ὅπως διὰ πρεσβειῶν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ τῶν πολλῶν Ἁγίων τοὺς ὁποίους ἀνέδειξεν ἀνὰ τοὺς αἰῶνας ἡ Ἱερὰ Μονὴ Ἐσφιγμένου, ἀποδοθῇ συντόμως ἡ χρῆσις τοῦ κεντρικοῦ κτηριακοῦ συγκροτήματος τῆς ἐν λόγῳ Ἱερᾶς Μονῆς εἰς τοὺς κανονικοὺς καὶ νομίμους μοναχοὺς αὐτῆς, πρὸς ἐγκαταβίωσιν καὶ πνευμιατικὴν ἄσκησιν καὶ προσευχὴν ἐν αὐτῇ, ὑπέρ τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ σύμπαντος τοῦ κόσμου. Ἀμήν.

ΠΗΓΗ »ΦΩΣ ΦΑΝΑΡΙΟΥ»

ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ Ο ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΔΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ

πηγή: ΑΠΕ

«Πρωτοφανή άσκηση βίας» εντός των ορίων της Ελληνικής Δημοκρατίας και «επικίνδυνη εκτροπή» εντός του Αγίου Όρους χαρακτήρισε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, την συνεχιζόμενη «κατάληψη» του κτιριακού συγκροτήματος της μονής Εσφιγμένου, από τους σχισματικούς πρώην Εσφιγμενίτες μοναχούς.

Κατά την επίσκεψη του στο Αντιπροσωπείο της νέας Μονής Εσφιγμένου (που στελεχώθηκε απο τη νέα αδελφότητα των Κατσουλιέρηδων) στις Καρυές, ο Οικουμενικός Πατριάρχης, αναφερόμενους στους καταληψίες σχισματικούς μοναχούς ξεκαθάρισε ότι «η υπόθεση της εκκλησιαστικής αντιμετωπίσεως των εισέτι εντός των τειχών της Μονής και των λοιπών εξαρτημάτων αυτής παραμενόντων, να θεωρείται παρ’ απάντων λήξασα, οριστικώς».

Υπογράμμισε ότι το ίδιο ισχύει και από διοικητικής και δικαστικής πλευράς, για την κατάληψη, «κολασθείσας» και «ως ποινικό αδίκημα», καθώς σύμφωνα με τον Καταστατικό Χάρτη του Αγίου Όρους απαγορεύεται η εγκαταβίωση σχισματικών στη μοναστική πολιτεία.

Ο κ. Βαρθολομαίος τόνισε ότι η «Μητήρ Εκκλησία» με πολύ θλίψη παρακολουθεί «όργανα τινά ανεχόμενα εισέτι το φαινόμενον της καταλήψεως» και συνέστησε στους μοναχούς της νέας αδελφότητας υπομονή και αγώνα μέχρι την αποκατάσταση «της κανονικότητος και της νομιμότητος».

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης υπογράμμισε ότι τυχόν διαφωνίες μεταξύ των μοναχών πρέπει να λύνονται με εποικοδομητική ανταλλαγή απόψεων εντός της εκκλησίας και να μην την οδηγούν σε «σχισματικήν διάσπαση», υπενθυμίζοντας ότι οι καταληψίες μοναχοί, παρά τις προσπάθειες των προκατόχων του Αθηναγόρα και του Δημητρίου, αλλά και επί των ημερών του, αρνήθηκαν την πνευματική ενότητα και συνεργασία με τις άλλες δεκαεννέα μονές.

Από την πλευρά του ο ηγούμενος της νέας Μονής Εσφιγμένου Χρυσόστομος, προσφωνόντας τον Οικουμενικό Πατριάρχη ζήτησε από την «πολιτεία να αποκαταστήσει την τάξη και την νομιμότητα» και να μην επιτρέψει τις «αυθαίρετες παρεμβάσεις» και την «άναρχη υλοτόμηση» από τους καταληψίες, που απειλούν το κτίσμα και το φυσικό περιβάλλον γύρω από την ιστορική μονή.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ »Ιστορικής Ιεράς Μονής Εσφιγμένου»

Άγιο Όρος, 8/10/11

 

Σήμερα στην περιοχή (Αρσενίκια) Ιερισσού εργολάβος (Β.Κ.) με εντολή των Κατσουλιέρηδων προσπάθησε, σε χώρο ιδιοκτησίας της Ιστορικής Ιεράς Μονής Εσφιγμένου την οποία διεκδικούν δικαστικώς οι Κατσουλιέρηδες αλλά δεν έχει ακόμα ληφθεί απόφαση (αφού σχετικό δικαστήριο έλαβε αναβολή), να ξεκινήσει εργασίες με αναμενόμενο αποτέλεσμα μια ακόμη ένταση μεταξύ μοναχών εντός Αγίου Όρους.

Καταγγέλλουμε λοιπόν τους Κατσουλιέρηδες για μια ακόμη φορά (βλ. βαριές, λοστοί κ.α.) γιατί την ίδια περίοδο που ο Οικουμενικός Πατριάρχης βρίσκεται στο Άγιο Όρος προσπαθούν, αγνοώντας επιδεικτικά την ιερότητα του χώρου και εν γένει την ιεροσύνη για ίδια οφέλη και μόνο, να σκηνοθετήσουν μια ακόμη προβοκάτσια εις βάρους της Ιστορικής Ιεράς Μονής Εσφιγμένου.

Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με την επιπλέον επίσκεψη του Πρωθυπουργού αύριο δεν μας επιτρέπει άλλο συνειρμό από αυτόν που θέλει τον Πρωθυπουργό αύριο να πιέζεται για να δώσει το πράσινο φώς για μια αστυνομική επέμβαση εντός Άγιου Όρους και εναντίον 107 μοναχών. Μια πιθανή επιτυχία τέτοιας προβοκάτσιας σίγουρα θα βοηθούσε ως προς την πίεση αυτή.

Απλά εμείς θα υπενθυμίσουμε ως προς κάθε αποδέκτη ότι η μοναστική ζωή δεν μεταχειρίζεται τέτοιων πράξεων και όσοι το κάνουν δεν έχουν καν θέση στο Άγιο Όρος πόσο μάλλον την τιμή να έχεις την αξίωση του Εσφιγμενίτη μοναχού.

Η ΜΕΤΕΩΡΟΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

Προς τον εξοχότατον Πρωθυπουργό της Ελλάδος,

κ.κ. Γεώργιον Ανδρ. Παπανδρέου

Βουλή των Ελλήνων, 03/10/2011

Κοινοποίησις: α) Υπουργόν των Εξωτερικών,

β) Διοικητήν του Αγίου Όρους,

γ) Ιεράν Επιστασίαν Αγίου Όρους,

δ) Ελληνικόν και Ξένον Τύπον,

ΘΕΜΑ: Η ΜΕΤΕΩΡΟΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ

ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ

ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

Κύριε Πρωθυπουργέ,

ανάμεσα στην πολυάσχολο μετ’ αυτοθυσίας μέριμνα, την οποίαν επιδεικνύετε επί της τρεχούσης λίαν επωδύνου Εθνικής και οικονομικής κρίσεως για το Έθνος αφ’ ενός, αλλά και ευκλεώς ποδηγετουμένης αφ’ ετέρου, με την υπερτάτην προσωπικήν κυρίως προσπάθειάν σας δια την διάσωσιν των Ελληνικών συμφερόντων, επιτρέψατε να αναφερθούμε εισέτι στην ευαισθησίαν σας σε θέματα δικαίου και ανθρωπίνων δικαιωμάτων που ταλανίζουν αδίκως εννέα προς δέκα χρόνια την Ιερά Μονή Εσφιγμένου του Αγίου Όρους.

Ο υπογράφων ιατρός της Ι.Μ.Ε, από τριακονταετίας διακονών αυτήν και κύριος μάρτυς υπερασπίσεως αυτής σε όλα τα δικαστήρια (εις βάρος της οποίας καταφέρεται μια μικρή ομάδα -πέντε ατόμων- που αποτελούν την νέαν αδελφότητα εν Αγίω Όρει), καθώς και εκπρόσωπος όλων των καθ’ άπασαν την επικράτειαν Συλλόγων και Κοινοτήτων ως έπεται, καθώς και αναριθμήτων Ενοριών και Ιερών Μονών, που έχουν την μετάνοιά τους στο Άγιον Όρος και ιδιαίτερα στην Ι.Μ.Ε, υπό την πνευματικήν καθοδήγησιν του Καθηγουμένου και Πνευματικού Πατρός κ. Μεθοδίου. Όλοι αυτοί ουχί ευκαταφρονήτως, τελούν ως ενεργοί πυρήνες Πίστεως πολλών εκατοντάδων χιλιάδων ευλαβών προσκυνητών. Όλοι εμείς, ανησυχούμε για την εν συνόλω Εκκλησιαστική μηχανή που επιτρέπει παρόμοιους διωγμούς ή συνηγορεί σιωπηλώς προς αυτούς.

Με αγάπη και εκτίμηση, λοιπόν, σας παρακαλούμε να ενσκήψετε και σε αυτό το θέμα (μείζον για εμάς), διότι αφορά την πρωτοφανή ταλαιπωρία ανθρώπων, που δεν είναι χειρότεροι όλων ημων που απολαμβάνουμε ελευθέρως τη Δημοκρατία και τη Δικαιοσύνη άνευ πείνας και στερήσεων. Δεν είναι δυνατόν να συμβαίνουν πράγματα και θάματα, κατά παράβασιν βασικών άρθρων του Συντάγματος, ανθρωπίνων ελευθεριών και δικαιωμάτων, περιθωριοποιώντας αδύναμα γεροντάκια, μπροστά στα αμήχανα όμματα όλων ημων και την σιωπηράν αδιαφορίαν κλήρου και λαού.

Αυτή τη στιγμή υποφέρουν επειδή:

·Τους έκοψαν το ρεύμα και τα τηλέφωνα (που πλήρωναν κανονικά).

·Τους έκοψαν το ταχυδρομείο (παρακρατείται παρανόμως, οτιδήποτε τους αποστέλλεται).

·Τους πήραν το τρακτέρ (όχημα πρώτης ανάγκης γεωργικών και άλλων αναγκών).

·Τους πήραν τα λίγα ενοίκια που ελάμβαναν από περιουσιακά στοιχεία της Ιεράς Μονής.

·Τους αφαίρεσαν τις κρατικές επιχορηγήσεις που έπαιρναν ανέκαθεν.

·Τους απαγόρεψαν το ψάρεμα (μπροστά στα «πόδια» τους).

·Τους κατάσχεσαν τις λίγες βάρκες αμέσου ανάγκης και επιβιώσεως.

·Τους απαγόρεψαν οιανδήποτε είσοδο τροφίμων, φαρμάκων και άλλων ειδών πρώτης ανάγκης (καταδικασμένοι εις τον δια λιμού θάνατον).

·Τους απαγόρεψαν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, απελάζοντας τον ιατρό της μονής με εγκληματικές συνέπειες, ώστε οι θάνατοι που ακολούθησαν μετά το 2005 να παραμένουν αδιάγνωστοι σε αβοήθητους ανθρώπους.

·Απαγορεύουν την είσοδο προσκυνητών και όλων όσων θέλουν να επικοινωνούν με την Ι.Μ.Ε.

·Απαγορεύεται η είσοδος – έξοδος ακόμα κα των ιδίων πατέρων της Μονής.

·Τους αφαίρεσαν την ατέλεια των καυσίμων, αντιθέτως πληρώνουν αυτά σε μαύρη αγορά.

·Τους αναγκάζουν προκειμένου για την επιβίωσιν των, να κινούνται με δικό τους τρόπο, όχι τον ενδεδειγμένο – τους αναγκάζουν σε παρανομία.

·Εξεδίωξαν μοναχούς της πατροπαράδοτης Ι.Μ.Ε. από το Κονάκι στις Καρυές (Αντιπροσωπείο), με βαριοπούλες και λοστούς κατά παράβασιν της μοναχικής ιδιότητος, διότι δεν είχαν άλλα «δικαιότερα» μέσα.

Όλα τα ανωτέρω αποτελούν τον ανηλεή διωγμό των κανονικών πατέρων, τους οποίους όλοι εμείς γνωρίζουμε πάππον προς πάππον πνευματικώς, μετά των οποίων συνομολογούμε την Πίστην μας με την κοινωνίαν του Αγίου Πνεύματος. Οι πατέρες αυτοί, το μόνο κακό που έκαναν ήταν το να παραμείνουν πιστοί στις παραδόσεις και τους Ιερούς Κανόνες της Εκκλησίας, δηλαδή να παραμείνουν Ορθόδοξοι μετά ζήλου, προκειμένου να αποδείξουν έμπρακτα τους λόγους για τους οποίους ευρέθησαν στο Άγιον Όρος, οπλισμένοι με το κομποσκοίνι, την αγάπη και την υπομονή και όχι με βαριοπούλες, λοστούς και αλλεπάλληλα εξουθενωτικά δικαστήρια, όπως συμπεριφέρεται η νέα μικρή ομάδα, που φέρεται ως νέα διεκδικούσα (από το πουθενά) αδελφότητα.

Για τους τελευταίους, πρέπει να γνωρίζουν, ότι το Άγιον Όρος δεν είναι τόπος παραθερισμού, ούτε κατασκήνωσις ασκουμένων προσκόπων, ούτε θέρετρο αναψυχής, συναλλαγών, απολαβών και απολαύσεων. Το Άγιον Όρος είναι τόπος μαρτυρίου, το περιβόλι της Παναγίας Θεοτόκου και το λιμάνι Σωτηρίας όλων των Πιστών. Για την Ελλάδα «ΠΡΟΠΥΡΓΙΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ». Πάσα κακία, πας διωγμός, πάσα φιλονικία, πάσα εμμονή και δόλος, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ.

Ναι, οι γνήσιοι Πατέρες της Ι.Μ.Ε., διαφοροποιούνται από πάσαν καινοτομίαν και κακότητα.

Ναι, ήλεγξαν ποιμένες και ποιμενάρχες… Βεβαίως καλώς έπραξαν! Αυτός είναι ο σκοπός όπως αντιστοιχεί και στο Συναξάρι της Εκκλησίας.

Ναι, ήλεγξαν αιρετικούς ποιμένες για εκτροπές εκ των Ιερών Κανόνων και την άρση κωλυμάτων και ακοινωνησίας μεταξύ Ανατολής και Δύσεως και καλώς έπραξαν.

Ναι, διέκοψαν το μνημόσυνο μνημονευτών, λατινοφρόνων και λοιπών αιρετικών Ιεραρχών ακολουθούντες όχι ιδίαν πρωτοβουλίαν, αλλά τους Ιερούς Κανόνες, ως γνώμονα Πίστεως.

Ναι, διέκοψαν και το μνημόσυνο του νυν Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου. Κατά την Εκκλησιαστική Παράδοση πολλοί δεν εμνημόνευσαν Πατριάρχες, όπως φαίνεται στο Συνοδικό και το Συναξάρι της Εκκλησίας, όμως δεν εδιώχθησαν, αντιθέτως η Εκκλησίας τους τίμησε και τους ανακήρυξε ως Αγίους, Ομολογητάς της Πίστεως.

Ναι, υποτίμησαν τα χρήματα της Δύσεως παραδειγματικά (πακτωλόν πολλών εκατομμυρίων ευρώ), από τα οποία τώρα διώκονται διασυρόμενοι σε δεκάδες εξουθενωτικά δικαστήρια, από την ως άνω νέα, μικρά αδελφότητα (οι οποίοι υποστηρίζουν ότι κατευθύνονται από εντολές του Πατριάρχου μας, φυσικά δεν γνωρίζουμε εάν γνωρίζει σχετικά ο Πατριάρχης).

Ναι, ηρνήθησαν την Ένωσιν των Εκκλησιών ως ορίζουν τα Πατερικά κείμενα.

Ναι, κατέκριναν το Πρωτείον του Πάπα Ρώμης, το οποίον τρείς φορές εψήφισεν η επικρατούσα Εκκλησία της Ελλάδος (σε Ραβέννα 2007, σε Βιέννη 2009 και Κύπρο 2010).

Ναι, αντιδρούν σε αντικανονικές πράξεις συμπροσευχών και συλλείτουργων, κοινού Ποτηρίου με διαφόρους αιρετικούς, καθώς και «ψευτοδιαλόγων» σύμφωνα με τους Αγίους Πατέρας Ιωάννην Χρυσόστομον και Βασίλειον τον Μέγα.

Όλα τα ανωτέρω, μας μαρτυρούν ότι εκεί που εξαντλείται η κοινή λογική και το συμφέρον, αρχίζει η χάρις του Θεού… διότι όλη τους η συμπεριφορά αφορά εφαρμογή των εντολών των Αγίων Πατέρων και των επτά Οικουμενικών Συνόδων και σαφώς δεν πρόκειται για ιδιοτροπία της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου.

Κύριε Πρωθυπουργέ, οι Πατέρες τις Ιερά Μονής Εσφιγμένου, υπό τον Θεοδώρητον Ηγούμενον κ. Μεθόδιον, για όλους εμάς τους συνυπογράφοντες την παρούσα, όχι μόνον αποτελούν τον σωτηριώδη δρόμο, τον ποθούμενον από την Εκκλησία μας, αλλά και θαυμαστοί στην σταθερότητα της Πίστεως, χαρακτηριζόμενοι πνευματικά ως γνήσιοι κληρονόμοι της αλωβήτου Πίστεως.

Η όλη τους θαυμαστή συμπεριφορά και ασκητική διακονία, αποτελεί τον «Φάρο» του ζηλωτισμού, μέσω των Ιερών Αγώνων για θέματα εικονομαχίας, σχίσματος, αιρέσεων, οικουμενισμού, φιλενωτικών τάσεων των εκάστοτε κατά πλάνην εκκλησιομάχων, αγιομάχων και Θεομάχων, προσευχόμενοι για όλους αυτούς, πάντοτε εν μετανοία, αγρυπνία, νηστεία και προσευχή. Φυσικά, όχι με χέρια οπλισμένα με λοστούς και βαριοπούλες…! Έτσι έπρεπε να κάνουν, γι’ αυτούς τους λόγους πήγαν στο Άγιον Όρος.

Ποίον έβλαψαν; Ποίου τα συμφέροντα έθιξαν; Ποίον εμείωσαν; Ποίους κακομεταχειρίστηκαν; Ποίους εδίωξαν δικαστικά; ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΝΕΝΑΝ. Αντιθέτως, υπέστησαν υπομονετικά όλες τις ανωτέρω δοκιμασίες, ως γνήσιοι μάρτυρες της Ορθοδόξου Πίστεως και εγεύθησαν τις τεχνικά επιβαλλόμενες ανυπόστατες κατηγορίες, περί δήθεν αιρετικών και καταληψιών της Μονής. Έτσι ευκολότερα θα ετίθεντο εκτός Αγίου Όρους, όπως προβλέπεται για παρόμοιες περιπτώσεις στο καταστατικό χάρτη του Αγίου Όρους.

Επιτέλους κύριε Πρωθυπουργέ! Περιμένουμε από εσάς τις δικές σας ενέργειες για μια νόμιμη, δίκαιη και πραγματική λύση υπέρ των γερόντων (σήμερα 107) της παλαιφάτου Ι.Μ.Ε. Πάρτε θαρραλέα θέση ενώπιον Θεού και ανθρώπων!

Επειδή ο τύπος βοά, από το 2002 έως σήμερα, ενοχοποιώντας τον Πατριάρχη ως υπαίτιο του διωγμού της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου, εμείς δεν πιστεύουμε ότι ο Οικουμενικός θα έπεφτε τόσο χαμηλά και ύπουλα, να προωθεί άλλους αντί άλλων και να καταπιέζει ένα Άγιο Μοναστήρι, όχι εν λευκω αλλά εν κρυπτω και παραβύστω, είτε επειδή δεν έχει το δικαίωμα και γι’ αυτό δρα απροσώπως και υπογείως. Για ότι κακό διασύρεται ο Οικουμενικός Πατριάρχης από την μικρή ομάδα, υπό την καθοδήγηση του κ. Χρυσοστόμου Κατσουλιέρη, θα πρέπει να αποκατασταθεί η φήμη του παγκοσμίως, δηλαδή σε κάθε σημείο της γης που έφθασαν τα σκάνδαλα από οπυδήποτε και αν προήλθαν εις βάρος της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου, την οποία αγαπά σέβεται και ακολουθεί ολόκληρη η Ελλάδα.

Κύριε Πρωθυπουργέ, επί τη δοθείση ευκαιρία της επισκέψεώς σας, την 09/10/2011 εις το Άγιον Όρος, σας εφιστούμε την προσοχή ανθρωπίνως, αξιοπρεπώς και με το αξιόκριτο μάτι της εμπειρίας την οποία διαθέτετε και την οποία, επιβάλλεται, να λάβετε υπ’ όψιν σας για ότι αφορά τις ανησυχίες εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων που σας παρακολουθούν και περιμένουν από εσάς, ότι περνάει από το χέρι σας, ανεπηρέαστα και αξιοκρατικά, διατηρώντας αλώβητη την προσωπική σας ακτινοβολία:

Α) Προς δόξαν Θεού.

Β)Προς ανακούφισιν των 107 Πατέρων, των εισέτι μαστιζομένων και καταδικασμένων σε πείνα και αποκλεισμό άνευ λόγου και αιτίας.

Γ) Προς διευκόλυνση του ποιμνίου, των προσκυνητών, των έως άρτι αποκλειομένων και εμποδιζομένων να επιτελέσουν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα και ιδιαίτερα το δικαίωμα της μετάνοιάς των, στην εν λόγω Ι.Μ.Ε., όπως πάντοτε έπρατταν ακώλυτα.

Δ)Προς αναζήτησιν του υστερήματος αγάπης του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαίου, επί τη ευκαιρία της επετείου των 20 ετών, από την ενθρόνισίν του. Περιμένουμε και από αυτόν την άμεσο λύση, ως δείγμα ανωτέρου πνευματικού ανδρός, με αρετές ανάλογες του σχήματος, των μεγάλων Πατριαρχών που χαίρουν το «ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ».

Ε) Χάριν της ειρήνης και της ευημερίας όλων των Ελλήνων εντός και εκτός του Αγίου Όρους.

Ζ) Για την συνέχιση της Ιστορίας, όπως οι Πατέρες διατήρησαν το Άγιον Όρος μέχρι σήμερα, δηλαδή στο άπλετον φως της αγάπης και της μετανοίας και όχι στο σκότος της μισαλλοδοξίας, της κακίας, του μίσους, της εκδικήσεως, της αδιαλλαξίας, της περιθωριοποιήσεως και μοχθηρίας, έναντι αδελφών εν Χριστω, διότι τότε το ΟΡΟΣ αυτό δεν θα είναι ΑΓΙΟΝ, αλλά ΑΓΡΙΟΝ. Με αναλόγους ρασοφόρους που δεν θα λέγονται πλέον ΠΑΤΕΡΕΣ, αλλά ΠΑΤΡΙΟΙ αλλόφρονες.

Τέλος κ. Πρωθυπουργέ πράξατε το καθήκον σας. Προς οποιαδήποτε πίεση σταθείτε ακμαίος και μην παίρνετε βάρος στη συνείδησή σας και στην ψυχή σας. Γνωρίζουμε ότι οι πιέσεις που ήδη δέχεσθε ή που πρόκειται να δεχθείτε είναι πολλές και ποικίλες εν μεσω ασταθμήτων παραγόντων. Μην επιτρέψετε περαιτέρω αδικίαν και χρονοτριβήν, προς τα Άγια Γεροντάκια της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου και οπουδήποτε αλλού υπάρχουν αδελφοί και Πατέρες που διώκονται αδίκως.

Πράξατε κατά το ήθος σας και να είσθε βέβαιος ότι η Ζώσα, Έφορος του Αγίου Όρους, η Υπεραγία Θεοτόκος, θα σας ανταμείψει!

Κύριε Πρωθυπουργέ όλων των Ελλήνων, στα 400 χρόνια τουρκικής σκλαβιάς, ακόμα και επί γερμανικής κατοχής, ουδείς μοναχός ενοχλήθη ή εξεδιώχθη από το Άγιον Όρος. Άπαντες σεβάστηκαν τον λατρευτικό αυτόν τόπο. Σήμερα, το Πατριαρχείο στην Κων/πολη διακηρύσσει ότι του καταπατούνται ελευθερίες και δικαιώματα από το ξένο Τουρκικό Κράτος… Εμείς θα επιτρέψουμε τα ίδια και χειρότερα στην Ιερά Μονή Εσφιγμένου;

Υ.Γ. (α): Είμαι εις την διάθεσίν σας δια πάσα διευκρίνησιν και περαιτέρω πληροφορία.

Υ.Γ. (β): Επιφυλασσόμεθα επί των απανθρώπων συμβάντων στην Ι.Μ.Ε. για κοινοποίηση στον Ελληνικό και ξένο τύπο, καθώς και τα διεθνή Μ.Μ.Ε.

Μετά τιμής,

Αθανάσιος Νικ. Παπαγεωργίου

Ιατρός – Χειρουργός

Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών

Πρόεδρος του Συλλόγου

«Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος», Παιανίας

Εκπρόσωπος όλων των Συλλόγων που ακολουθούν:

ΣΥΛΛΟΓΟΣ

1) «’Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος»-ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ-

ΠΑΙΑΝΙΑΣ

2) «Ε Λ Κ Ι Σ», Αθηνών

3) «Π Ο Σ Ε Ο Π», Αθηνών

4)«ΠΑΝΚΡΗΤΙΟΣ» Υποστηρικτών Ελληνικών και Χριστιανικών Ιδεών.

5) Ι Ν Κ Α

6) Αγίας Αναστασίας Φαρμακολύτριας, Κομοτηνή

7)Ελευθέρων Πατριωτών Βοστίτσας,

«ο Παπουλάκος», Αίγιο

8) «Παλλαϊκή Ένωση Αχαιών», για την Πίστη και την Ελευθερία

9) «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός», Κορωπί

10) Πανελλήνια Ένωση Ποντίων Επιστημόνων

11) «Πύρινη Ρομφαία του Πανορμίτη»

12) «Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής»

13) «Άγιος Βασίλειος», Θεσσαλονίκης

14) «Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς», Χαλκίδος

15) «Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος», Αλεξανδρουπόλεως

16) «Φάρος», Αγίας Βαρβάρας

17) «Μιθριδάτης»,

Καλλιθέας

18) «Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος», Καβάλας

19) «Άγιος Γεδεών», Λαρίσης

20) «Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος», Θεσσαλονίκης

21) «Φρουροί της Ελληνορθοδόξου Παραδόσεως», Ωλένης

22) «Ο Λυτρωτής», Αθηνών

ΧΡ.ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ

23) Χαλκίδος

24) Ευαγγελισμού της

Θεοτόκου και

Αγίου Δημητρίου, Καβάλας

25) Θεσσαλονίκης

26) Αθηνών

27) Θεσσαλονίκης

(Θέρμης)

28) Θεσσαλονίκης

(Εύοσμος)

ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ, ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΚΑΙ Ι.Μ.ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ

Μετά τήν γελοίαν καί άνύπαρκτον «άρσιν» των αναθεμάτων (‘Ορθοδόξων-παπικών) τό 1965 ύπό του συγκρητιστού πατριάρχου Άθηναγόρα, έγένετο μεγάλη άναστάτωσις εις τό άγιον «Ορος. Διεκόπη ή μνημόνευσις του πατριάρχου Κων/πόλεως, σταδιακώς ύπό 15 Ί. Μονών του άγ. «Ορους.
Τό παράδειγμα τούτο ένέπνευσεν άργότερον καί τρεις μητροπολίτας τών λεγομένων «νέων χωρών» Φλωρίνης κ. Αύγουστίνον Καντιώτην, Έλευθερουπόλεως κ. Αμβρόσιον καί Παραμυθίας κ. Παύλον νά διακόψουν τό πατριαρχικον μνημόσυνον.
Μετά τόν θάνατον του πατριάρχου Άθηναγόρα καί τήν έπάνδρωσιν ύπό τών αδελφοτήτων τινών Ί. Μονών, τό μνημόσυνον ήρχισεν να επανέρχεται υπο τον νέον πατριάρχην Δημήτριον!
Τρεις καθηγούμενοι Ί. Μονών πού άντέστησαν εις τήν επανάληψιν του πατριαρχικού μνημόσυνου, ήτοι: Αγίου Παύλου αρχιμανδρίτης Ανδρέας, Ξενοφώντος άρχιμ. Ευδόκιμος καί Εσφιγμένου άρχιμ. Αθανάσιος, ή Ί. Κοινότης εν συνεργασία μετά των εν Φαναρίω Κων/πόλεως μητροπολιτών έκήρυξαν αυτούς έκπτωτους του αξιώματος των, παρανόμως καί άντικανονικώς, παραβαίνοντας τους Θείους καί Ίερους Κανόνας τήν μακραίωνα παράδοσιν του άγ. «Ορους καί τόν ισχύοντα Κατ. Χαρτ. Άγ. «Ορους.
Εν προκειμένω δέν ήλλαξεν μέ τήν έκλογήν του πατριάρχου Δημητρίου ή άντορθόδοξος γραμμή του πατριαρχείου Κων/πόλεως.
Όχι μόνον δέν άνηρέθη ή παράνομος καί άθεσμος «άρσις» τών αναθεμάτων καί της άκοινωνησίας της παπικής παρασυναγωγής, αλλά έορτάζετο ώς μεγάλο επίτευγμα. Προσέτι ό πατριάρχης Δημήτριος έδήλωσεν οτι θά άκολουθήση την γραμμήν του αιρετικού πατριάρχου Αθηναγόρα, τόν δέ πάπα, απεκάλεσεν «πρώτον της καθ’ όλου Έκκλησίας»!
Η έπανάληψις του πατριαρχικού μνημοσύνου ύπό τών, ώς άνω Επισκόπων καί τών 14 Ί. Μονών σημαίνει άναίρεσις της Όρθοδόξου ομολογίας των ένεκα δειλίας!
Αι άπειλαί, αϊ διώξεις καί άλλα άνελεύθερα μέσα, καθώς καί ή έντεχνος διαφήμισις της Όρθοδοξίας καί τών αρετών του νέου προκαθημένου, έξηπάτησαν τους ένισταμένους (Επισκόπους καί Ί. Μονάς) καί άντέστη έρρωμένως μόνον ή Ιερά Μονή Έσφιγμένου, ήτις έκοινώνησεν Έκκλησιαστικώς μέ τό ύπόλοιπον λείμμα, τών όμολογητών της νεοημερολογιτικής αναθεματισμένης καινοτομίας.
Διά τους μή γνωρίζοντας περί του «λείμματος» τών όμολογητών Αγιορειτών Πατέρων, της ημερολογιακής μεταρρυθμίσεως έν Άγίω «Ορει, θά άντιγράψωμεν ολίγα άποσπάσματα άπό τήν απόρρητον έκθεσιν του μασώνου Βιζύης καί μετέπειτα Μαρωνείας Ανθίμου.
Τούτος έπρωτοστάτησεν -έργω καί λόγω- εις τήν ήμερολογιακήν καινοτομίαν ήτο ό πρακτικός καί θεωρητικός σύμβουλός της. Ό αυτός υπήρξε σύνεδρος τών έκπονητών καί υπογραψάντων την άθεον έγκύκλιον του έτους 1920. (Βλ. Μητροπολίτης Βιζύης «Ανθιμος). Οί Άγιορείται Πατέρες, δέν απεδέχθησαν τήν ήμερολογιακήν καινοτομίαν εις τό σύνολό των (19), πλήν (1) της Βατοπαιδίου, «προς άποτροπήν της οποίας -γράφει ό Μαρώνειας- άλλοι μεν πρόθυμοι είναι, άλλοι δέ καί εύχονται τήν εύκαιρίαν ίνα μαρτυρήσωσιν». (Βλ. Ήμερ. Αγίου «Ορους 1931, Περί έξαρχικής άποστολής Μαρωνείας Ανθίμου σελίς 4).
«Συνεπεία τής τοιαύτης έν Άγίω «Ορει κρατούσης γνώμης καί πεποιθήσεως, ή Ιερά Κοινότης εις ούδεμίαν μέχρι τούδε (σ.σ. 18-3-1927) προέβη ένέργειαν έξ άφορμής τών περί ημερολογίου Πατριαρχικών έγκυκλίων. Έτήρει δέ σιγήν εις όλα τά Πατριαρχικά γράμματα, φρονούσα οτι η αυστηρώς ουδέτερα αύτη στάσις έν τω ήμερολογιακώ ζητήματι… καί χαρακτηρίζει ώς άψογον·».
Έν Άγίω «Ορει «… ή γενομένη διόρθωσις τού ημερολογίου έξακολουθεί νά θεωρήται ύπό τών πλείστων έν ταίς Ίεραίς Μοναίς εξαιρέσει τής Ίερας Μονής Βατοπαιδίου καί ταίς έξαρτήμασιν αυτών ώς καινοτομία, οι δέ συμμορφούμενοι προς τήν σχετικήν άπόφασιν τής Μ. Εκκλησίας, χαρακτηρίζωνται ώς αιρετικοί. Εντεύθεν καί έπαυσε πλέον ή θρησκευτική έπικοινωνία μετά τής Ίεράς Μονής Βατοπαιδίου. Εντεύθεν καί πολλοί άποφεύγουσι νά παραλάβωσι τά έπί τή βάσει αιτήσεως αυτών εκδιδόμενα έγγραφα παρά τής Ιεράς Κοινότητος, ίνα μή βάλωσι μετάνοιαν είς τόν Πρωτεπιστάτην αυτής Προηγούμενον Άνδριανόν, όντα Βατοπαιδινόν. Εντεύθεν καί έπαυσεν ήδη άπό ενός έτους, προσκαλούμένος εις Ίεροπραξίας ύπό τών πλείστων Ιερών Μονών, ό έν τώ «Αθω πρώην Μοσχονησίων, ίερουργήσας έν τή Ιερά Μονή τού Βατοπαιδίου». (Βλ. αυτόθι ώς άνω σελ. 34-35).
Τήν ώς άνω περιγραφομένην πατερικωτάτην στάσιν, τήν οποίαν ήκολούθησε τό σύνολον τών Αγιορειτών Πατέρων τό έτος 1924, κατά τήν άψευδεστάτην είδησιν τού Μαρωνείας Ανθίμου, ακολουθεί καί σήμερον ή Ιερά Μονή Έσφιγμένου καί τό ζηλωτικόν λείμμα άπό τού έτους 1924. Τήν καλήν ταύτην ένστασιν καί όμόνοιαν, έλυσε ό πονηρός έξαρχος «Ανθιμος μέ διάφορα επιχειρήματα, περιοδεύων τάς Ιεράς Μονάς καί τά εξαρτήματα ώς επισκέπτης! Έφοβείτο νά είπη οτι ήτο Πατριαρχικός έξαρχος διότι… θά έκινδύνευε εις αποδοκιμασίαν.
Ίσχυρίσθη τούτος οτι πρόκειται νά συγκληθή Οικουμενική Σύνοδος καί θά έξετασθή άπό αυτήν ή παραδοχή του ή ή άπόρριψίς του (του ημερολογίου). -Διά νά έκπροσωπηθήτε όμως- τους είπε -εις τήν μέλλουσαν Οικουμενικήν Σύνοδον τού έτους 1929 καί νά είπητε τήν γνωμην Σας, είναι ανάγκη νά δεχθήτε τό μνημόσυνον τού Πατριάρχου καί τήν κοίνωνίαν του. Τούτο τό επιχείρημα ύπτίωσε τους δοξομανείς Άγιορείτας καί έδέχθησαν καί έχοροστάτησεν έν Καρυαίς, ειδικώτερον εις τήν Ίεράν Μονήν Φιλόθεου, όπου εκλήθησαν ίερείς καί διάκονοι έξ άλλων Μονών.
Μετά ταύτα, αί Ί. Μοναί, επανέλαβαν τό μνημόσυνον καί τήν Κοινωνίαν μετά του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κων/πόλεως, μέ τήν δήλωσιν εις έγγραφόν των «οτι θέλουν συμμορφωθή προς τήν άπόφασιν τής Οικουμενικής Συνόδου»… (η οποία δεν έγινε ποτέ!!) Δέν έφαντάζοντο τότε οί Πατέρες οτι αί Έκκλησίαι πού δέν άπεδέχθησαν τήν άλλαγήν σύ τώ χρόνω θά άλοτριώνοντο τής Όρθοδοξίας!
Τό περιχρυσωμένον τούτο χάπι, δέν κατεπόθη ύπό τών περισσοτέρων έξαρτηματικών Κελλιωτών καί Ερημιτών, λείμμα τού οποίου υπάρχει εισέτι (ήνωμένον μέ τήν Ίεράν Μονήν Έσφιγμένου)· διακρατούν (και θα διακρατούν) τήν πρώτην πατροπαράδοτον στάσιν, τήν οποίαν εκράτησαν και οι πάπποι των σημερινών Μοναστηριακών καί έξαρτηματικών Αγιορειτών, άπό του έτους 1924-1928, ότε έξηπατήθησαν ύπό τού λαοπλάνου Μαρωνείας Ανθίμου.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ 19 ΜΟΝΕΣ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ